قهرمانی ویمبلدون ۲۰۰۹ - تک‌نفره مردان
| قهرمانی ویمبلدون ۲۰۰۹ | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| قهرمان : |  راجر فدرر
| |||||||||
| حریف : |  اندی رادیک
| |||||||||
| نتیجهٔ نهایی : | ۵–۷، ۷–۶(۶)، ۷–۶(۵)، ۳–۶، ۱۶–۱۴ | |||||||||
| رویدادها | ||||||||||
| تک‌نفره‌ها | مردان | زنان | boys | girls | ||||||
| دونفره‌ها | مردان | زنان | mixed | boys | girls | |||||
| Other events | ||||||||||
| Legends | ||||||||||
| WC Singles | ||||||||||
| WC Doubles | ||||||||||
_5.jpg)
راجر فدرر در دیدار نهایی با نتیجهٰ ۵–۷، ۷–۶(۶)، ۷–۶(۵)، ۳–۶، ۱۶–۱۴ در مقابل اندی رادیک پیروز شد. رقابت آن‌ها در دیدار نهایی با ۷۷ گیم، طولانی‌ترین مسابقه از حیث تعداد گیم در تاریخچهٰ گرنداسلم در فینال انفرادی مردان بود و رکورد ۷۱ گیم را در آزاد استرالیای ۱۹۲۷ شکست. این رقابت هم‌چنین طولانی‌ترین ست پنجم را در یک فینال گرنداسلم انفرادی مردان با شکستن رکورد آزاد فرانسهٰ ۱۹۲۷ که تا گیم ۱۱–۹ پیش رفت، رقم زد.[۱] این مسابقه ۴ ساعت و ۱۷ دقیقه به طول کشید و ست پنجم به تنهایی ۹۵ دقیقه بود.[۲] این رقابت بیش‌ترین بیننده فینال‌های ویمبلدون را در بریتانیا از فینال ۲۰۰۱ داشت.[۳]
رافائل نادال مدافع عنوان قهرمانی بود، اما به دلیل آسیب‌دیدگی زانو از مسابفات کناره‌گیری کرد.[۴]
سیدبندی[ویرایش]
رافائل نادال (کناره‌گیری به دلیل آسیب‌دیدگی زانو)
راجر فدرر
اندی ماری
نواک جوکوویچ
خوآن مارتین دل پوترو (دور دوم)
اندی رادیک- فرناندو ورداسکو
ژیل سیمون- جو-ویلفرد تسونگا (دور سوم)
فرناندو گونزالز (دور سوم)
مارین سیلیچ (دور سوم)
نیکولای داویدنکو (دور سوم)
رابین سودرلینگ- مارات سافین (دور اول)
- تامی روبردو (دور سوم)
- داوید فرر (دور سوم)
- جیمز بلیک (دور اول)
رینر شوتلر (دور دوم)- استانیسلاس واورینکا
توماس بردیچ- فلیسیانو لوپز (دور اول)
- ایوو کارلوویچ
- رادک استپانک
- تامی هاس
- دیمیتری تورسونوف (دور اول)
یورگن ملزر (دور سوم)- فیلیپ کولشرایبر (دور سوم)
- مردی فیش (دور سوم)
- ایگور آندریف
- ویکتور ترویکی (دور سوم)
ویکتور هانسکیو (دور سوم)- آلبرت مونتانس (دور سوم)
- نیکولاس کیفر (دور اول)
مراحل نهایی[ویرایش]
| یک‌چهارم نهایی | نیمه‌نهایی | فینال | |||||||||||||||||||||||
 لیتون هیوییت
|
۳ | ۷ | ۶۱ | ۶ | ۴ | ||||||||||||||||||||
| ۶ | اندی رادیک
|
۶ | ۶۱۰ | ۷ | ۴ | ۶ | |||||||||||||||||||
| ۶ | اندی رادیک
|
۶ | ۴ | ۷ | ۷ | ||||||||||||||||||||
| ۳ |  اندی ماری
|
۴ | ۶ | ۶۷ | ۶۵ | ||||||||||||||||||||
| ۳ |  اندی ماری
|
۷ | ۶ | ۶ | |||||||||||||||||||||
| WC |  خوآن کارلوس فررو
|
۵ | ۳ | ۲ | |||||||||||||||||||||
| ۶ | اندی رادیک
|
۷ | ۶۶ | ۶۵ | ۶ | ۱۴ | |||||||||||||||||||
| ۲ | راجر فدرر
|
۵ | ۷ | ۷ | ۳ | ۱۶ | |||||||||||||||||||
| ۲۴ | تامی هاس
|
۷ | ۷ | ۴ | ۶ | ||||||||||||||||||||
| ۴ |  نواک جوکوویچ
|
۵ | ۶۶ | ۶ | ۳ | ||||||||||||||||||||
| ۲۴ | تامی هاس
|
۶۳ | ۵ | ۳ | |||||||||||||||||||||
| ۲ | راجر فدرر
|
۷ | ۷ | ۶ | |||||||||||||||||||||
| ۲۲ |  ایوو کارلوویچ
|
۳ | ۵ | ۶۳ | |||||||||||||||||||||
| ۲ | راجر فدرر
|
۶ | ۷ | ۷ | |||||||||||||||||||||
پانویس[ویرایش]
- ↑ «Federer triumphs in another English epic». espn.com. ۲۰۰۹-۰۷-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۰۹-۰۷-۰۵.
- ↑ الگو:BBC Sport Today July 6th, 2009
- ↑ More than 11 million watch Roger Federer win Wimbledon final on BBC | TV ratings | Media | guardian.co.uk
- ↑ «Nadal pulls out of Wimbledon». uk.eurosport.yahoo.com. ۲۰۰۹-۰۶-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۰۹-۰۶-۱۹.