از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| متروی تاشکند |
|---|
 |
|
| مکان | تاشکند، ازبکستان |
|---|
| نوعی ترابری | قطار شهری |
|---|
| تعداد خطوط | ۴[۱] |
|---|
| تعداد ایستگاه‌ها | ۴۸[۱] |
|---|
| مسافران روزانه | ۱۶۲٬۲۰۰ (متوسط، ۲۰۱۳) |
|---|
| مسافران سالانه | ۵۹٫۲ میلیون (۲۰۱۳)[۱] |
|---|
|
| آغاز بهره‌برداری | ۱۹۷۷ |
|---|
| اداره‌کننده(ها) | متروپولیتن تاشکند |
|---|
| تعداد قطارها | ۱۶۸[۱] |
|---|
| طول قطار | ۴ واگن |
|---|
|
| طول سیستم | ۶۴⁄۲ کیلومتر (۱۹٫۹ مایل)[۱] |
|---|
| اندازه ریل | ۱٬۵۲۴ mm (5 ft) |
|---|
| سیستم برق | 825 V DC (third rail) |
|---|
| میانگین سرعت | ۴۶ کیلومتر بر ساعت (۲۹ مایل بر ساعت) |
|---|
| نقشه |
|---|
 نقشه متروی تاشکند
| |
متروی تاشکند (به ازبکی: Toshkent Metropoliteni) سیستم قطار شهری زیرزمینی در شهر تاشکند، پایتخت ازبکستان است.
این مترو که در سال ۱۹۷۷ تأسیس شده، دارای ۴ خط، ۴۸ ایستگاه و ۶۴/۲ کیلومتر طول است.[۱]
| #
|
نام
|
تأسیس
|
طول
|
ایستگاه
|
| ۱
|
خط چیلانزار
|
۱۹۷۷
|
۱۵/۵ کیلومتر
|
۱۲
|
| ۲
|
خط ازبکستان
|
۱۹۸۴
|
۱۴/۳ کیلومتر
|
۱۱
|
| ۳
|
خط یونس‌آباد
|
۲۰۰۱
|
۶/۴ کیلومتر
|
۶
|
| 4
|
خط کمربندی (حلقه)
|
۲۰۲۰
|
۱۸ کیلومتر
|
۰۱۲
|
| مجموع:
|
۶۴/۲ کیلومتر
|
۴۸
|
پیوند به بیرون[ویرایش]
ایستگاه ورودی مستقلیک میدونی
ایستگاه مترو برونی
مترو چکالوسکایا
مترو تاشکند
متروی تاشکند دروشبانارود
.jpg)
