پرش به محتوا

مهدی سمسار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مهدی سمسار
Mehdi Semsar 1929-2003
زادهٔ۱۳۰۷
درگذشت۲۵ دی ۱۳۸۳
آرامگاهمون‌پارناس، پاریس
ملیت ایران
شهروندیایرانی
تحصیلاتدکترای روزنامه‌نگاری از انیستیتو «فرانس دوپرس» دانشگاه پاریس
سازمان(ها)دانشگاه تهران، روزنامه کیهان
آثار برجستهسردبیر روزنامه‌های کیهان و رستاخیر، مترجم، نویسنده، روزنامه‌نگار پیشکسوت
همسرگیتی الهی
فرزندانشیرین سمسار، شهرزاد سمسار

مهدی سمسار[۱][۲] (۲۵ اسفند ۱۳۰۷–۲۵ دی ۱۳۸۱)، مترجم و روزنامه‌نگار پیشکسوت ایرانی بود.

زندگی

[ویرایش]

مهدی سمسار در شهر بوشهر زاده شد ولی در کودکی پس از مرگ پدرش همراه خانواده به شیراز رفت. او پس از تحصیل در رشته داروسازی در دانشگاه تهران (۱۳۴۵) به تحصیل در رشته روزنامه‌نگاری در دانشگاه تهران پرداخت و در سال ۱۳۴۸ برای ادامه تحصیل در همین رشته به انیستیتو «فرانس دوپرس» دانشگاه پاریس رفت و کارشناسی ارشد گرفت. بعدها در نیمه اول دهه ۵۰ نیز از همین دانشگاه دکترای روزنامه‌نگاری گرفت. رساله وی دربارهٔ «روزنامه‌نگاری در ایران بین سالهای ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲» و «روزنامه‌های ایران در دوره جنگ دوم جهانی» بود.

مهدی سمسار در دهه ۱۳۳۰ در حوزه پارلمانی روزنامه کیهان فعالیت کرد و سپس مسئول سرویس خارجی آن و معاون سردبیر کیهان شد. در همین زمان به تدریس رشته داروسازی در دانشگاه تهران نیز می‌پرداخت که در سال ۱۳۵۳ خود را با رتبه هشت دانشیاری از دانشگاه بازنشسته کرد. از سوی دیگر نیز به دلیل فشارهای سیاسی، به وی اجازه ادامه کار در روزنامه کیهان داده نشد اما سردبیر روزنامه رستاخیز شد.

حدود ۴۰ اثر ترجمه چاپ شده و در حال چاپ از مهدی سمسار باقی مانده‌است.

مهدی سمسار در ساعت ۱۱ صبح روز چهارشنبه ۲۵ دی ماه ۱۳۸۳ در بیمارستان تیه حومه پاریس درگذشت و در گورستان مون‌پارناس فرانسه به خاک سپرده شد.

مهدی سمسار را از پیشگامان روزنامه‌نگاریِ نوین در ایران می‌دانند.[۳] از این رو جایزه امید (یادبود مهدی سمسار) به تلاش گیتی الهی (همسر مهدی سمسار) و دو فرزندشان به نام‌های شهرزاد و شیرین شکل گرفت. خانوادهٔ سمسار از سال ۱۳۸۵ اقدام به اهدای جایزهٔ امید به روزنامه‌نگاران جوان ایرانی نموده، تا راه او که همیشه حامیِ خوبی برای جوانان روزنامه‌نگار بود ادامه یابد.[۴][۵][۶][۷][۸][۹][۱۰]

کتاب‌شناسی

[ویرایش]

ترجمه‌هایی منتشر شده:

  1. چه باید کرد؟
  2. جنگ داخلی اسپانیا[۱۱]
  3. فلسفه انقلاب مصر[۱۲]
  4. انقلاب آلمان
  5. هیتلر در قدرت
  6. از مسکو تا برلین
  7. فرار رودلف هس
  8. توطئه علیه هیتلر
  9. روابط پاپ p با هیتلر
  10. قیام در اردوگاه مرگ
  11. گورینگ معاون هیتلر
  12. یادداشتهای منشی هیتلر
  13. سفری در گردباد
  14. ماجرای توخاچفسکی
  15. ودکاکولا
  16. عصر متوسطها
  17. جهان در میان دو جنگ
  18. مادراپور
  19. آفرینش
  20. پرستار فرانسوی
  21. عطر
  22. استالین
  23. راسپوتین
  24. زیباترین افسانه جهان
  25. امپراتوری هخامنشی
  26. کشفیات تازه در فیزیک نجومی
  27. آهنگ پنهان (تاریخ پیدایش جهان)
  28. جنی مارکس
  29. دنیای سوفی
  30. دنیای تئو
  31. نجات اصفهان
  32. آن زمان که ژوکوند حرف می‌زند
  33. قرن روشنفکران
  34. پیکاسو آفریننده و ویران کننده
  35. پیکاسو و دورامار (یک عشق غیرممکن)
  36. بالزاک و دخترک چینی
  37. لنین

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. یادنامه دکتر مهدی سمسار، به کوشش علی دهباشی
  2. «زندگینامه دکتر مهدی سمسار در وبسایت راسخون». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ مارس ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۰ ژوئن ۲۰۱۷.
  3. خبرگزاری کار ایران، ایلنا (۱۶/۲/۱۳۸۵)
  4. وقایع‌اتفاقیه: سرگه بارسقیان نهمین جایزه مطبوعاتی «امید» را دریافت کرد [پیوند مرده]
  5. هفتمین جایزه روزنامه‌نگاری امید به آمنه شیرافکن رسید
  6. جایزه مطبوعاتی «امید» اهدا شد
  7. جایزه دکتر مهدی سمسار به کاریکاتوریست ایرانی
  8. مژگان جمشیدی برنده سومین دوره شد
  9. «روزنامه شرق: نهمین جایزه مطبوعاتی «امید» اهدا شد». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ آوریل ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۸ آوریل ۲۰۱۷.
  10. «مراسمی در غیاب یاران دیرین دکتر سمسار». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ آوریل ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۸ آوریل ۲۰۱۷.
  11. جنگ داخلی اسپانیا، نوشته هیو توماس. ترجمه دکتر مهدی سمسار.
  12. فلسفه انقلاب مصر، نوشته جمال عبدالناصر، ترجمه مهدی سمسار[پیوند مرده]

منابع

[ویرایش]