سعد بن ابوبکر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سعد بن ابوبکر پسر ابوبکر بن سعد زنگی ششمین اتابک از اتابکان فارس بود. وی بسیار اهل ادب بود و شاعران را گرامی می‌داشت.

پدرش او را برای اظهار تبعیت به درگاه هلاکو فرستاده بود. اما در سال ۶۵۸ هجری و همزمان با فوت پدرش در شیراز، او هم در راه بازگشت از اردوی ایلخان در حدود تفرش درگذشت و امارت فارس به اتابک محمد بن سعد رسید که طفلی خردسال بود. او نیز دو سال بعد در سال ۶۶۰ هجری از بام به زیر افتاد و هلاک شد.[۱]

پانویس[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • زرین‌کوب، عبدالحسین (۱۳۹۰). روزگاران. تهران: انتشارات سخن. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۹۶۱-۱۱-۱-.