الفبای آوایی نظامی متفقین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
الفبای آوایی و کد مورس ناتو از راهنمای آموزشی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا

الفبای آوایی نظامی متفقین مجموعه‌ای از کلمات رمزگذاری شده بود که توسط نیروهای متفقین در جنگ جهانی دوم استفاده می‌شد. این کلمات برای نمایش هر حرف الفبای لاتین استفاده می‌شدند. به عنوان مثال،برای حرف"A" از واژه "Alpha" و برای حرف "B" از واژه "Bravo" استفاده می شد.هدف از استفاده از این الفبای آوایی، تسهیل ارتباطات بین نیروهای متفقین از کشورهای مختلف بود.استفاده از این الفبای آوایی، به نیروهای متفقین کمک می‌کرد تا واژه ها را به راحتی و بدون سوءتفاهم هجی کنند.[۱]

ارتش‌های متفقین، عمدتاً ایالات متحده و بریتانیا، دارای الفبای آوایی رادیوتلفونی مخصوص به خود بودند که ریشه در جنگ جهانی اول داشت. این الفبای آوایی در سرویس‌های مختلف دو کشور به طور جداگانه تکامل یافته بود.این امر باعث می‌شد که برقراری ارتباط بین نیروهای متفقین دشوار شود.به همین دلیل، در سال 1941، یک الفبای آوایی مشترک برای نیروهای متفقین تصویب شد. این الفبای آوایی، که به نام الفبای آوایی نظامی متفقین شناخته می‌شود، از کلماتی استفاده می‌کرد که به راحتی تلفظ می‌شدند و از یکدیگر متمایز بودند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "الفبای آوایی نظامی متفقین". ویکی پدیای انگلیسی. 2023-05-20.