پرش به محتوا

ریتا اورا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ریتا اورا
ان‌اف
اورا در سال ۲۰۱۸
نام هنگام تولدریتا ساهاتچیو
زادهٔ۲۶ نوامبر ۱۹۹۰ ‏(۳۴ سال)
پریشتینا، ج‌ف‌س یوگسلاوی (کوزوو امروزی)
شهروندی
  • بریتانیا
  • کوزوو
پیشه‌ها
  • خواننده
  • ترانه‌پرداز
  • شخصیت تلویزیونی
  • بازیگر
سال‌های فعالیت۲۰۰۴–اکنون
آثارترانه‌شناسی
همسرتایکا وایتیتی (ا. ۲۰۲۲)
خویشاوندانبسیم ساهاتچیو (پدربزرگ)
پیشه موسیقی
ژانر
ساز(ها)آواز
ناشر(ان)
وبگاه
امضاء

ریتا ساهاتچیو اورا (به انگلیسی: Rita Sahatçiu Ora؛ زاده‌شده به نام ریتا ساهاتچیو در ۲۶ نوامبر ۱۹۹۰) که به‌طور حرفه‌ای با نام ریتا اورا (به انگلیسی: Rita Ora) شناخته می‌شود، خواننده و ترانه‌پرداز انگلیسی می‌باشد. وی در سال ۲۰۱۲ پس از همکاری با دی‌جی فرش در آهنگ «داغ همین حالا (Hot Right Now)» به دنیای موسیقی شناخته شد. این آهنگ در چارت بریتانیا رتبهٔ ۱ را کسب کرد و ۳ آهنگ بعدی او نیز به رتبه‌های خوبی در چارت‌ها دست یافتند. در ژانویهٔ سال ۲۰۱۴، اورا یک طرح برای آدیداس طراحی کرد و نام تجاری‌اش را آدیداس اورجینالز اعلام کرد. وی در سال ۲۰۱۸ در آهنگ «دختران» با خواننده‌هایی مثل چارلی ایکس‌سی‌ایکس، کاردی بی و بی‌بی رکسا همکاری کرد که این آهنگ جنجالی‌های زیادی در رابطه با ال‌جی‌بی‌تی برپا کرد.

اوایل زندگی

[ویرایش]

اورا در ۲۶ نوامبر سال ۱۹۹۰ در پریشتینا، اس‌اف‌آر یوگسلاوی (کوزوو امروزی) چشم بر جهان گشود. والدین او آلبانیایی هستند.[۱][۴] مادرش، ورا (با نام خانوادگی پیشین بایرکتاری)، روان‌پزشک است و پدرش، بسنیک ساهاتچیو مالک یک میخانه است که اقتصاد نیز خوانده‌است.[۵] اورا یک خواهر بزرگ‌تر به نام النا و یک برادر کوچک‌تر به نام دان دارد. او با نام ریتا ساهاتچیو به دنیا آمد (نام خانوادگی او از واژهٔ ترکی saatçi به‌معنای ساعت‌ساز می‌آید)، اما والدینش بعدها واژهٔ اورا (که در زبان آلبانیایی به‌معنای «زمان» است) را به نام خانوادگی اضافه کردند تا تلفظ آن راحت‌تر باشد.[۶][۷]

خانوادهٔ او به دلایل سیاسی و در پی آزار و فشارهایی که با فروپاشی یوگسلاوی علیه آلبانیایی‌ها آغاز شد، مجبور به ترک کوزوو شدند.[۸] خانوادهٔ اورا وقتی او هنوز نوزاد بود در سال ۱۹۹۱، به لندن نقل مکان کردند. وی دوران کودکی خود را در ناتینگ هیل، واقع در غرب لندن گذراند[۹] و در مدرسهٔ تئاتر سیلویا یانگ به تحصیل پرداخت.[۱۰]

حرفه

[ویرایش]

۲۰۰۴–۲۰۰۱: آغاز حرفه

[ویرایش]

اولین تجربهٔ اورا از بازیگری در سن ۱۳ سالگی در یکی قسمت‌های سریال درام بریتانیایی بریف صورت گرفت. وی پس از آن در فیلم بریتانیایی جاسوسان (۲۰۰۴) حضور یافت. او همچنین در جلسات اپن مایک در لندن شروع به اجرا کرد و گهگاهی در میخانهٔ پدرش نیز به اجرا می‌پرداخت.[۱۱] او در سال ۲۰۰۸ برای شرکت در مسابقهٔ یورويژن: کشورت به تو احتیاج دارد در شبکهٔ بی‌بی‌سی وان شرکت کرد تا نمایندهٔ بریتانیا در مسابقهٔ آواز یوروویژن ۲۰۰۹ شود و قبول نیز شد، اما پس از چند قسمت از مسابقات کناره‌گیری کرد زیرا احساس می‌کرد «آماده نیست» و فکر می‌کرد «آن چالش مناسب او نیست»[۱۲][۱۳] مدیر اورا، سارا استنتت (که با هنرمندانی همچون الی گولدینگ، جسی جی و کانر مینارد نیز همکاری کرده بود)، بعدها به سایت هیت‌کواترز گفت که به اورا اطمینان داد که شرکت در یوروویژن به جای کمک به شانس‌های او برای موفقیت به‌عنوان یک هنرمند انفرادی، آن‌ها را کاهش می‌دهد.[۱۴]

تیم مدیریتی اورا کمی بعدتر با ناشر آمریکایی راک نیشن تماس گرفت و آن‌ها را از استعداد او آگاه ساخت. اورا در دسامبر سال ۲۰۰۸ با این ناشر قرارداد ضبط و نشر امضا نمود و جزو نخستین هنرمندان این ناشر شد.[۱۴][۱۵][۱۶] وی حضور کوتاهی در موزیک ویدئوی «همیشه جوان» جی-زی (۲۰۰۹) داشت[۱۷] اورا پس از بستن قرداد آلبومی ضبط کرد و قصد داشت آن را منتشر کند، اما ناشرش وی را از این کار منصرف کرد؛ بنابراین او کار روی آثار جدیدی را برای نخستین آلبوم رسمی خود آغاز نمود.[۱۱]

۲۰۱۲–۲۰۱۳: نقطه عطف موسیقایی و اورا

[ویرایش]
اورا در پریشتینا، کوزوو حین فیلمبرداری موزیک ویدئوی «نورت رو بتابون» در سپتامبر سال ۲۰۱۲

اورا در طی سال ۲۰۱۱ با انتشار کاورها و ویدئوهایی در یوتیوب، مخاطبان را در جریان مراحل ساخت آلبوم اول خود قرار داد.[۱۸] این ویدئوها توجه دی‌جی فرش را جلب کردند؛ که در آن زمان به‌دنبال یک خوانندهٔ زن برای قطعه‌اش با نام «الان داغه» بود.[۱۹] اورا در این تک‌آهنگ که ۱۲ فوریهٔ سال ۲۰۱۲ منتشر گردید، حضور پیدا کرد؛ این قطعه در بدو انتشار در رتبهٔ نخست جدول تک‌آهنگ‌های بریتانیا قرار گرفت.[۲۰] او در در فوریهٔ سال ۲۰۱۲ اجرای افتتاحیهٔ کنسرت‌های بریتانیایی تور پارادایس کلاب دریک را برعهده داشت. نخستین تک‌آهنگ بریتانیایی از نخستین آلبوم اورا تحت نام «روحش شاد» (به‌همراهٔ تاینی تمپا) در ۶ مهٔ سال ۲۰۱۲ منتشر گردید.[۲۱] این ترانه که توسط چیس اند استاتوس تهیه شده بود در صدر جدول تک‌آهنگ‌های بریتانیا قرار گرفت و به نخستین تک‌آهنگ شماره یک انفرادی اورا در در بریتانیا تبدیل شد.[۲۲] «چطوری (جشن) می‌گیریم» در ۱۲ اوت منتشر گردید و رتبهٔ شماره یک در بریتانیا و ایرلند رسید. این تک‌آهنگ دومین شماره یک اورا به‌عنوان یک هنرمند انفرادی و سومین شماره یک او به‌طور کلی در سال ۲۰۱۲ بود.[۲۳]

اورا در سال ۲۰۱۳

اورا حین همراهی کلدپلی در تور مایلو زایلوتو اعلام کرد که نخستین آلبومش تحت عنوان اورا منتشر خواهد شد. این آلبوم در تاریخ ۲۷ اوت سال ۲۰۱۲ در اروپا و اقیانوسیه منتشر شد و در صدر جدول آلبوم‌های بریتانیا قرار گرفت.[۲۴] اورا در جوایز موسیقی ام‌تی‌وی اروپا ۲۰۱۲ در سه بخش بهترین هنرمند تازه‌وارد، پاش آرتیست و بهترین هنرمند بریتانیا/ایرلند نامزد شد.[۲۵] در سپتامبر سال ۲۰۱۲ اعلام گردید که اورا قرار است اجرای افتتاحیهٔ کنسرت‌های آشر در تور سرخوشی در بریتانیا باشد که قرار بود از ژانویهٔ سال ۲۰۱۳ آغاز گردد، با این حال این تور به دلیل «مشغله‌های کاری و شخصی» آشر به تعویق افتاد.[۲۶] «نورت رو بتابون» که در ۴ نوامبر منتشر شد، چهارمین تک‌آهنگ متوالی اورا در سال ۲۰۱۲ بود که وارد جدول ۱۰ تک‌آهنگ برتر بریتانیا و به رتبهٔ دهم رسید.[۲۷][۲۸] وی در ۲۸ نوامبر سال ۲۰۱۲ در کنسرت ویژه‌ای که به مناسبت صدمین سالگرد استقلال آلبانی در تیرانا برگزار شد، به‌عنوان مهمان ویژه اجرا داشت.[۲۹]

اورا در ژانویهٔ سال ۲۰۱۳ اولین تور بریتانیایی خود به نام تور رادیواکتیو را به‌منظور حمایت از نخستین آلبومش آغاز نمود. او همچنین در جوایز بریت ۲۰۱۳ برای سه جایزه نامزد شد، از جمله جایزهٔ بهترین هنرمند نوظهور بریتانیایی.[۳۰] همچنین در ژانویهٔ سال ۲۰۱۳ اورا اظهار داشت که آلبوم دومش نسبت به آلبوم اول شفاف‌تر خواهد بود و جهت مشخص‌تری نسبت به آلبوم اول خواهد داشت.[۳۱] وی در ۲۶ فوریهٔ سال ۲۰۱۳ حین گفت‌وگو با دیجیتال اسپای فاش کرد که آلبوم دومش دیدگاهٔ متفاوتی از «دختر مهمانی» را ارائه می‌دهد.[۳۲][۳۳] اورا در ۲۴ مهٔ سال ۲۰۱۳ به‌عنوان هنرمند اصلی صحنهٔ ما به موسیقی جدید ایمان داریم در آخر هفته بزرگ رادیو بی‌بی‌سی ۱ به اجرا پرداخت.[۳۴] وی در ۲۸ ژوئن سال ۲۰۱۳ در صحنهٔ هرمی گلاستونبری اجرا داشت.[۳۵]

۲۰۱۴–۲۰۱۶: جدایی از راک نیشن و فیلم‌ها

[ویرایش]

۲۰۱۷–۲۰۱۹: ققنوس

[ویرایش]

۲۰۲۰–اکنون: تو و من

[ویرایش]

دیگر فعالیت‌ها

[ویرایش]

طراحی

[ویرایش]

حمایت‌های تجاری

[ویرایش]

بشردوستانه

[ویرایش]

آلبوم‌های استودیویی

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: ترانه‌شناسی ریتا اورا

تورها

[ویرایش]

خوانندهٔ اصلی

[ویرایش]

پشتیبانی

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Jeffries, David. "Rita Ora". AllMusic. Archived from the original on 9 September 2015. Retrieved 29 May 2017. Born in Pristina, Kosovo but raised in London, pop star Rita Ora
  2. ↑ Grant, Sarah (28 December 2018). "Song You Need To Know: Rita Ora, 'Let You Love Me' (Acoustic)". Rolling Stone. Archived from the original on 28 March 2022. Retrieved 28 March 2022.
  3. ↑ Radvan, Stephanie (3 December 2013). "R&B Babe Rita Ora Cast in "Fifty Shades of Grey"". Maxim. Archived from the original on 4 September 2017. Retrieved 4 September 2017.
  4. ↑ "Rita Ora on Apple Music". Apple Music. Archived from the original on 3 May 2023. Retrieved 1 May 2023.
  5. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام marieclaire15 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  6. ↑ Keegan, Simon (11 January 2015). "Rita Ora's rags to riches story as Voice judge's family fled oppression in Kosovo". Daily Mirror. Archived from the original on 2 April 2018. Retrieved 2 April 2018.
  7. ↑ Huntington, Patty (23 March 2022). "Rita Ora on farewelling Australia and discovering new directions". Harper's Bazaar Australia. Archived from the original on 24 March 2022. Retrieved 24 March 2022.
  8. ↑ Longmire, Becca (10 May 2012). "Rita Ora Reveals Traumatic Refugee Past". entertainmentwise.com. Archived from the original on 30 October 2015. Retrieved 17 October 2015.
  9. ↑ "Rita Ora's My London". London Evening Standard. 31 August 2012. Archived from the original on 5 February 2018. Retrieved 4 November 2012.
  10. ↑ "Sylvia Young Theatre School: Preparing students with raw talent to be the stars of tomorrow". The Stage (به انگلیسی). Archived from the original on 6 February 2021. Retrieved 1 February 2021.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام standard وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  12. ↑ "Rita Ora Says Walking Off Eurovision Song Contest Saved Her Career". Capital Radio. 26 February 2013. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 15 August 2013.
  13. ↑ "Rita Ora – Your Country Needs You!". 22 September 2010. Archived from the original on 3 March 2013. Retrieved 3 April 2011 – via YouTube.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ "Interview with Sarah Stennett". hitquarters.com. 21 January 2013. Archived from the original on 5 June 2015. Retrieved 1 August 2013.
  15. ↑ "Rita Ora files suit seeking departure from Jay Z's Roc Nation". mobo.com. 18 December 2015. Archived from the original on 21 January 2016. Retrieved 5 January 2016.
  16. ↑ Sblendorio, Peter (17 December 2015). "Rita Ora files lawsuit against Jay Z's record label, Roc Nation". Daily News. New York. Archived from the original on 20 December 2015. Retrieved 18 December 2015.
  17. ↑ "Rita Ora wins #TBT with shot of her with Jay-Z and Kanye West". Daily Mirror. 10 April 2015. Archived from the original on 25 June 2023. Retrieved 25 June 2023.
  18. ↑ "Rita Ora Covers OutKast's 'Hey Ya!'". rap-up.com. Archived from the original on 14 July 2015. Retrieved 13 August 2013.
  19. ↑ "DJ FRESH AND RITA ORA INTERVIEW". Archived from the original on 16 April 2016. Retrieved 13 August 2013 – via YouTube.
  20. ↑ "Rita Ora tops pop chart, Keane rival Beatles album hits" بایگانی‌شده در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine. Reuters. Retrieved 14 May 2012
  21. ↑ "New Music: Rita Ora F/ Tinie Tempah – "R.I.P."". rap-up.com. 29 February 2012. Archived from the original on 7 April 2016. Retrieved 1 March 2012.
  22. ↑ Rita Ora Tops UK Singles Chart بایگانی‌شده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine. MTV. Retrieved 14 May 2012
  23. ↑ Lane, Dane (19 August 2012). "Rita Ora scores third Official Number 1 single". Official Charts Company. Archived from the original on 17 October 2014. Retrieved 20 August 2012.
  24. ↑ "Unstoppable: Rita Ora scores debut Official Number 1 album". officialcharts.com. 2 September 2012. Archived from the original on 17 October 2014. Retrieved 15 August 2013.
  25. ↑ "MTV Europe Music Awards: Rihanna leads nominations". The Telegraph. 17 September 2012. Archived from the original on 12 April 2018.
  26. ↑ "Usher Postpones European 'Euphoria' Tour Dates". MTV. 26 November 2012. Archived from the original on 29 October 2013. Retrieved 28 October 2013.
  27. ↑ "Rita Ora: 'Shine Ya Light' – Music video". Digital Spy. 30 October 2012. Archived from the original on 4 January 2013. Retrieved 18 August 2013.
  28. ↑ "Rita Ora – Chart History". Official Charts Company. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 15 February 2016.
  29. ↑ "Rita Ora performs in Tirana". M-Magazine. m-magazine.org. 29 November 2012. Archived from the original on 14 July 2015. Retrieved 14 November 2013.
  30. ↑ "Brit Awards: Emeli Sande gets four nominations" بایگانی‌شده در ۲۹ ژانویه ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. BBC News. Retrieved 10 January 2013.
  31. ↑ Daniels, Collin (14 January 2013). "Rita Ora: 'Second album is much clearer'". Digital Spy. Archived from the original on 26 January 2015. Retrieved 15 January 2013.
  32. ↑ Copsey, Robert (26 February 2013). "Exclusive: Rita Ora recording new album "in secret"". Digital Spy. Archived from the original on 1 March 2013. Retrieved 27 February 2013.
  33. ↑ "Rita Ora Ready To Be More Honest on New Album". Yahoo!. 14 July 2013. Archived from the original on 10 November 2013. Retrieved 20 July 2013.
  34. ↑ "Rita Ora, Bruno Mars, Calvin Harris to play Radio 1 Big Weekend". Digital Spy. 6 May 2013. Archived from the original on 17 October 2014. Retrieved 1 September 2014.
  35. ↑ "Rita Ora dons red tassels for Pyramid Stage debut at Glastonbury". Digital Spy. 28 June 2013. Archived from the original on 16 October 2014. Retrieved 8 May 2014.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ریتا اورا موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ریتا_اورا&oldid=41581061»