اندام درون‌رونده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اندام درون‌رو، اندام درون‌رونده یا اندام پیش‌رونده (به انگلیسی: Intromittent organ)، هر اندام بیرونی جاندار نر است که برای تحویل اسپرم در هنگام جفت‌گیری تخصصی شده‌است.[۱][۲] اندام‌های درون‌رونده اغلب در گونه‌های خشکی‌زی یافت می‌شوند، زیرا بیشتر گونه‌های آبزی غیرپستاندار تخم‌های خود را در بیرون از بدن بارور می‌کنند، اگرچه استثنائ‌هایی نیز وجود دارد. برای بسیاری از گونه‌های موجود در قلمرو جانوری، اندام درون‌رونده نر یکی از ویژگی‌های لقاح درونی است.

گونه‌هایی با اندام‌های درون‌رونده[ویرایش]

بی‌مهرگان[ویرایش]

  • نرم‌تنان
  • عنکبوتیان
  • هزارپایان
  • حشرات

مهره‌داران[ویرایش]

ماهیان[ویرایش]

در اعضای نر Chondrichthyes (کوسه‌ها و پرتوها)، و همچنین پلاکودرم‌های منقرض‌شده، باله‌های شکمی دارای گیره‌های تخصصی هستند. در هنگام جفت‌گیری، یک گیره در پارگین ماده وارد می‌شود و اسپرم توسط بدن نر از طریق شیاری به داخل ماده ریخته می‌شود.[۳]

چهاراندامان[ویرایش]

پستانداران[ویرایش]

همه پستانداران نر آلت تناسلی دارند. حشره‌خواران، خفاش‌ها، جوندگان، گوشت‌خواران، و بیشتر نخستی‌ها (اما نه انسان‌ها) استخوانی به نام نره‌استخوان یا اواس آلت تناسلی دارند که آلت تناسلی را برای همیشه سفت می‌کند. در هنگام جفت‌گیری، خون آلت تناسلی از پیش سفت‌شده را متورم می‌کند و سبب نعوظ کامل می‌شود.[۴]

آلت تک‌سوراخیان به‌طور متفاوتی غیرعادی هستند. پلاتیپوس دارای یک آلت تناسلی با نوک دولُبی (دولبه) است، اگرچه کل محور در جفت‌گیری قرار می‌گیرد، احتمالاً هر دو شاخه رحم را درگیر می‌کند، اما آلت تناسلی اکیدنه در واقع دارای چهار سر است که تنها دو سر در آن واحد عمل می‌کنند.[۵] هم تک‌سوراخیان و هم حفار کیسه‌دار تنها پستاندارانی هستند که آلت تناسلی درونی دارند و به جای بیرون از آن مانند دیگر پستانداران، روی دیواره پارگین قرار دارند.[۶][۷]

بیشتر آلت تناسلی کیسه‌دار به شکل‌های مختلف چنگالی می‌شوند یا به دو قسمت تقسیم می‌شوند که شبیه نیمه‌آلت هستند. در گونه‌های کیسه‌دار مختلف، اشکال آن‌ها به اندازه‌ای مشخص است که برای طبقه‌بندی مهم باشد.

پرندگان =[ویرایش]

اگرچه پرندگان از طریق لقاح درونی تولیدمثل می‌کنند، ۹۷٪ از نرها به‌طور کامل بدون یک اندام درون‌رونده عملکردی هستند. برای ۳ درصد از پرندگانی که دارای اندام درون‌رونده هستند، جفت‌گیری از طریق وارد کردن مختصر اندام نر به داخل واژن پیش از انزال انجام می‌شود.[۸] از طرف دیگر، برای اکثریت قریب به اتفاق پرندگان - گروهی شامل نزدیک به ۱۰۰۰۰ گونه[۹] - انتقال اسپرم از طریق تماس پارگین بین نر و ماده، در مانوری به نام "بوسه پارگین" ("cloacal kiss") رخ می‌دهد.[۸] پرندگان یکی از تنها گروه‌هایی هستند که از طریق لقاح درونی تولیدمثل می‌کنند اما به‌طور پیوسته اندام درون‌رونده را از دست داده‌اند.[۱۰]

شترمرغ‌های نر آلت تناسلی مخروطی‌شکل دارند که در پایه پهن‌تر است.[۱۱]

شناخته شده‌است که در اکثر گونه‌های دیرین‌آروارگان و غازسانان یک اندام درون‌رونده عملکردی وجود دارد. غازسانان (پرندگان آبزی) با توجه به تنوع بالا در ریخت‌شناسی اندام درون‌رونده، گروهی جالب برای مطالعه هستند.[۱۲] اندام‌های درون‌رونده پرندگان آبزی از نظر طول بسیار متفاوت هستند، اغلب با برجستگی‌های سطحی (هم خارها و هم شیارها) مشخص می‌شوند و گاهی در خلاف جهت عقربه‌های ساعت مارپیچی می‌شوند.[۱۳] اردک‌های نر دارای آلت تناسلی هستند که در امتداد دیواره شکمی پارگین در هنگام سست شدن پیچیده شده‌است و ممکن است در حالت نعوظ شکل مارپیچی پیچیده‌ای داشته باشد. گوناگونی اندام درون‌رونده پرندگان آبزی به احتمال زیاد به دلیل مسابقه تسلیحاتی بین‌جنسی ناشی از سیستم جفت‌گیری است که در آن جفت‌های اضافی اجباری مکرر است.[۱۴]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Brennan, Patricia L. R. (October 2016). "Studying Genital Coevolution to Understand Intromittent Organ Morphology". Integrative and Comparative Biology. 56 (4): 669–681. doi:10.1093/icb/icw018. PMID 27252198.
  2. ↑ Kelly, Diane A.; Moore, Brandon C. (October 2016). "The Morphological Diversity of Intromittent Organs". Integrative and Comparative Biology. 56 (4): 630–634. doi:10.1093/icb/icw103. PMID 27471228.
  3. ↑ "Urogenital Anatomy of the Dogfish Shark". Maricopa Community Colleges. Retrieved 23 August 2015.
  4. ↑ "Baculum (penile bone) in mammals". Map of Life. Retrieved 23 August 2015.
  5. ↑ Johnston, S.D.; Smith, B.; Pyne, M.; Stenzel, D.; Holt, W.V. (2007). "One‐Sided Ejaculation of Echidna Sperm Bundles". The American Naturalist. 170 (6): E162–E164. doi:10.1086/522847. PMID 18171162.
  6. ↑ Gadow, H. On the systematic position of Notoryctes typhlops. Proc. Zool. Soc. London 1892, 361–370 (1892).
  7. ↑ Riedelsheimer, B.; Unterberger, Pia; Künzle, H.; Welsch, U. (November 2007). "Histological study of the cloacal region and associated structures in the hedgehog tenrec Echinops telfairi". Mammalian Biology. 72 (6): 330–341. doi:10.1016/j.mambio.2006.10.012.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Briskie, J. V.; R. Montgomerie (1997). "Sexual Selection and the Intromittent Organ of Birds". Journal of Avian Biology. 28 (1): 73–86. doi:10.2307/3677097. JSTOR 3677097.
  9. ↑ Herrera, A. M.; S. G. Shuster; C. L. Perriton; M. J. Cohn (2013). "Developmental Basis of Phallus Reduction During Bird Evolution". Current Biology. 23 (12): 1065–1074. doi:10.1016/j.cub.2013.04.062. PMID 23746636.
  10. ↑ Briskie, James V.; Montgomerie, Robert (1997). "Sexual Selection and the Intromittent Organ of Birds". Journal of Avian Biology. 28 (1): 73–86. doi:10.2307/3677097. JSTOR 3677097.
  11. ↑ Brennan, P.L.R.; Prum, R.O.; Hayssen, Virginia (February 2012). "The erection mechanism of the ratite penis" (PDF). Journal of Zoology. 286 (2): 140–144. doi:10.1111/j.1469-7998.2011.00858.x.
  12. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Montgomerie2010 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  13. ↑ Birkhead, P. L. R.; R. O. Prum; K. G. McCracken; M. D. Sorenson; R. E. Wilson; T. R. Birkhead (2007). Pizzari, Tom (ed.). "Coevolution of Male and Female Genital Morphology in Waterfowl". PLOS ONE. 2 (5): e418. Bibcode:2007PLoSO...2..418B. doi:10.1371/journal.pone.0000418. PMC 1855079. PMID 17476339.
  14. ↑ Adler, M. (2010). "Sexual Conflict in Waterfowl: Why do Females Resist Extrapair Copulations?". Behavioral Ecology. 21: 182–192. doi:10.1093/beheco/arp160.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=اندام_درون‌رونده&oldid=38524536»