فاصله رومرکزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دیاگرام رومرکز زمین‌لرزه

فاصله رومرکزی[۱] (انگلیسی: Epicentral distance) به فاصله زمینی از رومرکز زمین‌لرزه تا یک نقطه مشخص اشاره دارد.[۲] به‌طور کلّی، در زمین‌لرزه‌های با مقیاس یکسان، در صورت فاصله رومرکزی کمتر، خسارت ناشی از زمین‌لرزه سنگین‌تر است. برعکس، با افزایش فاصله رومرکزی، خسارت‌های ناشی از زمین‌لرزه به تدریج کاهش می‌یابد.[۳] با توجه به محدودیت‌های لرزه‌نگار‌های طراحی شده در سال‌های اولیه، برخی از مقیاس‌های بزرگی لرزه‌ای، هنگامی که فاصله رومرکزی از محدوده مشخصی نسبت به نقاط مشاهده فراتر رفت، شروع به نشان دادن خطا کردند.[یادداشت‌ها ۱] در لرزه‌شناسی، واحد زمین لرزه‌های دور معمولاً ° (درجه) است، در حالی‌که یکای اندازه‌گیری فاصله در زمین‌لرزه‌های نزدیک، کیلومتر است.[یادداشت‌ها ۲] اما صرف نظر از فاصله، Δ به عنوان نمادی برای فاصله رومرکزی به‌کار می‌رود.

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. اگر فاصله رومرکزی بزرگی زمین‌لرزه نزدیک در نقطه مشاهده بیش از ۶۰۰ کیلومتر باشد، کاربرد ندارد.
  2. به‌طور کلی، ۱ درجه = ۱۱۱٫۱ کیلومتر.

منابع[ویرایش]

  1. «فاصلهٔ رومرکزی» [ژئوفیزیک] هم‌ارزِ «epicentral distance»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر نهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۱۸-۴ (ذیل سرواژهٔ فاصلهٔ رومرکزی)
  2. "地震参数的测定". 山西地震 (4): 3–4. 1981.
  3. "烈度一震中距一震级之间的关系". 地震学会讲演予稿集 (2): 206. 1983.