طاق پیروزی (پاریس)

مختصات: ۴۸°۵۲′۲۶″شمالی ۲°۱۷′۴۲″شرقی / ۴۸٫۸۷۳۸°شمالی ۲٫۲۹۵۰°شرقی / 48.8738; 2.2950
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از طاق نصرت (پاریس))
طاق پیروزی
طاق پیروزی از Champs-Élysées
طاق پیروزی (پاریس) در پاریس واقع شده
طاق پیروزی (پاریس)
موقعیت در پاریس
نام‌های دیگرArc de Triomphe de l'Étoile
اطلاعات کلی
گونهطاق‌نصرت
سبک معمارینوکلاسیسیسم
موقعیتمیدان شارل دوگل (formerly Place de l'Étoile)
مختصات۴۸°۵۲′۲۶″شمالی ۲°۱۷′۴۲″شرقی / ۴۸٫۸۷۳۸°شمالی ۲٫۲۹۵۰°شرقی / 48.8738; 2.2950
آغاز ساخت۱۵ اوت ۱۸۰۶[۱]
گشایش۲۹ ژوئیه ۱۸۳۶[۲]
بلندی۵۰ متر (۱۶۴ فوت)
ابعاد
ابعاد دیگرWide: ۴۵ متر (۱۴۸ فوت)
Deep: ۲۲ متر (۷۲ فوت)
طراحی و ساخت
معمارژان-فرانسوا-ترز شالگرین، Louis-Étienne Héricart de Thury
طاق پیروزی پاریس

طاق پیروزی یا طاق نصرت (به فرانسوی: Arc de Triomphe) بنایی است در پاریس واقع در میدان شارل دوگل و در انتهای غربی خیابان شانز الیزه. این بنا به افتخار سربازانی ساخته شده است که در طول تاریخ، به ویژه، در دوران حکومت ناپلئون جان خود را در راه فرانسه فدا کرده‌اند.[۳]

در دیوارهای داخلی و بر فراز این طاق نصرت نام فرماندهان نیروهای فرانسوی جنگ‌ها نقش بسته است. در زیر این بنا نیز مقبره یکی از سربازان گمنام جنگ جهانی اول واقع شده است. در پایین و در ضلع شرقی این بنا (به سمت شانزه لیزه) آتشی به یاد سربازان گمنام همواره شعله‌ور است که هر بعدازظهر طی مراسمی خاص با گاز طبیعی آتش آن را تجدید می‌کنند. بازدید از بنای یادبود همه روزه از ساعت 10 صبح تا 10:30 شب آزاد است.[۴]

ساختار[ویرایش]

این بنا مرکز محور تاریخی پاریس در نظر گرفته می‌شود. طاق پیروزی در سال ۱۸۰۶ توسط ژان-فرانسوا-ترز شالگرین طراحی شد. در طراحی این بنا تصاویری از زنان و مردان جوان و برهنه فرانسوی به نمایش درآمد که با دست خالی در برابر سربازان آلمانی سراپا زره‌پوش در حال مبارزه بودند.

ارتفاع بنا ۴۹٫۵ متر، عرض آن ۴۵ متر و عمق این بنا ۲۲ متر است.

این طاق نصرت بزرگترین طاق نصرت موجود در جهان است.[۵][۶][۷][۸]

طراحی این بنا الهام گرفته از طاق نصرت تیتوس متعلق به دوره روم باستان است.

جزئیات[ویرایش]

  • The names of some great battles of the French Revolutionary and Napoleonic Wars are engraved on the attic, including


  • A list of French victories is engraved under the great arches on the inside façades of the monument.


  • The ceiling with 21 sculpted roses
  • Interior of the Arc de Triomphe
  • There are several plaques at the foot of the monument

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Raymond, Gino (30 October 2008). Historical dictionary of France. Scarecrow Press. p. 9. ISBN 978-0-8108-5095-8. Retrieved 28 July 2011.
  2. Fleischmann, Hector (1914). An unknown son of Napoleon. John Lane company. p. 204. Retrieved 28 July 2011.
  3. "Arc de Triomphe in Paris France" (به انگلیسی). Retrieved 14-09-2008. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازدید= (help)
  4. "Arc de Triomph". Archived from the original on 11 February 2023. Retrieved 11 February 2023.
  5. "Arc de Triomphe de l'etoile - Paris, France" (به انگلیسی). Archived from the original on 2 March 2009. Retrieved 14-09-2008. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازدید= (help)
  6. "Arc de Triomphe de l'Etoile, Paris" (به فرانسوی). Retrieved 14-09-2008. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازدید= (help)
  7. "Above It All - New York Times" (به انگلیسی). Retrieved 14-09-2008. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازدید= (help)
  8. "Paris In One Day" (به انگلیسی). Archived from the original on 14 اكتبر 2008. Retrieved 14-09-2008. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازدید= و |archive-date= (help)
  9. Forrest. The Legacy of the French Revolutionary Wars. Cambridge University Press. p. 38. ISBN 1139489240.