ریشه‌کنی بیماری‌های عفونی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ریشه‌کنی بیماری‌های عفونی به معنی به صفر رسیدن شیوع یک بیماری عفونی در جمعیت میزبان است.[۱]

تا به امروز ۲ بیماری عفونی با موفقیت ریشه‌کن شده‌اند: آبله در انسان و طاعون گاوی در نشخوارکنندگان. در حال حاضر نیز ۴ طرح مقابله با بیماری‌های انسانی در حال اجرا است از جمله فلج اطفال، یاز، پیوک (کرم گینه) و مالاریا. ۵ بیماری عفونی دیگر نیز تا آوریل ۲۰۰۸ توسط کارگروه بین‌المللی ریشه‌کنی بیماری‌های مرکز کارتر شناسایی شده‌اند که با فناوری امروز امکان ریشه‌کن کردن آنها وجود دارد: سرخک، اوریون، سرخجه، پیل‌پایی و سیستی‌سرکوزیس (کرم نواری خوک).[۲]

مفهوم ریشه‌کنی بیماری گاهی با حذف بیماری اشتباه گرفته می‌شود که به معنی کاهش شیوع یک بیماری عفونی در جمعیت یک منطقه به صفر، یا کاهش شیوع جهانی به میزانی ناچیز است. استفاده از اصطلاح «ریشه‌کنی» برای اشاره به حذف کامل یک بیماری‌زای خاص از بدن فرد (که تحت عنوان پاکسازی عفونت نیز شناخته می‌شود)، به‌ویژه در خصوص ویروس HIV و شماری از سایر ویروس‌های موجب بروز سردرگمی‌هایی در این زمینه شده‌است.

ریشه‌کن ساختن یک بیماری عفونی کار دشواری است و معیارهای بسیار محدودکننده‌ای باید رعایت شوند. ویژگی‌ها زیستی عامل بیماری و توانایی‌های فناورانه ما شانس ریشه‌کن ساختن یک بیماری را مشخص می‌کنند. بیماری‌زای هدف نباید مخزن غیرانسانی قابل‌توجهی داشته باشد (یا به انسان وابسته نباشد) یا در مورد بیماری‌های حیوانی، مخزن عفونت باید مانند طاعون گاوی تنها در یک گونه خاص قابل شناسایی باشد. این مسئله نیازمند درک کافی از چرخه زندگی و شیوه انتقال بیماریزا است. مداخله‌ای کارآمد و عملی (مانند واکسن یا آنتی‌بیوتیک‌ها) باید به منظور قطع چرخه انتقال در دسترس باشد. مطالعاتِ انجام‌شده روی سرخک در دوران پیش از واکسیناسیون به مفهومی تحت عنوان اندازه جامعه بحرانی منجر شد. اندازه جامعه بحرانی به معنی حداقل اندازه جمعیتی که در آن چرخه انتقال بیماریزا متوقف می‌شود. استفاده از طرح‌های واکسیناسیون پیش از آغاز کمپین ریشه‌کنی می‌تواند جمعیت آسیب‌پذیر را کاهش دهد. بیماری‌ای که به دنبال ریشه‌کن ساختن آن هستیم باید قابل شناسایی بوده و ابزار تشخیصی دقیقی برای آن وجود داشته باشد. ملاحظات اقتصادی و حمایت و تعهد اجتماعی و سیاسی عوامل تأثیرگذار دیگر بر ریشه‌کنی یک بیماری هستند.[۳][۴][۵]

بیماری‌های ریشه‌کن شده[ویرایش]

تا کنون، تنها ۲ بیماری با موفقیت ریشه کن شده‌اند: آبله که به‌طور خاص انسان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و جنون گاوی که حیوانات اهلی (نشخوارکنندگان) را تحت تأثیر قرار می‌دهد.[۶][۷]

آبله[ویرایش]

آبله اولین و (تا به اینجا) تنها بیماریِ انسانی است که با مداخله فعال ریشه‌کن شده‌است. آبله اولین بیماریِ دارای واکسن بود. ادوارد جنر در سال ۱۷۹۸ اثر محافظتی مایه‌کوبی (واکسیناسیون) انسان با ضایعات زخم‌های آبله گاوی نشان داد.[۸][۹]

آبله (واریولا) در دو نوع بالینی مختلف مشاهده می‌شود: واریولای ماژور با نرخ مرگ و میر ۴۰ درصدی و واریولای مینور (تحت عنوان آلاستریم نیز شناخته می‌شود) با مرگ و میر کمتر از ۱ درصد. آخرین مورد واریولا ماژور در اکتبر ۱۹۷۵ در بنگلادش تشخیص داده شد. آخرین مورد طبیعی آبله (واریولای مینور) نیز در ۲۶ اکتبر ۱۹۷۷ در علی مائو مالین، در مرکای سومالی تشخیص داده شد. منبع بیماری نیز شیوع آن در کورتونواری بود.[۱۰]

پانویس[ویرایش]

  1. Dowdle WR (1998). "The principles of disease elimination and eradication". Bulletin of the World Health Organization. 76 Suppl 2 (S2): 22–5. PMC 2305684. PMID 10063669.
  2. "Diseases considered as candidates for global eradication by the International Task Force for Disease Eradication" (PDF). Cartercenter.org. Retrieved 2011-03-16.
  3. Bartlett MS (1957). "Measles periodicity and community size". J. R. Stat. Soc. Ser. A (120): 48–70.
  4. Dowdle, Walter; Cochi, Stephen L (editors) (2011). Disease Eradication in the 21st Century. Implications for Global Health. The MIT Press, Cambridge, MA
  5. Rinaldi A (March 2009). "Free, at last! The progress of new disease eradication campaigns for Guinea worm disease and polio, and the prospect of tackling other diseases". EMBO Reports. 10 (3): 215–21. doi:10.1038/embor.2009.19. PMC 2658554. PMID 19255577.
  6. Fenner F, Henderson DA, Arita I, Jezek Z, Ladnyi ID (1988). Smallpox and its Eradication. Geneva: World Health Organization. ISBN 92-4-156110-6.
  7. "UN 'confident' disease has been wiped out". BBC News. 14 October 2010. Retrieved 14 October 2010.
  8. Fenner F, Henderson DA, Arita I, Jezek Z, Ladnyi ID (1988). Smallpox and its Eradication. Geneva: World Health Organization. ISBN 92-4-156110-6.
  9. Baxby D (January 1999). "Edward Jenner's Inquiry; a bicentenary analysis". Vaccine. 17 (4): 301–7. doi:10.1016/s0264-410x(98)00207-2. PMID 9987167.
  10. "Smallpox". WHO Factsheets. Archived from the original on 2007-09-21.