امتیاز پادشاهی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

امتیازات پادشاهی (به انگلیسی: Royal prerogatives) مجموعه‌ای از اختیارات، امتیازات و مصونیت‌های عرفی است که در قانون عرفی (و گاهی در حوزه‌های قضایی قانون مدنی که دارای پادشاهی هستند) به عنوان متعلق به حاکمیت شناخته می‌شود و به‌طور گسترده در اختیار دولت قرار گرفته‌است. [نکته ۱] شیوه‌ای است که به وسیله آن برخی از اختیارات اجرایی حکومت که در اختیار یک پادشاه است و در رابطه با روند حکومت‌داری دولت در اختیار اوست.

منابع[ویرایش]


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «نکته» وجود دارد، اما برچسب <references group="نکته"/> متناظر پیدا نشد. ().