پرش به محتوا

حق نگهداری و حمل سلاح در ایالات متحده آمریکا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حق نگهداری و حمل سلاح در ایالات متحده آمریکا از حقوق بنیادینی است[۱][۲][۳] که در حفاظت متمم دوم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا، که بخشی از منشور حقوق است، و قانون اساسی اکثر ایالت‌های ایالات متحده قرار دارد[۴] متمم دوم اظهار می‌دارد:

از آنجا که داشتن یک نیروی شبه نظامی برای امنیت یک کشور آزاد ضروری می‌باشد، حق ملت برای نگهداری و حمل اسلحه نباید نقض شود

در ایالات متحده که سنت کامن لای انگلیسی دارد، پیش از ایجاد یک قانون اساسی مکتوب ملی، مفهوم حق نگهداری و حمل سلاح به رسمیت شناخته شده بود.[۵] هنگامی که مستعمره‌نشینان در سیزده مستعمره علیه کنترل بریتانیا در جریان انقلاب آمریکا شوریدند، از لایحه حقوق ۱۶۸۹ انگلیس به عنوان نمونه یاد کردند.

سابقه انگلیسی

[ویرایش]

درک آمریکایی‌ها از حق نگه داشتن و تحمل اسلحه تحت تأثیر لایحه حقوق ۱۹۶۹ انگلستان، از قانون‌های مجلس بریتانیا، بود که همچنین به دفاع شخصی توسط بندگان پروتستان انگلستان پرداخته‌است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Supreme Court affirms fundamental right to bear arms".
  2. "Justices Extend Firearm Rights in 5-to-4 Ruling". The New York Times. 29 June 2010.
  3. "Second Amendment". LII / Legal Information Institute.
  4. Volokh, Eugene. "State Constitutional Rights to Keep and Bear Arms". UCLA Law School. Retrieved 2013-11-30.
  5. McAffee, Thomas B.; Quinlan, Michael J. (1997). "Bringing Forward The Right To Keep And Bear Arms: Do Text, History, or Precedent Stand In The Way?". Scholarly Works. Paper 512.