بیمارستان کودکان ناخوش
| بیمارستان کودکان ناخوش سیک‌کیدز | |
|---|---|
 | |
 نمایی از ساختمان بیمارستان سیک‌کیدز از خیابان یونیورسیتی | |
 | |
  مکان بیمارستان در تورنتو | |
| جغرافیا | |
| موقعیت | پلاک ۵۵۵ خیابان یونیورسیتی، تورنتو، انتاریو، کانادا کد پستی M5G 1X8 |
| مختصات | ۴۳°۳۹′۲۶″شمالی ۷۹°۲۳′۱۹″غربی / ۴۳٫۶۵۷۱°شمالی ۷۹٫۳۸۸۵°غربی |
| سازمان | |
| نظام سلامت | مدی‌کر |
| منابع مالی | همگانی |
| گونه | تخصصی |
| دانشگاه وابسته | دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه تورنتو |
| خدمات | |
| بخش اورژانس | مرکز تخصصی درجه اول ترومای کودکان (ثالثیه) |
| شمار تخت‌ها | ۴۵۳ |
| تخصص | بیمارستان کودکان |
| بالگردنشین | (موقعیت‌یاب تی‌سی: CNW8) |
| تاریخچه | |
| گشایش | ۱۸۷۵ |
| پیوندها | |
| وبگاه | |
بیمارستان کودکان ناخوش (انگلیسی: The Hospital for Sick Children) یا به اختصار HSC، که به بیمارستان سیک‌کیدز (SickKids) مشهور است، یک بیمارستان آموزشی در تورنتو کاناداست که به دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه تورنتو وابسته است. «مرکز پژوهش و فراگیری پیتر گیلگن» در این بیمارستان، بزرگترین برج پژوهشی بیماری‌های کودکان در جهان با مساحتی بالغ بر ۶۹٬۶۷۷٫۲۸ متر مربع است.[۱] این بیمارستان که در سال ۱۸۷۵ برپا شد، در مرکز شهر تورنتو در مجاورت بیمارستان عمومی تورنتو و روبروی بیمارستان ماونت ساینای و مرکز سرطان شاهدخت مارگارت واقع شده و همگی از طریق پل‌های هوایی و تونل‌های زیرزمینی به هم متصل هستند. این بیمارستان در سال ۱۹۵۱ به مکان فعلی خود نقل مکان کرد که زمانی در زمین‌های آن، منزل هنرپیشهٔ کانادایی مری پیکفورد قرار داشت.[۲] این بیمارستان از سال ۱۹۷۲ میلادی،[۳] دارای یک بالگردنشین (CNW8) است.[۴]
مشارکت‌های پزشکی مهم[ویرایش]
بیمارستان سیک‌کیدز، یکی از نخستین پیشگامان ایمنی غذایی و تغذیه است. در سال ۱۹۰۸ میلادی، تأسیسات پاستوریزه کردن شیر در این بیمارستان برپا شد که نخستین نمونه در شهر تورنتو، و ۳۰ سال پیش از آنی بود که پاستوریزه کردن اجباری شود.[۵] پژوهش‌گران این بیمارستان پابلوم را که نوعی غذای نوزادان و حاویِ غلات فراوری‌شده بود، ساختند. انسولین که در دانشگاه تورنتو، در نزدیکی این بیمارستان کشف شد، در این مرکز درمانی بر روی بیماران به‌کار گرفته شد. در واقع کاشف انسولین دکتر فردریک بنتینگ، در این بیمارستان دوران کارورزی (انترنی) خود را گذرانده بود و بعدها پزشک معالج در همین بیمارستان گردید. در سال ۱۹۶۳ میلادی، یکی از پژوهش‌گران این بیمارستان به نام ویلیام تورنتون ماستارد، روش جراحی ماستارد را برای رفع و اصلاح عارضهٔ قلبی سندرم کودک آبی ابداع کرد.[۵] در سال ۱۹۸۹ میلادی، پژوهش‌گران این بیمارستان، ژن ایجادکنندهٔ فیبروز سیستیک را کشف کردند.[۶]
آینده[ویرایش]
قرار است این بیمارستان تحت بازسازی و توسعه اساسی قرار گیرد و کار جمع‌آوری بودجهٔ ۱٫۳ میلیار دلاری برای این کار تا سال ۲۰۲۲ ادامه خواهد داشت.[۷][۸] علاوه بر ساخت یک «مرکز مراقبت از بیماران» در خیابان یونیورسیتی تا سال ۲۰۲۹ و یک ساختمان ۲۲ طبقه به‌عنوان «مرکز پشتیبانی و کمک به بیماران» در خیابان الیزابت تا سال ۲۰۲۲، تالار مرکزی شیشه‌ای هم بازسازی خواهد شد (تا سال ۲۰۳۱)[۹]: 26–31 و بخشی از بودجه نیز به پژوهش‌های علمی تعلق خواهد گرفت.[۸]
نگارخانه[ویرایش]
-
ساختمان قدیمی بیمارستان کودکان ناخوش ویکتوریا. -
مرکز پژوهش و فراگیری پیتر گیلگن. -
تالار مرکزی شیشه‌ای، طراحی شده توسط ایبرهارد زایدلر.
.jpg)
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Mariana Ionova (August 26, 2013), "Sick Kids honours donor Peter Gilgan for $40 million donation", The Toronto Star
- ↑ "SickKids History". Hospital for Sick Children. 2005-12-15. Archived from the original on 2006-09-08. Retrieved 2006-09-14.
- ↑ "Opened first hospital rooftop heliport for emergency transfer of patients (1972)". Hospital for Sick Children. Retrieved 2013-06-08.
- ↑ Canada Flight Supplement. Effective 0901Z 10 January 2013 to 0901Z 7 March 2013
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Hospital - About SickKids - History and milestones - Milestones - 1951–1975, accessed 12 June 2015.
- ↑ Hospital - About SickKids - History and milestones - Milestones - 1976–2000, accessed 20 June 2015
- ↑ Lombardo, Christopher (2019-10-15). "SickKids zeroes in on why it needs more space". Strategy. Retrieved 2020-10-27.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Westoll, Nick (2019-09-18). "SickKids highlights crowded ICU conditions amid massive redevelopment project". Global News. Retrieved 2020-10-27.
- ↑ Kennedy, David (2020-02-24). "Demolition of eight-storey Toronto hospital building sets stage for multibillion-dollar SickKids expansion". On-Site. Retrieved 2020-10-27.
- Braithwaite, Max (1974). Sick Kids: the story of the Hospital for Sick Children in Toronto. Toronto: McClelland and Stewart. ISBN 0-7710-1636-0.
- Wright, David (2016). SickKids: The History of the Hospital for Sick Children. Toronto: University of Toronto Press. ISBN 978-1442647237. Archived from the original on 25 September 2017. Retrieved 11 April 2021.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ بیمارستان کودکان ناخوش موجود است. |
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد بیمارستان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |