درگاه:مردم ارمنی/زندگی‌نامه برگزیده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زندگی‌نامه برگزیده ۱

زندگی‌نامه برگزیده ۲

درگاه:مردم ارمنی/زندگی‌نامه برگزیده/۲

ژنرال آندرانیک با نام اصلی آندرانیک توروسی اوزانیان (به ارمنی: Անդրանիկ Թորոսի Օզանյան) , (به انگلیسی: Andranik Toros Ozanian) (‏۱۹۲۷ - ۱۸۶۵)، ژنرال ارمنی، فعال مدنی و سیاسی، مبارز استقلال طلب و قهرمان ملی ارمنیان و عضو فدراسیون انقلابی ارمنی بود. آندرانیک در جنگ‌های بالکان در ارتش بلغارستان و علیه عثمانی شرکت کرد وی همچنین در زمان جنگ جهانی اول در عملیات جنگی در قفقاز شرکت نمود و به عنوان فرمانده گردان یکم، واحدهای داوطلب ارمنی انتخاب شد. آندرانیک پنج سال آخر عمرش را در شهر فرزنو می‌زیست تا عاقبت در تاریخ ۳۱ اوت ۱۹۲۷ در سن ۶۲ سالگی درگذشت تصمیم گرفتند که وی را در ارمنستان به خاک بسپارند اما توسط حکومت کمونیستی از این کار جلوگیری شد به ناچار وی را در گورستان پر-لاشز دفن کردند ولی عاقبت در سال ۲۰۰۰ باقی‌مانده جسد وی به ارمنستان انتقال داده شد و در گورستان نظامی یرابلور به خاک سپرده شد.

زندگی‌نامه برگزیده ۳

درگاه:مردم ارمنی/زندگی‌نامه برگزیده/۳

ایرن زازیانس (ارمنی: Իրեն Զազյանց; با نام هنری ایرن زادهٔ ۲۰ مرداد ۱۳۰۶ – درگذشته ۷ مرداد ۱۳۹۱) هنرپیشهٔ ایرانی ارمنی‌تبار تئاتر، سینما و تلویزیون بود.

ایرن بازیگری را از تئاتر فردوسی آغاز کرد. در سال ۱۳۲۹، به دعوت نوشین و لرتا، ایرن به جمع بازیگران تئاتر سعدی در برنامه افتتاحیه این تئاتر پیوست و در نمایش‌های شنل قرمز، بادبزن خانم ویندرمیر و چراغ گاز بازی کرد. وی سپس به سینمای ایران راه یافت و تا زمان انقلاب در حدود ۳۰ فیلم سینمایی بازی کرد که از بین آن‌ها می‌توان به فیلم‌هایی همچون چشم به راه، قاصد بهشت، چشمه آب حیات و مروارید سیاه، محلل، بلوچ، برهنه تا ظهر با سرعت و خروس اشاره کرد. وی با کارگردانانی چون خسرو هریتاش، ساموئل خاچیکیان، اسماعیل کوشان، مسعود کیمیایی، امیر نادری و شاپور قریب کار کرد. او در سریال‌هایی چون «سلطان صاحبقران» و «هزاردستان» هر دو ساخته علی حاتمی هم نقش‌آفرینی کرد. ایرن پس از انقلاب در سال‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ در دو فیلم «خط قرمز» کیمیایی و «جایزه» علیرضا داودنژاد بازی کرد. آخرین تصویر ایرن در فیلم «شیرین» (عباس کیارستمی، ۱۳۸۷) بر پرده نشست. بسیاری از ایرانیان بازیگری او در سریال تلویزیونی سلطان صاحبقران و تخت ابونصر را به خاطر دارند. وی پس از انقلاب ۱۳۵۷ از ادامه فعالیت‌های هنری خود بازماند و اجازه نیافت که بر پرده سینما دوباره ظاهر شود. این هنرمند که سابقه نقش آفرینی در ۲۶ فیلم سینمایی، چهار سریال تلویزیونی و چندین تئاتر را در کارنامه خود داشت، پس از ناامید شدن از بازگشت به بازیگری، در دوره‌های آموزشی زیبایی و پوست شرکت کرد و این کار را برای امرار معاش در پیش گرفت.

زندگی‌نامه برگزیده ۴

زندگی‌نامه برگزیده ۵

درگاه:مردم ارمنی/زندگی‌نامه برگزیده/۵

نیکول وُوایی پاشینیان (ارمنی: Նիկոլ Վովայի Փաշինյան؛ زادهٔ ۱ ژوئن ۱۹۷۵) روزنامه‌نگار و ناشر سابق و سیاستمدار اهل ارمنستان است که از ۸ مه ۲۰۱۸ به عنوان نخست‌وزیر ارمنستان می‌باشد. وی در سال ۲۰۱۲ به عنوان نماینده به مجلس ملی جمهوری ارمنستان راه یافت. پاشینیان در سال ۲۰۱۵ حزب «پیمان مدنی» را تأسیس نمود و در سال ۲۰۱۷ هم بنیان‌گذار ائتلاف «راه کار» شد که رهبری آن را تا به امروز بر عهده دارد. وی در سال ۲۰۱۸ به ابتکار «اقدام من» علیه سومین دوره حکومت سرژ سارگسیان اقدام نمود. شکل‌گیری و تداوم اعتراضات گسترده ضددولتی در ایروان و دیگر شهرهای ارمنستان سرژ سارگسیان را وادار به استعفا از پست نخست‌وزیری نمود و مبارزه مخالفان علیه حزب حاکم جمهوریخواه همچنان ادامه یافت تا این حزب راضی به پذیرش قدرت یافتن رهبر مخالفان شد. در نتیجه این اعتراضات همه احزاب کشور به پاشینیان پیوستند، ائتلاف حاکم فروریخت و چند وزیر از مقام خود استعفا کردند.[۲]

زندگی‌نامه برگزیده ۶

درگاه:مردم ارمنی/زندگی‌نامه برگزیده/۶

گورگن جرج دکمجیان جونیور (انگلیسی: Courken George Deukmejian, Jr؛ زاده ۶ ژوئن ۱۹۲۸ - درگذشته ۸ مهٔ ۲۰۱۸) سیاست‌مداری از حزب جمهوری‌خواه ایالات متحده آمریکا که در فاصله سال‌های ۱۹۸۳–۱۹۹۱ سی و پنجمین فرماندار ایالت کالیفرنیا بود. دکمجیان یک آمریکایی ارمنی‌تبار می‌باشد.

زندگی‌نامه برگزیده ۷

درگاه:مردم ارمنی/زندگی‌نامه برگزیده/۷

ساموئل خاچیکیان (به ارمنی: Սամուէլ Խաչիկեան) (زادهٔ ۲۹ مهر ۱۳۰۲ در تبریز - درگذشتهٔ ۳۰ مهر ۱۳۸۰ در تهران) کارگردان، تدوینگر، نویسنده، آهنگ‌ساز فیلم و تهیه‌کنندهٔ نامدار ایرانی ارمنی‌تبار بود. او یکی از تأثیرگذارترین کارگردان‌ها در سینمای ایران به‌شمار می‌رود، تا آنجا که به وی لقب «هیچکاکِ ایران» داده شده‌است.[۷] همچنین، از او به‌عنوان «استاد دلهره و وحشتِ» سینمای ایران نام برده شده‌است.

دوستان و همکاران ساموئل خاچیکیان، او را با نام «سام ول» نیز می‌شناختند. او در آغازِ راهِ سینمای ایران با هنر و دانسته‌های خود به یاری این هنر و صنعت آمد و توانایی فنی خود را با به فرجام رساندن فیلم شب‌نشینی در جهنم (۱۳۳۶) نشان داد و سپس با طوفان در شهر ما (۱۳۳۷) سینمای ایران را با سبک ویژهٔ خود آشنا کرد.

خاچیکیان، که از نیمه‌های فیلم بازگشت تدوین فیلم‌هایش را خود به دست گرفته‌بود، در نورپردازی و کار فیلم‌بردارانش دخالت می‌کرد، و موسیقی فیلم‌هایش را خود برمی‌گزید. به گفتهٔ خودش، او همهٔ این‌ها را برپایهٔ برداشت و دریافت درونی انجام می‌داد. «نورپردازی جنایی» زبانزدی بود که خود او برای فیلم‌هایی همچون چهارراه حوادث (۱۳۳۳)، طوفان در شهر ما (۱۳۳۷)، فریاد نیمه‌شب (۱۳۴۰)، یک قدم تا مرگ (۱۳۴۰)، دلهره (۱۳۴۱)، ضربت (۱۳۴۳) و سرسام (۱۳۴۴) به‌کار می‌برد.

خاچیکیان را می‌توان از پیشگامان نام‌آور سینمای ایران دانست و کمتر کارگردان ایرانی مانند او در درازای سه دهه (۱۳۵۰–۱۳۳۰) به‌گونه‌ای پیوسته و پرکار درگیر فیلم‌سازی بوده‌است.[۱۱] او در زمره نخستین کارگردانان ایرانی بود که عناصر تکنیکی را برای سینما به کار برد و با دکوپاژ سر صحنه فیلمبرداری می‌رفت. به عنوان فیلم‌سازی نوآور، ساخت فیلم‌های جنایی را در ایران به راه انداخت و نخستین پیش‌پرده تاریخ سینمای ایران را برای فیلم دختری از شیراز (۱۳۳۳) ساخت و ده‌ها زمینه فنی دیگر را آزمود. بسیاری از بازیگران نامدار سینمای ایران با بازی در کارهای خاچیکیان به سینما آمدند و برخی از فیلم‌هایش هم چون ضربت (۱۳۴۳) و عقاب‌ها (۱۳۶۳) از کارهای پرفروش زمان نمایش خود بودند.

شناخته‌شده‌ترین فیلمی که توسط خاچیکیان پس از انقلاب کارگردانی شد فیلم عقاب‌ها (۱۳۶۳) بود، که یکی از برترین کارهای سینمای دفاع مقدس لقب گرفت. او در درازای نزدیک به ۵۰ سال کار و تلاش در سینمای ایران، ۴۶ فیلم بلند سینمایی ساخت و بسیاری از فیلم‌های کارگردان‌های دیگر را تدوین کرد

زندگی‌نامه برگزیده ۸

زندگی‌نامه برگزیده ۹

زندگی‌نامه برگزیده ۱۰

زندگی‌نامه برگزیده ۱۱

زندگی‌نامه برگزیده ۱۲

زندگی‌نامه برگزیده ۱۳

زندگی‌نامه برگزیده ۱۴

زندگی‌نامه برگزیده ۱۵

زندگی‌نامه برگزیده ۱۶

زندگی‌نامه برگزیده ۱۷

زندگی‌نامه برگزیده ۱۸

زندگی‌نامه برگزیده ۱۹

زندگی‌نامه برگزیده ۲۰

زندگی‌نامه برگزیده ۲۱

زندگی‌نامه برگزیده ۲۲

زندگی‌نامه برگزیده ۲۳

زندگی‌نامه برگزیده ۲۴

زندگی‌نامه برگزیده ۲۵

زندگی‌نامه برگزیده ۲۶

زندگی‌نامه برگزیده ۲۷

زندگی‌نامه برگزیده ۲۸

زندگی‌نامه برگزیده ۲۹

زندگی‌نامه برگزیده ۳۰

زندگی‌نامه برگزیده ۳۱

زندگی‌نامه برگزیده ۳۲

زندگی‌نامه برگزیده ۳۳

زندگی‌نامه برگزیده ۳۴

زندگی‌نامه برگزیده ۳۵

زندگی‌نامه برگزیده ۳۶

زندگی‌نامه برگزیده ۳۷

زندگی‌نامه برگزیده ۳۸

زندگی‌نامه برگزیده ۳۹

زندگی‌نامه برگزیده ۴۰

زندگی‌نامه برگزیده ۴۱

زندگی‌نامه برگزیده ۴۲

زندگی‌نامه برگزیده ۴۳

زندگی‌نامه برگزیده ۴۴

زندگی‌نامه برگزیده ۴۵

زندگی‌نامه برگزیده ۴۶

زندگی‌نامه برگزیده ۴۷

زندگی‌نامه برگزیده ۴۸

زندگی‌نامه برگزیده ۴۹

زندگی‌نامه برگزیده ۵۰

زندگی‌نامه برگزیده ۵۱

زندگی‌نامه برگزیده ۵۲

زندگی‌نامه برگزیده ۵۳

زندگی‌نامه برگزیده ۵۴

زندگی‌نامه برگزیده ۵۵

زندگی‌نامه برگزیده ۵۶

زندگی‌نامه برگزیده ۵۷

زندگی‌نامه برگزیده ۵۸

زندگی‌نامه برگزیده ۵۹

زندگی‌نامه برگزیده ۶۰

زندگی‌نامه برگزیده ۶۱

زندگی‌نامه برگزیده ۶۲

زندگی‌نامه برگزیده ۶۳

زندگی‌نامه برگزیده ۶۴

زندگی‌نامه برگزیده ۶۵

زندگی‌نامه برگزیده ۶۶

زندگی‌نامه برگزیده ۶۷

زندگی‌نامه برگزیده ۶۸

زندگی‌نامه برگزیده ۶۹

زندگی‌نامه برگزیده ۷۰

زندگی‌نامه برگزیده ۷۱

زندگی‌نامه برگزیده ۷۲

زندگی‌نامه برگزیده ۷۳

زندگی‌نامه برگزیده ۷۴

زندگی‌نامه برگزیده ۷۵

زندگی‌نامه برگزیده ۷۶

زندگی‌نامه برگزیده ۷۷

زندگی‌نامه برگزیده ۷۸

زندگی‌نامه برگزیده ۷۹

زندگی‌نامه برگزیده ۸۰

زندگی‌نامه برگزیده ۸۱

زندگی‌نامه برگزیده ۸۲

زندگی‌نامه برگزیده ۸۳

زندگی‌نامه برگزیده ۸۴

زندگی‌نامه برگزیده ۸۵

زندگی‌نامه برگزیده ۸۶

زندگی‌نامه برگزیده ۸۷

زندگی‌نامه برگزیده ۸۸

زندگی‌نامه برگزیده ۸۹

زندگی‌نامه برگزیده ۹۰

زندگی‌نامه برگزیده ۹۱

زندگی‌نامه برگزیده ۹۲

زندگی‌نامه برگزیده ۹۳

زندگی‌نامه برگزیده ۹۴

زندگی‌نامه برگزیده ۹۵

زندگی‌نامه برگزیده ۹۶

زندگی‌نامه برگزیده ۹۷

زندگی‌نامه برگزیده ۹۸

زندگی‌نامه برگزیده ۹۹