نمک (شیمی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نمک‌ها یا املاح در شیمی، شاخه‌ای از ترکیب‌های یونی هستند که می‌توانند از واکنش خنثی سازی یک اسید و یک باز تشکیل شوند. نمک‌ها ترکیبات یونی هستند که از گونه‌های کاتیون (که یون‌های با بار الکتریکی مثبت هستند) و آنیون (که یون‌های با بار الکتریکی منفی هستند) تشکیل می‌شوند؛ بنابراین نمک‌ها از نظر الکتریکی خنثی هستند.

این یون‌های مولکولی می‌توانند غیر معدنی مانند کلرید (Cl), یا ارگانیک مانند استات (Cl),(CH
3
CO
2
); و می‌توانند یک یون تک اتمی، مانند فلوریت (F), یا سولفیت (SO2−
4
), باشند.

بر اثر واکنش اسید با باز نمک و آب به وجود می‌آید و نمک‌ها پیوند یونی دارند. معمولاً در واکنش اسید با باز، هیدروژن موجود در اسید خارج شده و فلز موجود در باز جانشین آن می‌شود و نمک تشکیل می‌شود. هیدروژن نیز با OH باز ترکیب شده و تشکیل آب می‌دهند. در نام‌گذاری نمک‌ها ابتدا یون آندی (کاتیون) و بعد یون کاتدی (آنیون) آورده می‌شود.

چند تعریف از نمک در شیمی[ویرایش]

1. ترکیبی تشکیل شده از آنیون و کاتیون که عموما محصول واکنش های خنثی شده است (حاصل از واکنش رسوبی)

2. ترکیبی یونی حاصل از واکنش اسید و باز

3. نمک ترکیب شده از آنیون و کاتیون

4. محصول واکنش اسید و باز که H+ مربوط به اسید توسط دیگر یون های مثبت جایگزین شود.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «نمک». دریافت‌شده در ۶ آوریل ۲۰۲۲.