سرطان فولیکولار تیروئید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سرطان فولیکولار تیروئید
آدنوم فولیکولار تیروئید
تخصصسرطان‌شناسی ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰C73
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام193
اُمیم۱۸۸۴۷۰
ئی‌مدیسینmed/۸۰۴
سمپD013964

سرطان فولیکولار تیروئید یا کارسینوم فولیکولار تیروئید ۱۵ درصد از سرطان‌های تیروئید را شامل می‌شوند و معمولاً در خانم‌های بالای ۵۰ سال رخ می‌دهند. از تیروگلوبولین (TG) می‌توان به عنوان یک نشانگر تومور برای سرطان فولیکولار تیروئید تمایز یافته استفاده کرد. سلول‌های فولیکولی سلول‌هایی در تیروئید هستند که مسئول تولید و ترشح هورمون تیروئید می‌باشند.

درمان[ویرایش]

درمان معمولاً با جراحی و ایزوتوپ‌های ید انجام می‌شود.

درمان اولیه[ویرایش]

عود بیماری[ویرایش]

بعضی مطالعات نشان داده‌اند که آزمایش تیروگلوبولین همراه با سونوگرافی گردن مؤثر تر از اسکن کل بدن می‌باشد. با این حال در ایالات متحده آمریکا به عنوان یک پروتکل، اسکن کل بدن به‌طور سالیانه از این بیماران به عمل می‌آید.

گونه هرتل سل[ویرایش]

سرطان تیروئید نوع هرتل سل معمولاً به عنوان گونه دیگری از کارسینوم فولیکولار تیروئید شناخته می‌شود. احتمال دوطرفه بودن، چند منشأئی و متاستاز به غدد لنفاوی در گونه هرتل سل بیش از نوع کارسینوم فولیکولار می‌باشد. مثل کارسینوم فولیکولار، در این نوع نیز برای سرطان بدون تهاجم از تیروئیدکتومی یک طرفه و برای نوع پیشرفته تر بیماری از تیروئیدکتومی کامل استفاده می‌شود.

پیش آگهی[ویرایش]

بقای پنج ساله بیماران مبتلا به سرطان فولیکولار تیروئید ۹۱ درصد و بقای ده ساله آنان ۸۵ درصد است. به‌طور کلی پیش آگهی این سرطان و بقای ۵ ساله آن در مرحله ۱ و ۲، ۱۰۰ درصد، در مرحله ۳، ۷۱ درصد و در مرحله ۴، ۵۰ درصد می‌باشد.

منابع[ویرایش]