پارگین
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
در آناتومی جانوران، پارگین[۱] (کلواک) سوراخ پشتی جانور است که بعنوان تنها مخرج برای مجرای روده‌ای، تناسلی و ادراری گونه‌های خاصی از جانوران عمل می‌کند. برخلاف پستانداران جفت دار، که دارای ۲ یا ۳ سوراخ جداگانه برای دفع هستند، تمام دوزیستان، پرندگان، خزندگان و تک سوراخیان دارای این مخرج هستند و از طریق آن هم ادرار و هم مدفوع را دفع می‌کنند.
ناحیهٔ پارگین معمولاً با یک عضو ترشحی مرتبط است که «غدهٔ پارگین» نام دارد و گفته می‌شود که این غده با رفتار نشانه‌ای رایحه‌ای برخی خزندگان، دوزیستان و تک سوراخیان مرتبط است.
منابع[ویرایش]
- ↑ «پارگین» [اقیانوس‌شناسی، جانورشناسی] هم‌ارزِ «cloaca»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. «فارسی». در همان. دفتر یازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۴۵-۳ (ذیل سرواژهٔ پارگین)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Cloaca». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ نوامبر ۲۰۱۲.
