روابط ایالات متحده آمریکا و بنگلادش
روابط بنگلادش و ایالات متحده روابط دوجانبه بین بنگلادش و ایالات متحده آمریکا است. برای ایالات متحده، بنگلادش سی و هشتمین تأمین کننده کالا و شصتمین بازار صادراتی بزرگ است.[۱] برای بنگلادش، ایالات متحده بزرگ‌ترین بازار صادراتی است.[۲] دو کشور در سال ۱۹۸۶ یک معاهده سرمایه‌گذاری دوجانبه امضا کردند.[۳] شرکت‌های آمریکایی بزرگ‌ترین سرمایه گذاران خارجی در بنگلادش هستند.[۴] دولت ایالات متحده کمک کننده اصلی کمک‌های بشردوستانه در پاسخ به بحران روهینگیا است.[۵] هر دو کشور دیدگاه‌های مشابهی را برای یک هند و اقیانوس آرام آزاد و باز اعلام کرده‌اند.[۶]
بنگلادش یک سفارتخانه در واشینگتن دی سی و کنسولگری‌هایی در نیویورک و لس آنجلس دارد. ایالات متحده یک سفارت در داکا و مراکز اطلاعاتی در چیتاگونگ، جسور، راجشاهی و سلهت دارد. سفارت ایالات متحده در بنگلادش همچنین کتابخانه آمریکایی آرچر کی خون و مرکز ادوارد ام کندی در داکا را اداره می‌کند. هر دو کشور عضو سازمان ملل هستند. در سال ۲۰۱۴، ۷۶ درصد از بنگلادشی‌ها دیدگاه مثبتی نسبت به ایالات متحده داشتند که یکی از بالاترین رتبه‌ها برای کشورهای مورد بررسی در جنوب آسیا است.[۷] ارائه تجهیزات دفاعی جدید تلاش‌های حفظ صلح سازمان ملل متحد و سایر ماموریت‌ها در بنگلادش را تقویت می‌کند. دولت ایالات متحده متعهد شده است که به نیروهای مسلح بنگلادش تسلیحات و تجهیزات اضافی برای تقویت ظرفیت خود برای حفاظت از حاکمیت خود ارائه کند.[۸]
روابط فعلی
[ویرایش]
بنگلادش از متحدان عمده آمریکا در جنوب آسیا است. دو کشور همکاری گسترده‌ای در زمینه امنیت منطقه ای و جهانی، مقابله با تروریسم و تغییر اقلیم دارند. بنگلادش یکی از شرکت کننده‌های کلیدی در ابتکارات توسعه بین‌المللی اصلی دولت اوباما، از جمله امنیت غذایی، مراقبت‌های بهداشتی و محیط زیست بوده است. از ژوئن ۲۰۲۱، ایالات متحده ۱۱۴٬۵۷۰٬۸۲۰ دوز ایمن و مؤثر واکسن کووید-۱۹ را بدون هزینه در اختیار مردم بنگلادش گذاشته است. بنگلادش با بیش از ۱۵۰ میلیون دوز، بزرگ‌ترین دریافت کننده واکسن کووید-۱۹ ایالات متحده است. از آغاز دنیاگیری، حمایت ایالات متحده بیش از ۵۰۰۰۰ ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی و سایر کارکنان را در مورد واکسیناسیون ایمن در ۶۴ منطقه آموزش داده است، و ۱۸ ون فریزر، ۷۵۰ واحد فریزر و ۸۰۰۰ حامل واکسن را برای کمک به انتقال ۷۱ میلیون دوز واکسن به مناطق دیگر اهدا کرده است و به‌طور مستقیم ۸۴ میلیون واکسیناسیون انجام داده است.[۹][۱۰]
پس از اینکه دولت بایدن به دلیل حقوق بشر و دلایل دیگر تحریم‌های ویزا را علیه مقامات بنگلادش اعمال کرد، به شدت مورد انتقاد شیخ حسینه نخست‌وزیر قرار گرفت.[۱۱] پیتر هاس، سفیر آمریکا در بنگلادش نیز متهم به دخالت در امور داخلی این کشور شده است. برخی از محققان خاطرنشان کردند که ایالات متحده همیشه با بنگلادش با معیارهای دوگانه قائل بوده است.[۱۲][۱۳]
تجارت و سرمایه‌گذاری
[ویرایش]ایالات متحده بزرگ‌ترین بازار صادراتی بنگلادش است.[۱۴] ایالات متحده همچنین یکی از بزرگ‌ترین منابع سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در بنگلادش است. بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری آمریکا در این کشور، بهره‌برداری‌های شورون است که ۵۰ درصد گاز طبیعی بنگلادش را تولید می‌کند.[۱۵] تجارت دوجانبه در سال ۲۰۱۴ بالغ بر ۶ میلیارد دلار بود. عمده صادرات آمریکا به بنگلادش محصولات کشاورزی (سویا، پنبه، گندم، لبنیات)، هوانوردها، ماشین آلات، موتورها و محصولات آهن و فولاد است. واردات آمریکا از بنگلادش مشتمل بر پوشاک، کفش و محصولات نساجی؛ اسباب بازی، بازی و کالاهای ورزشی؛ میگو و میگو؛ و محصولات کشاورزی است.[۱۶]
همکاری دفاعی
[ویرایش],_marks_a_Bangladesh_navy_Spec.jpg)
ایالات متحده یکی از متحدهای نظامی استراتژیک شاخص بنگلادش است. همکاری دفاعی آمریکا به عنوان وزنه تعادلی برای قدرت‌های منطقه ای هند و چین و همچنین روسیه محسوب می‌شود. تمرین‌های مشترک به‌طور منظم به ویژه در خلیج بنگال برگزار می‌شود. فرماندهی هند و اقیانوس آرام ایالات متحده به‌طور منظم با نیروهای مسلح بنگلادش همکاری می‌کند. ایالات متحده همچنین به راه انداختن واحد دریایی نخبه SWADS در نیروی دریایی بنگلادش کمک کرده است که از نیروهای ویژه آمریکایی و کره جنوبی گرته برداری شده است.
بنگلادش یکی از بزرگ‌ترین کشورهای مشارکت کننده در عملیات‌های صلح‌بانی سازمان ملل است.[۱۷][۱۸] ایالات متحده از حامیان حیاتی تعهدات حفظ صلح بنگلادش بوده است.[۱۹]
منابع
[ویرایش]- ↑ "Bangladesh". Office of the United States Trade Representative.
- ↑ "Bilateral Economic Relations". U.S. Embassy in Bangladesh.
- ↑ "Bangladesh - United States of America BIT (1986)". Investment Policy Hub.
- ↑ "2021 Investment Climate Statements: Bangladesh". U.S. Department of State.
- ↑ "United States Provides an Additional $23.8 Million for Food for Rohingya Refugees". U.S. Embassy in Bangladesh. 11 April 2023.
- ↑ "Bangladesh-US relations not defined by China, Russia: US deputy assistant secy". Prothomalo (به انگلیسی). 2023-05-17. Retrieved 2023-06-12.
- ↑ "Chapter 4: How Asians View Each Other". Pew Research Center's Global Attitudes Project (به انگلیسی). 14 July 2014. Retrieved 2017-10-29.
- ↑ Saballa, Joe (2023-08-07). "US to Supply More Advanced Military Equipment to Bangladesh". The Defense Post (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-07.
- ↑ "U.S. COVID-19 Vaccine Donations to Bangladesh Surpass 100 Million Mark". U.S. Embassy in Bangladesh. 9 November 2022.
- ↑ "John Kerry's speech at EMK Centre". The Daily Star. 30 August 2016. Retrieved 2017-10-29.
- ↑ "PM Hasina: Maybe US does not want me in power". www.dhakatribune.com (به انگلیسی). 2023-05-16. Retrieved 2023-06-12.
- ↑ "Uneven U.S. treatment of Bangladesh and Pakistan makes little sense". Nikkei Asia (به انگلیسی). Retrieved 2023-06-12.
- ↑ Ramesh, Akhil (2023-07-03). "Washington's Myopia is Undercutting its Indo-Pacific Partners". The National Interest (به انگلیسی). Retrieved 2023-07-03.
- ↑ "Bangladesh - Market Overview". www.trade.gov (به انگلیسی). 20 July 2022. Retrieved 2023-07-09.
- ↑ "Chevron in Bangladesh Delivering Energy and Empowering the Community". Daily Sun (به انگلیسی). Retrieved 2017-10-29.
- ↑ "Bangladesh - U.S.A Bilateral Trade Statistics" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2018-08-08. Retrieved 2016-09-05.
- ↑ "UN Peacekeeping Chief Urged to Raise Rights Concerns in Bangladesh Visit". VOA (به انگلیسی). 2023-06-17. Retrieved 2023-07-09.
- ↑ "Bangladesh". United Nations Peacekeeping (به انگلیسی). Retrieved 2023-07-09.
- ↑ "Dhaka pledges more peacekeepers for UN". The Daily Star (به انگلیسی). 24 September 2009. Retrieved 2017-10-29.