شورش‌های سامری‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Samaritan revolts

اسقف شرق در دوره بیزانس، جایی که سامری‌ها عمدتاً در فلسطین اول (ساماریا) ساکن بودند.
تاریخ۴۸۴–۵۷۲
موقعیت
نتایج پیروزی بیزانس
تغییرات
قلمرو
سامره تا زمان ایرانیان ساسانی بخشی از فلسطین اول باقی ماند محاصره قیساریه در ۶۱۴.
طرف‌های درگیر

امپراتوری روم شرقی امپراتوری بیزانس

  • فرمانده نیروهای فلسطینی
  • آرکادی‌ها
غسانیان
قیام‌های سامری‌ها
یهودیان قیام‌های (۵۵۶ و ۵۷۲ قیام‌ها)
فرماندهان و رهبران
آسکلپیاد و رگس (۴۸۴ قیام)
فرماندار پروکوپیوس (قیام ۴۹۵)
امپراتور ژوستینین یکم (قیام بن صبار)
استفانوس و آمانتیوس (قیام ۵۵۶)
جاستا (قیام جاستا);
«یک زن سامری» (قیام ۴۹۵)
جولیانوس بن صبار اعدام‌شده (شورش بن صبار)
رهبری سامری و یهودی (قیام‌های ۵۵۶ و ۵۷۲)
تلفات و خسارات
شورش بن صبار: تلفات شدید شورش بن صبار: ۲۰ تا ۱۰۰۰۰۰ کشته[۱]
قیام ۵۵۶ :تلفات ۱۰۰–۱۲۰٬۰۰۰[۲]

شورش‌های سامری‌ها (انگلیسی: Samaritan revolts) مجموعه‌ای از شورش‌ها در استان فلسطین اول بود که توسط سامری‌ها علیه امپراتوری بیزانس راه اندازی شد. این شورش‌ها با خشونت شدید از هر دو طرف مشخص شد و سرکوب وحشیانه آنها به دست بیزانسی‌ها و متحدان آنها غسانیان جمعیت سامری‌ها را به شدت کاهش داد. این رویدادها به‌طور غیرقابل برگشتی جمعیت‌شناسی منطقه را تغییر داد و مسیحیان را به تنها گروه غالب در استان فلسطین اول برای چندین دهه به بعد تبدیل کرد.


به دنبال دوره جنگ‌های یهود و روم، جامعه یهودی غالب در سراسر یهودیه و سواحل تقریباً منقرض شد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Kohen, Elli (2007). History of the Byzantine Jews: A Microcosmos in the Thousand Year Empire. University Press of America. pp. 26–31. ISBN 978-0-7618-3623-0.
  2. Alan David Crown, The Samaritans, Mohr Siebeck, 1989, شابک ‎۳−۱۶−۱۴۵۲۳۷−۲, pp. 75–76.