باغ بارترام

مختصات: ۳۹°۵۵′۵۰″ شمالی ۷۵°۱۲′۴۵″ غربی / ۳۹٫۹۳۰۵۶°شمالی ۷۵٫۲۱۲۵۰°غربی / 39.93056; -75.21250
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
باغ بارترام
ثبت مکان‌های تاریخی فیلادلفیا
خانه جان بارترام و باغ بالایی در باغ بارترام
موقعیتفیلادلفیا، بلوار لیندبرگ ۵۴۰۰
مختصات۳۹°۵۵′۵۰″ شمالی ۷۵°۱۲′۴۵″ غربی / ۳۹٫۹۳۰۵۶°شمالی ۷۵٫۲۱۲۵۰°غربی / 39.93056; -75.21250
ساخت۱۷۲۸
معمارجان بارترام
سبک معماریاستعماری
بازدیدکننده۱۰۰۰۰۰+ در هر سال
وبگاهwww.bartramsgarden.org
ش. منبع ثبت ملی66000676[۱]
تاریخ‌های مهم
افزوده‌شده به
فهرست ملی		۱۵ اکتبر، ۱۹۶۶
ثبت در NHL۹ اکتبر، ۱۹۶۰

باغ بارترام (به انگلیسی: Bartram's Garden) یک باغ عمومی به وسعت ۵۰ هکتار و بنای تاریخی ملی در جنوب غربی فیلادلفیا ، پنسیلوانیا است که در سواحل رود اسکوکل واقع شده است. [۲] این باغ در سال ۱۷۲۸ توسط جان بارترام (۱۶۹۹-۱۷۷۷) گیاه‌شناس تأسیس شد و قدیمی‌ترین باغ گیاه‌شناسی است که در آمریکای شمالی باقی‌مانده است. [۳] باغ توسط انجمن غیرانتفاعی جان بارترام با هماهنگی پارک‌ها و تفریحات فیلادلفیا اداره می‌شود. [۴]

باغ بارترام تنها مکان تفریحی است که به رودخانه رود اسکوکل و تالاب‌های آن دسترسی دارد. [۵] مسیرهای آن بخش‌هایی از ساحل شرقی گرینوی را تشکیل می‌دهند. [۶] [۷] این باغ به عنوان یک کلاس درس در فضای باز برای یادگیری در مورد گیاهان و تاریخ جنوب غربی فیلادلفیا عمل می‌کند. [۸] کتابخانه مجموعه‌های ویژه جان بومن بارترام شامل مجموعه گسترده‌ای از اسناد و مطالب مربوط به تاریخ باغ، تاریخ فیلادلفیا و توسعه رشته گیاه‌شناسی است. [۹]ااین باغ همچنین به عنوان مکانی برای هنر عمل می‌کند. [۱۰]

باغ[ویرایش]

جان بارترام ، گیاه‌شناس آمریکایی مستعمره‌ای، باغ را در مزرعه خود در کینگسسینگ ، در غرب رودخانه اسکوکل و کیلومترها خارج و جنوب مرزهای فیلادلفیا تأسیس کرد. [۱۱] او خانه سنگی آن را بین سال‌های ۱۷۲۸ و ۱۷۳۱ ساخت، در حدود سال‌های ۱۷۴۰ آشپزخانه‌ای اضافه کرد و بین سال‌های ۱۷۵۸ تا ۱۷۷۰ نمای حکاکی شده با الهام‌گرفته از پالادیان را نصب کرد. این خانه همچنان پابرجاست، همانطور که باغ اصلی او (حدود ۱۷۲۸) و گلخانه (۱۷۶۰) باقی مانده است. سه نسل از خانواده بارترام باغ را به عنوان مجموعه برتر گونه های گیاهی آمریکای شمالی در جهان ادامه دادند. آنها آن را در سال ۱۸۵۰ فروختند.

مجموعه فعلی شامل طیف گسترده‌ای از گونه‌های بومی و عجیب و غریب از گیاهان علفی و چوبی است.[۱۲] بیشتر آنها در فهرست گسترده درختان، درختچه‌ها و گیاهان علفی آمریکا در سال ۱۷۸۳ و نسخه‌های بعدی فهرست شده‌اند.

دوچرخه‌سواری در مسیر بارترام در باغ بارترام
تصویر درخت فرانکلین توسط ویلیام بارترام

این باغ شامل سه درخت قابل توجه است:

  • درخت فرانکلین (فرانکلینیا آلاتاماها): ویلیام و جان بارترام جونیور در ۱ اکتبر ۱۷۶۵ هنگام چادرزدن در کنار رودخانه آلتاماها جورجیا با بیشه کوچکی از این درخت روبرو شدند. [۱۳] [۱۴] ویلیام در نهایت بذرها را به باغ آورد و در سال ۱۷۷۷ [۱۵] در آنجا کاشته شد. این گونه که به افتخار دوست جان بارترام، بنجامین فرانکلین نامگذاری شده است، آخرین‌بار در سال ۱۸۰۳ در طبیعت دیده شد. همه فرانکلینیاهایی که امروزه در حال رشد هستند از نسل‌هایی هستند که توسط بارترام‌ها تکثیر و توزیع می‌شوند. به آنها اعتبار داده می‌شود که آن را از انقراض نجات داده اند. [۱۶] تعدادی از فرانکلینیا در باغ بارترام وجود دارد. بزرگترین آنها در باغ گل مشترک در شرق خانه بارترام واقع شده است.
  • چوب‌زرد آمریکایی درختی کهن‌سال که احتمالاً توسط کاشف فرانسوی گیاهی آندره میشو در سال ۱۷۹۶ در تنسی جمع‌آوری شد و بعداً برای ویلیام بارترام فرستاده شد. [۸] این نمونه در کنار باغ آشپزخانه در شرق خانه بارترام قرار دارد. یک نمونه بزرگ، هرچند جوانتر، کمی دورتر در شرق وجود دارد. [۱۷]
  • جینکو بیلوبا (جینکو): اعتقاد بر این است که این جینکو نر قدیمی‌ترین درخت جینکو در آمریکای شمالی است، به عنوان آخرین درخت از سه جینکوی اصلی که در سال ۱۷۸۵ از چین از طریق لندن به ایالات متحده معرفی شد. [۸] در شرق انبار بارترام واقع شده است.

تاریخچه منظر[ویرایش]

حکاکی روی سنگ توسط جان بارترام به تاریخ ۱۷۷۰ در ضلع شرقی خانه بارترام

باغ بارترام قدیمی‌ترین باغ گیاه شناسی است که در ایالات متحده باقی مانده است. [۳] جان بارترام (۱۷۷۷-۱۶۹۹)، که در آمریکای مستعمره‌ای به عنوان گیاه‌شناس، کاشف و جمع‌آور گیاهان شناخته شده بود، پس از خرید یک ۱۰۲-جریب-فرنگی (۰٫۴۱-کیلومتر-مربع) باغ را در سپتامبر ۱۷۲۸ تأسیس کرد. مزرعه در شهرستان کینگسینگ، شهرستان فیلادلفیا برای استفاده شخصی است. [۱۸] [۱۹]

او با ارادت مادام‌العمر خود به گیاهان، آن را به عنوان یک مجموعه سیستماتیک توسعه داد. او به طور فزاینده‌ای خود را وقف اکتشاف، کشف نمونه‌های جدید و گونه‌های آمریکای شمالی کرد و دستاوردهای علمی قابل توجهی به دست آورد. جان بارترام مبادلات گسترده‌ای از موادگیاهی و اطلاعات با سایر گیاه‌شناسان انجام داد و تجارت پر رونقی را بر اساس تجارت فراآتلانتیک در گیاهان اداره کرد. در اواسط قرن هجدهم، باغ بارترام دارای «متنوع‌ترین مجموعه گیاهان آمریکای شمالی در جهان» بود. [۱۹]

پس از انقلاب آمریکا و مرگ جان بارترام در سال ۱۷۷۷ پسران بارترام، ویلیام بارترام (۱۷۳۹-۱۸۲۳) و جان بارترام جونیور (۱۷۴۳-۱۸۱۲) تجارت بین‌المللی خانواده را در زمینه گیاهان ادامه دادند. آنها هم باغ گیاه‌شناسی و هم نهالستان گیاهان را گسترش دادند. ویلیام به یک طبیعت‌شناس، هنرمند و نویسنده محترم تبدیل شد که از باغ برای آموزش نسل بعدی کاشفان و دانشمندان طبیعی استفاده کرد. در حالی که فیلادلفیا به عنوان پایتخت موقت کشور جدید فعالیت می کرد، بازدیدکنندگان برجسته باغ شامل اعضای کنگره قاره‌ای ۱۷۸۴ و رئیس‌جمهور جورج واشنگتن در سال ۱۷۸۷ بودند. [۱۷] منسه کاتلر، گیاه‌شناس آماتور از ماساچوست، گزارش مفصلی از بازدید خود از باغ در سال ۱۷۸۷ ارائه کرد [۲۰] کتاب سفر ویلیام بارترام که در سال ۱۷۹۱ منتشر شد، اکتشافات او را در ایالت‌های جنوبی آمریکا ثبت کرد. [۲۱] و این کتاب به عنوان یک نسخه کلاسیک در طبیعت‌نویسی آمریکایی در نظر گرفته شد، نسخه‌ای به تازگی در سال ۱۹۹۸ منتشر شد [۲۲]

پس از مرگ جان بارترام جونیور در سال ۱۸۱۲، دخترش آن بارترام کار (۱۷۷۹-۱۸۵۸) به همراه همسرش سرهنگ رابرت کار (۱۷۷۸-۱۸۶۶) و بعدها پسرشان جان بارترام کار (۱۸۰۴-۱۸۳۹) مزرعه و تجارت را به دست گرفتند. آنها تجارت بین‌المللی در گیاهان بومی آمریکای شمالی را ادامه دادند، [۲۳] تا ۲۰۰۰ گونه از گیاهان را در سراسر جهان حمل کردند. [۲۴] تقاضای داخلی نیز تحت مدیریت آنها افزایش یافت و آنها یک باغ نمونه اضافی در غرب خانه بارترام برای نمایش گیاهان گلدار جدید و محبوب ایجاد کردند. [۲۳] آن بارترام کار اولین بارترام بود که باغ را به روی عموم باز کرد و باغی نیم دایره‌ای به مساحت 1 جریب را برای لذت عموم کاشت، واحه ای سرسبز در دنیایی که صنعتی رو به افزایش است. [۲۴]

در سال ۱۸۵۰، مشکلات مالی باعث شد که خانواده باغ تاریخی را به اندرو ام. ایستویک (۱۸۱۱-۱۸۷۹) به عنوان یک پارک خصوصی برای املاک او فروخت. پس از مرگ ایستویک در سال ۱۸۷۹، گیاه‌شناس توماس میهان (۱۸۲۶-۱۹۰۱) کارزاری را در فیلادلفیا برای حفظ باغ ترتیب داد. چارلز اس. سارجنت از بوستون، ماساچوست، که در درختکاری آرنولد کار می‌کرد، به سازماندهی یک کمپین ملی برای تامین بودجه کمک کرد. شهر فیلادلفیا در سال ۱۸۹۱ کنترل این مکان را به دست گرفت و از آن به عنوان یک پارک شهری محافظت کرد. انجمن جان بارترام به طور رسمی در سال ۱۸۹۳ سازماندهی شد تا بر حفظ و ارائه باغ، خانه و ساختمان‌های بیرونی نظارت کند. [۱۹] این باغ در سال ۱۹۶۰ به عنوان یک بنای تاریخی ملی تعیین شد [۱۸]

متأسفانه، در فاصله زمانی بین سال‌های ۱۸۷۹ و ۱۸۹۱، باغ از نظر مراقبت و تعبیر ناتوان ماند. بسیاری از گیاهان دزدیده شدند، مردند یا آسیب دیدند. با وجود ناپدید شدن تعدادی از عناصر فیزیکی فرعی در چشم انداز، چارچوب مستطیلی که جان بارترام در قرن هجدهم طراحی و ترسیم کرد، هنوز قابل تشخیص است. [۱۹]

کتابخانه مجموعه‌های ویژه جان بومن بارترام شامل مجموعه گسترده‌ای از اسناد و مطالب مرتبط با تاریخ باغ است. تعداد کمی از نمونه های موجود در مجموعه گیاهان باغ مربوط به سکونت خانواده بارترام است. با این حال، مستندات مربوط به آنچه زمانی در کشت بود، غنی است. این امر از تلاش‌هایی مانند بازسازی باغ آن بارترام کار، یک باغ نمونه نیمه دایره‌ای قرن نوزدهمی در غرب خانه بارترام حمایت کرده است. این منطقه از باغ ها در سال ۲۰۱۶ بازگشایی شد [۲۴] [۲۵]

در سال ۲۰۱۱، چهار هکتار در امتداد مرز جنوبی باغ به‌عنوان مزرعه جامعه سانکوفا در باغ بارترام، یک مزرعه کشاورزی متمرکز آفریقایی دیاسپورا، تأسیس شد. [۲۶]

وجود طولانی مدت باغ بارترام به عنوان یک فضای گیاه شناسی زنده، تمرکز آن بر گیاهان بومی و طنین آن با تاریخ منطقه اطراف، آن را به مکانی بی نظیر برای ارائه و تفسیر مطالعات گیاه شناسی و کشاورزی قرن هجدهم و نوزدهم و توسعه این رشته تبدیل کرده است. گیاه شناسی، تجارت گیاه و بذر در آمریکای شمالی، زندگی جان بارترام و خانواده اش و زندگی خانگی در فیلادلفیا. [۱۹] [۲۷]

[[{{{image}}}||alt=]]

صخره رمبو[ویرایش]

باغ بارترام دارای قایق‌خانه‌ای است که توسط جامعه تامین می‌شود تا از قایق‌سواری رایگان، کایاک سواری، و ماهیگیری در رودخانه Tidal Schuylkill پشتیبانی کند. قایق‌های پارویی توسط دانش‌آموزان مقطع راهنمایی در مدرسه آماده‌سازی ریچارد آلن در همان نزدیکی ساخته می‌شوند.

صخره رمبو یک تخته سنگ بزرگ در لبه شرقی رودخانه شویلکیل، درست روبروی باغ بارترام، درست در جنوب گریس فری [۲۸] در مزرعه مهاجران سوئدی پیتر و بریتا رمبو بود. صخره ناپدید شده و اسکله جایگزین آن شده است.۳۹°۵۵′۴۸″شمالی ۷۵°۱۲′۲۹″غربی / ۳۹٫۹۳°شمالی ۷۵٫۲۰۸°غربی / 39.93; -75.208

بازنمایی در فرهنگ عامه[ویرایش]

  • رمان دایانا گابالدون ، نوشته شده با خون قلب خودم (۲۰۱۴)، فصل ۲۴، باغ را به عنوان صحنه‌ای برای دیدار مجدد دو قهرمان اصلی نمایش می‌دهد. این یکی از سریال‌هایی است که به عنوان رمان‌های اوتلندر شناخته می شود. [۲۹]

همچنین ببینید[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ سازمان پارک‌های ملی (۲۰۰۷-۰۱-۲۳). "National Register Information System". National Register of Historic Places. National Park Service.
  2. ↑ "Tidal Schuylkill River Corridor Immediate Conservation Priority and Notable Significance" (PDF). Pennsylvania Natural Heritage Program. Retrieved 19 March 2023.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Todisco, Patrice (27 December 2013). "Bartram's Garden: The Oldest Surviving Botanic Garden in the US". Landscape Notes. Retrieved 19 March 2023.
  4. ↑ Vuocolo, Alex. "Bartram's Garden: Rediscovering the Hidden River". Fairmount Park Conservancy. Retrieved 19 March 2023.
  5. ↑ "Bartram's Garden". The Pew Center for Arts & Heritage (به انگلیسی). 1 December 2016. Retrieved 19 March 2023.
  6. ↑ Taylor, Steve (8 December 2015). "Bike to Mount Moriah: A cyclist's guide to Southwest Philly's hidden gem". PhillyVoice (به انگلیسی). Retrieved 19 March 2023.
  7. ↑ "Beating the Heat in Philly". PA IPL Bike Hike (به انگلیسی). 24 May 2022. Archived from the original on 19 March 2023. Retrieved 19 April 2023.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ Sundberg, Marshall D. (2020). "Bartram's Garden: a Legacy of Colonial American Botany" (PDF). Plant Science Bulletin. Botanical Society of America. 66 (1): 16–33. Retrieved 19 March 2023.
  9. ↑ "Library & Archives". Bartram's Garden. Retrieved 19 March 2023.
  10. ↑ "FloatLab". Bartram's Garden. Retrieved 19 March 2023.
  11. ↑ "Bartram's Flower Garden". Archived from the original on 2014-08-14.
  12. ↑ "Bartram Nursery Catalog" (PDF). Bartram’s Garden. 2012. Retrieved 18 March 2023.
  13. ↑ Fry, Joel T. (2000). "Franklinia alatamaha, A History of That "Very Curious" Shrub" (PDF). Bartram Broadside. No. Winter. John Bartram Association. Retrieved 19 March 2023.
  14. ↑ Faust, Joan Lee (23 August 1998). "GARDENING; The Curious Tale of Franklinia Alatamaha". The New York Times. Retrieved 19 March 2023.
  15. ↑ Halley, Matthew R. (July 29, 2017). "Franklinia Flowers". Matthew R. Halley (به انگلیسی).
  16. ↑ Meier, Allison (27 April 2018). "America's Mysterious Lost Tree". JSTOR Daily.
  17. ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ Reid, Robin T. (2010). "The Story of Bartram's Garden". Smithsonian Magazine (به انگلیسی). Retrieved 2020-08-07.
  18. ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ Chesney, Sarah. "Bartram's Garden". Encyclopedia of Greater Philadelphia. Retrieved 19 March 2023.
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ ۱۹٫۳ ۱۹٫۴ "HALS No. PA-1, John Bartram House & Garden" (PDF). Historic American Landscapes Survey. Washington, D.C.: Library of Congress. 2004.
  20. ↑ Fry, Joel T. (January–March 1996). "An International Catalogue of North American Trees and Shrubs: The Bartram Broadside, 1783". The Journal of Garden History. 16 (1): 3–66. doi:10.1080/14601176.1996.10435636.
  21. ↑ Fry, Joel (May 1, 2018). "William Bartram's Travels and the Early Naturalist's Library". The Woodlands.
  22. ↑ "The Travels of William Bartram". Georgia Press. Retrieved 19 March 2023.
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ "Bartram Botanic Garden and Nursery - History of Early American Landscape Design". National Gallery of Art. Retrieved 18 March 2023.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ ۲۴٫۲ Crimmins, Peter (July 14, 2016). "Reviving historic flower garden to help cultivate Philadelphia's connection with river". WHYY. Retrieved 19 March 2023.
  25. ↑ Dillon, Hugh E (18 July 2016). "Bartram's Gardens Newly Restored Ann Bartram Carr Garden Opens". Philadelphia Magazine. Retrieved 19 March 2023.
  26. ↑ Staff, Philadelphia Sun (26 November 2020). "PHS and Sankofa Community Farm at Bartram's Garden create over 50 home garden beds in Southwest Philadelphia". The Philadelphia Sunday Sun. Retrieved 19 March 2023.
  27. ↑ Mitchem, Alexandria (2020). "Unearthing the Roots of the Past Archaeology at Historic Bartram's Garden". Expedition Magazine. Vol. 62, no. 3. Penn Museum. Retrieved 19 March 2023.
  28. ↑ "Digital Collections: Castle. State in Schuylkill". Free Library of Philadelphia. Retrieved 19 March 2023.
  29. ↑ "Philadelphia's Historic District Brings Outlander To Life". Visit Philadelphia. December 14, 2017. Retrieved 19 March 2023.

لینک های خارجی[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=باغ_بارترام&oldid=38146781»