سارگپه‌های عسلی
| سارگپه‌های عسلی | |
|---|---|
| |
| سارگپه جنگلی اروپایی, (Pernis apivorus) | |
رده‌بندی علمی 
| |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پرندگان |
| راسته: | بازسانان |
| تیره: | بازان |
| زیرخانواده: | سارگپه‌عسلیان |
| سرده: | سارگپه‌های عسلی Cuvier, 1816 |
| Species | |
|
P. apivorus | |
سارگپه‌های عسلی یک سرده از پرندگان شکاری زیرخانواده سارگپه‌عسلیان است. نام سرده از واژه یونان باستان pernes(περνης) گرفته شده است، اصطلاحی که ارسطو برای یک پرنده شکاری به کار می‌برد.
از چهار گونه متوسط و پهن‌بال تشکیل شده است.
- سارگپه عسلی اروپایی
- سارگپه عسلی کاکلی
- سارگپه عسلی نواری
- سارگپه عسلی فیلیپینی(نام علمی: Pernis steerei)
آنها در آب و هوای معتدل و گرم‌تر دنیای قدیم زاد و ولد می‌کنند و تغذیه کننده تخصصی لارو زنبور هستند. دو گونه معتدل، سارگپه عسلی اروپایی و کاکلی، مهاجر هستند.
آنها در بیشه‌زار زادوولد می‌کنند، و اغلب غیرقابل توجه هستند، مگر در هنگام نمایش.
اعضای این سرده دارای پرهایی هستند که شبیه پرهای سارگپه معمولی جوان یا بازعقاب‌های کاکلی است. پیشنهاد شده است که این شباهت‌ها به عنوان یک حفاظت نسبی در برابر شکار شکارچیان بزرگتر مانند شهبازها به وجود آمده است، که ممکن است برای حمله به گونه‌ای که به نظر می‌رسد با نوک و چنگال قوی‌تر نسبت به سارگپه‌های عسلی واقعی بهتر حمایت‌شده است، محتاط باشد.
گونه‌ها و زیرگونه‌ها[ویرایش]
- سارگپه عسلی اروپایی، (همچنین به نام سارگپه عسلی اوراسیایی) - مهاجر: زادآور اروپا و غرب آسیا، زمستان‌گذران آفریقا
- سارگپه عسلی کاکلی، (که به آن سارگپه عسلی خاوری یا شرقی نیز گفته می‌شود).
- P. p. orientalis – مهاجر: شمال آسیا در تابستان، هند به اندونزی و فیلیپین در زمستان
- P. p. ruficollis - هند به هند و چین
- P. p. torquatus - هند-مالایا، سوماترا، بورنئو
- P. p. ptilorhynchus – جاوا
- P. p. palawanensis – پالاوان
- P. p. philippensis - فیلیپین
- سارگپه عسلی نواری
- P.c. celebensis – سولاوسی (Celebes سابق)
- سارگپه عسلی فیلیپینی ، Pernis steerei
- P. s. winkleri – جزیره لوزون (در فیلیپین)
- P. s. steerei - فیلیپین جنوبی
مقایسه توالی از یک بخش کوتاه از ژن cytb میتوکندری، گامولف و هرینگ پنج کلاد را یافتند:apivorus، steerei-winkleri، celebensis، philippensis-orientalis-ruficollis و torquatus-ptilorhynchus-palawanensis: آنها پیشنهاد کردند که گروه steerei-winkleri از گونه P. celebensis به گونه جدیدی به نام Pernis steerei تقسیم شود، اما احساس کردند که تقسیم Pernis ptilorhynchus با توجه به فقدان تفاوت‌های مورفولوژیکی، "پیش از موعد" خواهد بود. [۱]
با وجود نام "سارگپه عسلی کاکلی"، زیرگونه‌های P. p. orientalis ، P. p. philippensis و P. p. palawanensis همه فاقد کاکل هستند. [۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Gamauf, A.; Haring, E. (2004). "Molecular phylogeny and biogeography of Honey-buzzards (genera Pernis and Henicopernis)". Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research. 42 (2): 145–153. doi:10.1111/j.1439-0469.2004.00250.x. PDF بایگانی‌شده در ۶ نوامبر ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine