اگریوس
آرونس تارکوئینیوس (به لاتین: Arruns Tarquinius)مشهور به اِگِریوس[یادداشت ۱] فرزند آرونس تارکوئینیوس و برادرزادهٔ لوکیوس تارکوئینیوس پریسکوس (پنجمین پادشاه روم) بود. لوکرتیا عروس او بود، زنی که مورد تجاوز سکستوس تارکوئینیوس قرار گرفت و حوادث متعاقبش منجر به تأسیس جمهوری روم شد.[۱]
زندگی[ویرایش]
برطبق گفتهٔ تیتوس لیویوس در کتاب از پیدایش روم، پدرش آرونس تارکوئینیوس بود، او نیز پسر دماراتوس اهل کورینت بود. این دماراتوس از شهروندان کورینت، واقع در یونان، بود که به‌سبب آشوب و ناآرامی‌های داخلی از شهرش به شبه‌جزیره ایتالیا مهاجرت کرد و در تارکوئینیئی (از شهرهای اتروسکان) ساکن شد و در آنجا با زنی اتروسکی ازدواج کرد و او را دو پسر آمد که نامشان را لوکومو (لوکیوس تارکوئینیوس پریسکوسِ بعدی) و آرونس گذاشت. آرونس زودتر از پدرش درگذشت و همسرش را آبستن باقی گذاشت. دماراتوس، بی‌خبر از حاملگی عروسش، درگذشت و در نتیجه هیچ ارثی برای آن جنین نماند و او در فقر متولد شد و به‌سبب این فقر ملقب به اگریوس[یادداشت ۲] شد که در لاتین به‌معنای «مستمند، حاجتمند» است.[۲] پس تمام ثروت دماراتوس به لوکومو رسید و او با زنی اشرافی و ثروتمند به‌نام تاناکوئیل ازدواج کرد و، به‌توصیهٔ او، برای بهبود موقعیت اجتماعی‌اش باهم به شهر تازه‌تأسیس روم مهاجرت کردند[یادداشت ۳] و در آنجا نام «لوکیوس تارکوئینیوس پریسکوس» را بر خویش نهاد و به‌کمک ثروت همسرش و با خوش‌خدمتی و زرنگ‌بازی توانست نام خود را معروف رومیان کند، چنان‌که به دربار پادشاه روم، آنکوس مارکیوس، نیز راه یافت و به‌تدریج جزو محارم شاه شد[۳] و حتی پس از مرگ شاه چنان زرنگی کرد که به‌عنوان پنجمین پادشاه روم نیز برگزیده شد.[۴] تارکوئینیوس پریسکوس در دوران سلطنتش شهر لاتین کولاتیا را تصرف کرد و برادرزاده‌اش اگریوس را به فرمانداری آن گماشت[۵][۶][۷] و اگریوس در آنجا صاحب پسری به‌نام لوکیوس تارکوئینیوس کولاتینوس شد و از آن پس فرزندان و نوادگانش نام خانوادگی کولاتینوس[یادداشت ۴] داشتند که یک صفت نسبی لاتین به‌معنای «منسوب به کولاتیا، اهل کولاتیا» است.[۸][۹][۱۰] این لوکیوس تارکوئینیوس کولاتینوس لوکرتیا را به زنی گرفت، زنی که مورد تجاوز سکستوس تارکوئینیوس (پسرِ آخرین پادشاه روم) واقع شد و این واقعه منجر به خیزش مردم و براندازی پادشاهی روم و تأسیس جمهوری روم در ۵۰۹ ق.م.شد. کولاتینوس به‌همراه لوکیوس یونیوس بروتوس نخستین کنسول این جمهوری شد.[۱۱]
جستارهای وابسته[ویرایش]
یادداشت‌ها[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. اول. صص. گفتارهای ۵۷–۶۰.
- ↑ Benjamin Oliver Foster. "Titus Livius (Livy), The History of Rome". Perseus.tufts.edu (به انگلیسی). Retrieved 5 October 2023.
- ↑ تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. یکم. صص. گفتار ۳۴.
- ↑ تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. یکم. صص. گفتار ۳۵.
- ↑ تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. یکم. صص. گفتار ۳۸.
- ↑ William Smith. Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. ج. III جلد. ص. ("Tarquinius") ۹۷۶.
- ↑ "Egerius". Perseus.tufts.edu (به انگلیسی). Retrieved 5 October 2023.
- ↑ Dionysius of Halicarnassus. Roman Antiquities. ص. III, ۵۰.
- ↑ Enrico Olivetti. "Collatinus". Latin Dictionary Olivetti (به انگلیسی). Retrieved 5 October 2023.
- ↑ "Collatinus". Wiktionary (به انگلیسی). Retrieved 5 October 2023.
- ↑ تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. یکم. صص. گفتار ۵۷–۶۰.
منابع[ویرایش]
- تیتوس لیویوس، از پیدایش روم، جلد اول.
- دیونوسیوس هالیکارناسی، Roman Antiquities، جلد سوم.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Arruns Tarquinius (Egerius)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ اکتبر ۲۰۲۳.