منطق جبری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

منطق جبری یک شاخه در منطق ریاضی است که در آن معادلات با متغیرهای آزاد موضوع مطالعه هستند. می‌توان گفت منطق جبری به دو بخش تقسیم می‌شود "اول" مطالعهٔ جبرهایی که به نوعی به یک منطق مرتبط می‌شوند مثل جبر بولی که مربوط به منطق کلاسیک می‌شود و "دوم" منطق‌هایی که به یک سری از جبرها مربوط می‌شوند. آنچه که امروزه به عنوان منطق جبری کلاسیک شناخته می‌شود مربوط است به مطالعهٔ خواص جبری مدل‌های یک منطق و ارتباط آنها با قضایای نمایش پذیری و قضایای دوگان است.

همچنین ببینید[ویرایش]

منابع[ویرایش]

J. Michael Dunn; Gary M. Hardegree (2001). Algebraic methods in philosophical# logic. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-853192-0.

Hajnal Andréka, István Németi and Ildikó Sain (2001). "Algebraic logic". In Dov M. Gabbay, Franz Guenthner. Handbook of philosophical logic, vol 2 (2nd ed.). Springer. ISBN 978-0-7923-7126-7.

پیوند به بیرون[ویرایش]