پرش به محتوا

جنگل‌های مرطوب حاره‌ای پلی‌نزی مرکزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جنگل‌های مرطوب حاره‌ای پلی‌نزی مرکزی
پرستواقیانوسی سیاه (Anous minutus) و پرستودریایی پریوش (Gygis alba) در حال لانه‌سازی در تاج درختان پیسونیا (پرنده‌گیر بزرگ) در جزیره خوک، آب‌سنگ کارولین، کیریباتی.
موقعیت جنگل‌های مرطوب حاره‌ای پلی‌نزی مرکزی
بومگاه
زیست‌بومجنگل‌های پهن‌برگ مرطوب حاره‌ای و جنب‌حاره‌ای
جغرافیا
مساحت۶۱۶ کیلومتر مربع (۲۳۸ مایل مربع)
کشورهاجزایر کوک، کیریباتی و ایالات متحده آمریکا
نگهداری
وضعیت نگهداریبحرانی/در معرض خطر[۱]
Global 200جنگل‌های جزایر اقیانوس آرام جنوبی
محافظت‌شده۸۳٪[۲]

جنگل‌های مرطوب حاره‌ای پلی‌نزی مرکزی (انگلیسی: Central Polynesian tropical moist forests) بوم‌ناحیه‌ای از نوع جنگل‌های پهن‌برگ مرطوب حاره‌ای و جنب‌حاره‌ای در پلی‌نزی است. این بوم‌ناحیه بخش شمالی جزایر کوک، جزایر لاین در کیریباتی و آب‌سنگ جانستون، جزیره جارویس، جزیره مرجانی پالمیرا و آب‌سنگ‌های کینگمن که متعلق به ایالات متحده است را در بر می‌گیرد.

جغرافیا[ویرایش]

همه جزیره‌های بوم‌ناحیه جنگل‌های مرطوب حاره‌ای پلی‌نزی مرکزی از نوع آب‌سنگ حلقوی هستند که جزایر کم ارتفاعی از ماسه مرجانی است که یک تالاب مرکزی را احاطه کرده است. هشت جزیره مرجانی مسکونی و نه جزیره غیرمسکونی در این بوم‌ناحیه وجود دارد.

اقلیم[ویرایش]

اقلیم این جزایر از نوع حاره‌ای است. دما در تمام طول سال گرم است و تغییرات فصلی کمی دارد. جزایر جنوبی و شمالی در کمربند بادهای بسامان قرار دارند و به‌طور منظم ۱٬۵۰۰ و ۳٬۰۰۰ میلی‌متر بارندگی سالانه دریافت می‌کند. جزایر واقع در عرض جغرافیایی ۵ درجه نسبت به استوا کمتر از ۱۰۰۰ میلی‌متر سالانه دریافت می‌کنند و خشکسالی‌های دوره‌ای دارند.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Central Polynesian tropical moist forests". Terrestrial Ecoregions. World Wildlife Fund.
  2. Dinerstein, Eric; Olson, David; et al. (June 2017). "An Ecoregion-Based Approach to Protecting Half the Terrestrial Realm". BioScience. 67 (6): 534–545. doi:10.1093/biosci/bix014. PMC 5451287. PMID 28608869.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link) Supplemental material 2 table S1b.