حکمت سقراط و افلاطون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حکمت سقراط و افلاطون کتابی از محمدعلی فروغی است که در دو جلد و در سال ۱۳۱۶ خورشیدی به چاپ رسیده‌است. این کتاب شامل ترجمهٔ شش رساله از مکالمات افلاطون بهمراه متن جلساتی است که فروغی در دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران در معرفی افلاطون برگزار کرده بود.[۱] چاپ اول این کتاب در سال ۱۲۹۷ خورشیدی با نام «حکمت سقراط بقلم افلاطون» منتشر شده و فقط شامل ترجمهٔ فارسی چهار رساله از افلاطون بود.[۲]

فروغی در این کتاب رساله‌های اوتیفرون، آپولوژی، کریتون، فایدون، آلکبیادس و گرگیاس را از ترجمه‌های فرانسوی به فارسی برگردانده است که اولین ترجمهٔ فارسی از آثار افلاطون به‌شمار می‌آید.[۲]

این رساله‌ها مجدداً در سال ۱۳۸۶ با نام «شش رساله» توسط نشر هرمس حروفچینی شده و به چاپ رسیدند.[۳]

محتویات کتاب[ویرایش]

جلد اول

  • دیباچهٔ چاپ اول
  • مقدمهٔ چاپ اول
  • مقدمهٔ چاپ دوم

شرح حال افلاطون و فلسفهٔ او در پنج مجلس

  • مجلس اول
  • مجلس دوم
  • مجلس سوم
  • مجلس چهارم
  • مجلس پنجم

ترجمهٔ چهار فقره از مکالمات افلاطون

  • مکالمهٔ اتوفرون یا دینداری
  • خطابهٔ دفاعیهٔ سقراط
  • مکالمهٔ اقریطون
  • مکالمهٔ فیدون

جلد دوم

  • مکالمهٔ الکبیادس
  • مکالمهٔ غورجیاس

پانویس[ویرایش]

  1. فروغی، محمدعلی (۱۳۱۶). «مقدمهٔ چاپ دوم». حکمت سقراط و افلاطون.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ فروغی، محمدعلی (۱۳۱۶). «دیباچهٔ چاپ اول». حکمت سقراط و افلاطون.
  3. «شش رساله؛ حکمت سقراط و افلاطون». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۱۰-۱۰-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۱۲.