ایشوم
| ایشوم | |
|---|---|
نکهبان شب الهی | |
| نماد | احتمالا یک مشعل |
| اطلاعات شخصی | |
| والدین | |
| شریک زندگی | نینموگ |
| فرزندان | احتمالا شوبولا |
| همتایان | |
| همتای سومری | هندورساگا |
ایشوم (Išum؛ احتمالا مذکر صورت اکدی išātum، «آتش»[۱]) یکی از خدایان بین‌النهرینی با منشا اکدی بود.
شخصیت[ویرایش]
ایشوم به عنوان «خدای آتشی مهربان» شناخته شده است.[۲]
به نظر اندرو جرج نام او صورت مذکر išātum بوده است.[۱]
پرستش[ویرایش]
قدیمی‌ترین شواهد برای پرستش ایشوم، نامهای تئوفوری است که در منابع دوره آغازین دودمانی آمده‌اند.[۳] این نامها در منابع دوره سلسله سوم اور رایج هستند[۴] و در دوره‌های متاخر تاریخ بین‌النهرین نیز محبوب باقی ماندند.[۵]
ارتباط با سایر خدایان[ویرایش]
به گفته جوآن گودنیک وستنهولز، مادر ایشوم سوداگ نام داشت[۲] که یکی از نامهای همسر شمش (آیا) بود.[۶]
پدر ایشوم شمش بود.[۷]
اساطیر[ویرایش]
ارا و ایشوم[ویرایش]
ایشوم یکی از شخصیت‌های اصلی قطعه هنری ارا و ایشوم است[۸] که همچنین به نام حماسه ارا شناخته می‌شود.[۹] در حالی که خدای نام‌بخش دیگر ارا نامیده می‌شود اما در متن‌های ادبی، این نام جایگزینی برای نام نرگال بود.[۹]
سایر اساطیر[ویرایش]
در قطعه‌ای از یک شعر به بابلی باستان، ایشتار شرایط تولد ایشوم را برای انلیل شرح می‌دهد.[۱۰]
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ George 2015, p. 4.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Asher-Greve & Westenholz 2013, p. 77.
- ↑ Edzard 1980, p. 213.
- ↑ Weiershäuser 2010, p. 355.
- ↑ Edzard 1980, pp. 213-214.
- ↑ Krebernik 2013, p. 242.
- ↑ George 2015, p. 2.
- ↑ George 2013, p. 47.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Wiggermann 1998, p. 217.
- ↑ George 2015, p. 7.
منابع[ویرایش]
- Asher-Greve, Julia M.; Westenholz, Joan G. (2013). Goddesses in Context: On Divine Powers, Roles, Relationships and Gender in Mesopotamian Textual and Visual Sources (PDF). ISBN 978-3-7278-1738-0.
- Beaulieu, Paul-Alain (2004). "Mesopotamia". Religions of the Ancient World. Harvard University Press. doi:10.4159/9780674264823-017.
- Edzard, Dietz-Otto (1980), "Išum", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-05-11
- Foster, Benjamin (1996). Before the muses: an anthology of Akkadian literature. Potomac, MD: CDL Press. ISBN 1-883053-23-4. OCLC 34149948.
- George, Andrew R. (1993). House most high: the temples of ancient Mesopotamia. Winona Lake: Eisenbrauns. ISBN 0-931464-80-3. OCLC 27813103.
- George, Andrew R. (2013). "The Poem of Erra and Ishum: A Babylonian Poet's View of War" (PDF). Warfare and Poetry in the Middle East. I.B.Tauris. doi:10.5040/9780755607969.ch-002. ISBN 978-1-78076-362-0.
- George, Andrew R. (2015). "The Gods Išum and Ḫendursanga: Night Watchmen and Street-lighting in Babylonia". Journal of Near Eastern Studies. University of Chicago Press. 74 (1): 1–8. doi:10.1086/679387. ISSN 0022-2968.
- George, Andrew; Krebernik, Manfred (2022). "Two Remarkable Vocabularies: Amorite-Akkadian Bilinguals!". Revue d'assyriologie et d'archéologie orientale. CAIRN. 116 (1): 113–166. doi:10.3917/assy.116.0113. ISSN 0373-6032.
- Krebernik, Manfred (2013), "Sudaĝ", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-05-11
- Loktionov, Alexandre Alexandrovich (2016). "An "Egyptianising" Underworld Judging an Assyrian Prince? New Perspectives on VAT 10057" (PDF). Journal of Ancient Near Eastern History. Walter de Gruyter GmbH. 3 (1): 39–55. doi:10.1515/janeh-2016-0012. ISSN 2328-9554.
- Peterson, Jeremiah (2009). God lists from Old Babylonian Nippur in the University Museum, Philadelphia. Münster: Ugarit Verlag. ISBN 978-3-86835-019-7. OCLC 460044951.
- Weiershäuser, Frauke (2010). "Weiser Išum, der du den Göttern vorangehst". Von Göttern und Menschen (به آلمانی). BRILL. pp. 351–376. doi:10.1163/9789004187474_019.
- Wiggermann, Frans A. M. (1998), "Nergal A. Philological", Reallexikon der Assyriologie, retrieved 2022-05-11