اندرو یائو

اندرو یائو
اندرو یائو
زادهٔ	۲۴ دسامبر ۱۹۴۶ ‏(۷۸ سال); شانگهای, جمهوری خلق چین
محل تحصیل	دانشگاه ملی تایوان (BS); دانشگاه هاروارد (AM, پی‌اچ‌دی); دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین (پی‌اچ‌دی)
جوایز	جایزه پولیا (SIAM) (۱۹۸۷); جایزه کنوت (۱۹۹۶); جایزه تورینگ (۲۰۰۰)
	پیشینه علمی
شاخه(ها)	علوم رایانه
محل کار	دانشگاه استنفورد; دانشگاه پرینستون; دانشگاه چینهوا; دانشگاه چینی هنگ کنگ

اندرو یائو (انگلیسی: Andrew Yao؛ زاده ۲۴ دسامبر ۱۹۴۶) یک دانشمند در زمینه علوم رایانه و نظریه محاسبات اهل ایالات متحده آمریکا است. او در حال حاضر استاد و رئیس موسسه علوم اطلاعات میان رشته‌ای (IIIS) در دانشگاه چینهوا است. یائو از قضیه مینیماکس برای اثبات آنچه که امروزه به عنوان اصل یائو شناخته می‌شود استفاده کرد.

یائو در تایوان بزرگ شد و از دانشگاه ملی تایوان فارغ‌التحصیل شد. او مدرک کارشناسی ارشد و دکترای خود را در رشته فیزیک از دانشگاه هاروارد دریافت کرد، سپس دکترای دوم خود را در رشته علوم رایانه از دانشگاه ایلینوی اربانا-شمپین دریافت کرد.^[۱]^[۲]

یائو یک شهروند ایالات متحده بود و سال‌ها در ایالات متحده کار کرد. در سال ۲۰۱۵، همراه با چن نینگ یانگ، از تابعیت ایالات متحده صرف نظر کرد و یک دانشمند آکادمی علوم چین شد.^[۳]^[۴]

وی همچنین برنده جوایزی همچون جایزه تورینگ شده است.

اوایل زندگی و تحصیلات

یائو در سال ۱۹۴۶ در شانگهای چین متولد شد. والدینش بعداً به هنگ کنگ و سپس تایوان نقل مکان کردند، یائو در سال ۱۹۶۷ مدرک کارشناسی علوم (BS) خود را در رشته فیزیک از دانشگاه ملی تایوان دریافت کرد و تحصیلات تکمیلی خود را در ایالات متحده در دانشگاه هاروارد به پایان رساند، جایی که مدرک کارشناسی ارشد (M.A) خود را در رشته فیزیک در سال ۱۹۶۹ و سپس دکترای خود را در رشته فیزیک نظری در سال ۱۹۷۲ دریافت کرد.^[۱]^[۲] عنوان پایان‌نامه دکترای او «تقارن‌های درونی و مثبت‌اندیشی» بود و توسط شلدون لی گلاشو، برنده جایزه نوبل، راهنمایی شد.^[۵] در سال ۱۹۷۵، یائو دومین دکترای خود را در رشته علوم رایانه از دانشگاه ایلینوی اربانا-شمپین به عنوان عضو بنیاد ملی علوم به پایان رساند. دومین رساله دکترای او با عنوان «مطالعه‌ای بر پیچیدگی محاسباتی ملموس» تحت نظارت دانشمند رایانه تایوانی، چانگ لائونگ لیو، بود.^[۲]

حرفه دانشگاهی

یائو استادیار موسسه فناوری ماساچوست (۱۹۷۵-۱۹۷۶)، استادیار دانشگاه استنفورد (۱۹۷۶-۱۹۸۱)، استاد دانشگاه کالیفرنیا، برکلی (۱۹۸۱-۱۹۸۲)^[۶] و از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۶ و استاد تمام دانشگاه استنفورد بود.^[۷] از سال ۱۹۸۶ تا ۲۰۰۴، یائو استاد مهندسی و علوم کاربردی ویلیام و ادنا مکالیر در دانشگاه پرینستون بود و در آنجا به کار بر روی الگوریتم‌ها و پیچیدگی ادامه داد. در سال ۲۰۰۴، یائو استاد مرکز مطالعات پیشرفته، دانشگاه چینهوا (CASTU) و مدیر موسسه علوم رایانه نظری (ITCS)، دانشگاه چینهوا در پکن شد. از سال ۲۰۱۰، او به عنوان رئیس موسسه علوم اطلاعات میان رشته‌ای (IIIS) در دانشگاه چینهوا خدمت کرده است. در سال ۲۰۱۰، او کنفرانس نوآوری‌ها در علوم رایانه نظری (ITCS) را آغاز کرد. یائو همچنین استاد ممتاز دانشگاه چینی هنگ کنگ است.

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ "Harvard PhD Theses in Physics: 1971-2000 | Department of Physics". www.physics.harvard.edu (به انگلیسی). Retrieved 2025-07-24.
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ «Andrew C Yao - A.M. Turing Award Laureate». amturing.acm.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۷-۲۴.
↑ «Federal Register :: Request Access». unblock.federalregister.gov. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۲۷.
↑ «杨振宁、姚期智正式转为中国科学院院士-新华网». www.xinhuanet.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۲۷.
↑ "Harvard PhD Theses in Physics: 1971-2000 | Department of Physics". www.physics.harvard.edu (به انگلیسی). Retrieved 2025-07-25.
↑ «Andrew C Yao - A.M. Turing Award Laureate». amturing.acm.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۷-۲۸.
↑ «YaoTree». infolab.stanford.edu. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۷-۲۸.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Andrew Yao». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ آوریل ۲۰۱۴.
«Andrew Yao». دریافت‌شده در ۱۹ آوریل ۲۰۱۴.^{^{[پیوند مرده]}}

پیوند به بیرون

Andrew Yao(به چینی) at CASTU
اندرو یائو at Mathematics Genealogy Project
Andrew Chi-Chih Yao در دی‌بی‌ال‌پی

[:0-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ "Harvard PhD Theses in Physics: 1971-2000 | Department of Physics". www.physics.harvard.edu (به انگلیسی). Retrieved 2025-07-24.

[:1-2] ۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ «Andrew C Yao - A.M. Turing Award Laureate». amturing.acm.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۷-۲۴.

[3] «Federal Register :: Request Access». unblock.federalregister.gov. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۲۷.

[4] «杨振宁、姚期智正式转为中国科学院院士-新华网». www.xinhuanet.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۲۷.

[5] "Harvard PhD Theses in Physics: 1971-2000 | Department of Physics". www.physics.harvard.edu (به انگلیسی). Retrieved 2025-07-25.

[6] «Andrew C Yao - A.M. Turing Award Laureate». amturing.acm.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۷-۲۸.

[7] «YaoTree». infolab.stanford.edu. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۷-۲۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

ن ب و برندگان جایزه تورینگ
دهه ۱۹۶۰	آلن پرلیس (۱۹۶۶) موریس ویلکس (۱۹۶۷) ریچارد همینگ (۱۹۶۸) ماروین مینسکی (۱۹۶۹)
دهه ۱۹۷۰	جیمز ویلکینسون (۱۹۷۰) جان مک‌کارتی (دانشمند علوم رایانه) (۱۹۷۱) ادسخر دیکسترا (۱۹۷۲) چارلز بکمن (۱۹۷۳) دانلد کنوت (۱۹۷۴) آلن نیوول; هربرت الکساندر سایمون (۱۹۷۵) مایکل رابین; دینا اسکات (۱۹۷۶) جان باکوس (۱۹۷۷) رابرت فلوید (۱۹۷۸) کنت ای. آیورسن (۱۹۷۹)
دهه ۱۹۸۰	تونی هور (۱۹۸۰) ادگار کاد (۱۹۸۱) استیون کوک (۱۹۸۲) کن تامسون; دنیس ریچی (۱۹۸۳) نیکلاوس ویرت (۱۹۸۴) ریچارد ام. کارپ (۱۹۸۵) جان هاپکرافت; رابرت تارجان (۱۹۸۶) جان کوک (۱۹۸۷) ایوان سادرلند (۱۹۸۸) ویلیام کاهان (۱۹۸۹)
دهه ۱۹۹۰	فرناندو کورباتو (۱۹۹۰) رابین میلز (۱۹۹۱) باتلر لامپسن (۱۹۹۲) یوریس هارتمانیس; ریچارد استیرنز (۱۹۹۳) ادوارد فاین‌باوم; راج ردی (۱۹۹۴) مانوئل بلوم (۱۹۹۵) امیر پنوئلی (۱۹۹۶) داگلاس انگلبارت (۱۹۹۷) جیم گری (۱۹۹۸) فردریک بروکز (۱۹۹۹)
دهه ۲۰۰۰	اندرو یائو (۲۰۰۰) اوله-یوهان دال; کریستین نیگارد (۲۰۰۱) رونالد ریوست; ادی شامیر; لئونارد آدلمن (۲۰۰۲) الن کی (۲۰۰۳) وینتون سرف; باب کان (۲۰۰۴) پیتر ناور (۲۰۰۵) فرانسیس آلن (۲۰۰۶) ادموند ام کلارک; ارنست آلن امرسون; جوزف سیفاکیس (۲۰۰۷) باربارا لیسکف (۲۰۰۸) چارلز ثاکر (۲۰۰۹)
دهه ۲۰۱۰	لسلی والینت (۲۰۱۰) یودیا پرل (۲۰۱۱) شافی گولدواسر; سیلویو میکالی (۲۰۱۲) لزلی لمپورت (۲۰۱۳) مایکل استون‌براکر (۲۰۱۴) مارتین هلمن; ویتفیلد دیفی (۲۰۱۵) تیم برنرز-لی (۲۰۱۶) جان هنسی; دیوید پترسون (دانشمند رایانه) (۲۰۱۷) یوشوا بنجیو; جفری هینتون; یان لی کان (۲۰۱۸) ادوین کتمول; پت هانراهان (۲۰۱۹)
دهه ۲۰۲۰	آلفرد آهو; جفری اولمن (۲۰۲۰) جک دونگارا (۲۰۲۱) رابرت متکالف (۲۰۲۲) آوی ویگدرسون (۲۰۲۳) اندرو بارتو; ریچارد اس. ساتون (۲۰۲۴)