اسنوپ داگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اسنوپ داگ
اسنوپ داگ در ۲۰۲۱
نام هنگام تولدکلوین کوردوزار برودِس جونیور
زادهٔ۲۰ اکتبر ۱۹۷۱ ‏(۵۲ سال)
لانگ بیچ، کالیفرنیا، ایالات متحده
دیگر نام‌ها
  • اسنوپ داگی داگ
  • اسنوپ لاین
  • بیگ اسنوپ داگ
  • داگ فادر
  • اسنوپ راک
  • دی‌جی اسنوپدلک
  • اسنوپزیلا
  • فیز اسنوپ
پیشه
سال‌های فعالیت۱۹۹۲–اکنون
عنوان
همسر(ها)
  • شانتی تیلور (ا. ۱۹۹۷)
فرزندان۴
خویشاوندان
وبگاه
پیشه موسیقی
ژانر
ناشر(ان)

کلوین کوردوزار برودِس جونیور (انگلیسی: Calvin Cordozar Broadus Jr.؛ زادهٔ ۲۰ اکتبر ۱۹۷۱) که به‌نام اسنوپ داگ (Snoop Dogg؛ پیش‌تر اسنوپ داگی داگ و مدت کوتاهی اسنوپ لاین) شناخته می‌شود،[الف] رپر آمریکایی است. شهرت او به سال ۱۹۹۲ بازمی‌گردد که در نخستین تک‌آهنگ انفرادی دکتر دره، یعنی «پوشش عمیق» و سپس در نخستین آلبوم انفرادی دره، یعنی مزمن حضور یافت. اسنوپ از آن زمان بیش از ۲۳ میلیون آلبوم در ایالات متحده و ۳۵ میلیون آلبوم در سرتاسر جهان فروخته‌است.[۲][۳] از افتخارات او می‌توان به یک جایزهٔ موسیقی آمریکا، یک جایزهٔ امی ساعات پربیننده و ۱۷ نامزدی در جوایز گرمی اشاره کرد.

نخستین آلبوم انفرادی اسنوپ، داگی‌استایل، توسط دکتر دره تهیه و در نوامبر ۱۹۹۳ به‌وسیلهٔ دث رو رکوردز منتشر شد. این آلبوم در صدر جدول‌های، بیلبورد ۲۰۰ و آلبوم‌های برتر آراندبی/هیپ-هاپ قرار گرفت. با فروش ۸۰۰٫۰۰۰ نسخه در هفته نخست انتشار، داگی‌استایل در سال ۱۹۹۴ گواهی‌نامهٔ چهارگانهٔ پلاتین دریافت کرد که شامل تک‌آهنگ‌های «نام من چیست؟» و «جین و جویس» بود. در سال ۱۹۹۴، دث رو، موسیقی متنی را به‌وسیلهٔ او برای فیلم کوتاه قتل چنین بود با بازی اسنوپ منتشر کرد. در سال ۱۹۹۶، دومین آلبوم او، دا داگ‌فادر، نیز در رتبهٔ اول هر دو جدول جای گرفت و سال بعد گواهی‌نامهٔ دوگانهٔ پلاتین کسب کرد.[۴]

در سال ۲۰۱۲، پس از سفر به جامائیکا، اسنوپ اعلام کرد که به یک راستافاری تبدیل شده و اسم مستعار جدیدی به نام «اسنوپ لاین» را برگزیده است. او در اوایل سال ۲۰۱۳ به عنوان اسنوپ لاین یک آلبوم رگی به نام باززایی و یک فیلم مستند به همین نام دربارهٔ تجربه جامائیکایی خود منتشر کرد. او سپس در سال ۲۰۱۵، با انتشار آلبوم بوش، با نام اسنوپ داگ به فعالیت در زمینه هیپ‌هاپ و رپ بازگشت.[۵]

در مارس ۲۰۱۶، شب قبل از رسلمنیا ۳۲ در آرلینگتون، تگزاس، او در بخش سلبریتی‌های تالار مشاهیر WWE معرفی شد؛[۶] اسنوپ چندین بار از جمله در یک مسابقه در رسلمنیا ۲۴ در برنامه‌های این شرکت حضور داشته‌است. در سال ۲۰۱۸، وی اعلام کرد که «یک مسیحی دوباره متولد شده» است و اولین آلبوم انجیلی خود بایبل آف لاو را منتشر کرد.[۷] در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۸، به اسنوپ ستاره ای در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود داده شد.[۸] در سال ۲۰۲۲، او، دث رو رکوردز را از گروه موسیقی MNRK خریداری کرد و نوزدهمین آلبوم استودیویی خود به نام BODR را منتشر کرد.[۹]

اسنوپ داگ در فیلم‌های سینمایی مختلفی ایفای نقش کرده و در چندین برنامه تلویزیونی حضور داشته‌است. او همچنین از مربیان یک لیگ فوتبال جوانان و مربی یک تیم فوتبال دبیرستانی است.[۱۰][۱۱]

اوایل زندگی[ویرایش]

اسنوپ داگ در ۲۰ اکتبر سال ۱۹۷۱ در لوس آلتوس در لانگ بیچ ایالت کالیفرنیای آمریکا به دنیا آمد. او دومین فرزند پسر از سه فرزند خانواده‌اش بود. اسم او کلوین کوردوزار بروداوس جونیور گذاشته شد. مادرش از همان کودکی او را با نام اسنوپی صدا می‌کرد و او نام اسنوپ داگی داگ را به‌عنوان نام هنری خود برگزید که بعدها به اسنوپ داگ تغییر کرد. او بعد از این که از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد، سه سال با پلیس به‌خاطر مواد مخدر و شرارت درگیر بود و پی‌درپی به زندان می‌افتاد. وی در این سال‌ها به خواندن رپ مشغول شد و با دوست خود، وارن جی، که برادر ناتنی دکتر دره بود، آهنگ‌های خود را به‌صورت غیرحرفه‌ای می‌ساختند. به این صورت بود که او با دکتر دره آشنا شد و آهنگ فیلم پوشش عمیق را با همدیگر ساختند. سپس آلبوم مزمن هم با شراکت اسنوپ در بعضی آهنگ‌ها آماده شد.

اوایل حرفه[ویرایش]

اسنوپ داگ در نوامبر سال ۱۹۹۳ آلبوم داگی استایل را از استودیوی دِث رو رکوردز ارائه کرد. این آلبوم اولین آلبوم رپ بود که شماره یک جدول‌ها شد و رپ را از حالت سکون درآورد. آهنگ‌های What's My Name و Gin and Juice به ده برتر راه یافتند و آلبوم چندین ماه در جدول‌ها ماند. در ۱۹۹۴ هم در فیلم Murder Was the Case چند آهنگ اجرا کرد.

سپس او در سال ۱۹۹۶ آلبوم Doggfather را بیرون داد. این آلبوم بدون کمک دکتر دره ساخته شد، چون او قبلاً دِث رو رکوردز را ترک کرده‌بود. او این آلبوم را با کمک Daz و DJ Pooh ساخت.

فعالیت‌های دیگر[ویرایش]

اسنوپ داگ در دورهٔ حرفه‌ای خود در فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی زیادی بازی کرده‌است. او بازی‌کردن را از فیلم واش با دکتر دره و همین‌طور فیلم ترسناکِ استخوان‌ها در سال ۲۰۰۱ آغاز کرد. اسنوپ داگ همچنین در یکی از سری فیلم‌های scary movie در قسمت ۵ نیز ایفای نقش کرده‌است. او همچنین در سال ۲۰۱۲ با رپر معروف، Wiz Khalifa در فیلم «مک و دوین به دبیرستان می‌روند»، که عاقبت به نمایش درآمد، بازی کرد. او همچنین به‌عنوان ساپورت بازیگر، یعنی نقش‌های دوم و سوم، در فیلم‌هایی همچون Half Baked ,Training Day ,Starsky & Hutch , Brüno , Dayshiftبازی کرده. اسنوپ داگ همین‌طور در معروف‌ترین مسابقات سالانهٔ کشتی کچ، WrestleMania XXIV سال ۲۰۰۸ نیز به‌عنوان خواننده حضور پیدا کرد که شور و هیجان فوق‌العاده‌ای به این بازی‌ها داد.

او همچنین در سه برنامهٔ تلویزیونی به نام‌های Doggy Fizzle Televizzle ,Dogg after Dark و مستند Snoop Dogg’s Father Hood نیز حضور داشته‌است. او همچنین در اپیزودهایی از فیلم King of the Hill, Las Vegas, and Monk یک اپیزود از سریال Robot Chicken و همین‌طور ۳ قسمت از سریال One Life to Live شرکت داشته‌است. همین‌طور در سریال‌های The L Word ,Weeds ,Entourage ,I Get That a Lot و The Price Is Right و همین‌طور YouTube video series ,Epic Rap Battles of History حضور داشته‌است. او همین‌طور در مسابقات فری استایل رپ wild n out حضور داشته‌است.

زندگی شخصی[ویرایش]

دین[ویرایش]

در سال ۲۰۰۹، گزارش شد که اسنوپ یکی از اعضای امت اسلام است. در ۱ مارس، او در جشن سالانه روز ناجیان ملت اسلام ظاهر شد و در آن‌جا لوییس فراخان را ستایش کرد. اسنوپ گفت که او یکی از اعضای امت است، اما از ذکر تاریخ پیوستنش خودداری کرد. او همچنین ۱٫۰۰۰ دلار به این سازمان کمک کرد.[۱۲][۱۳][۱۴]

اسنوپ با ادعای «تولد دوباره» در سال ۲۰۱۲، به جنبش راستافاری گروید،[۱۵][۱۶][۱۷][۱۸] تمرکز خود را در موسیقی به سبک رگی معطوف کرد،[۱۹] و پس از سفر به جامائیکا نام خود را به اسنوپ لاین تغییر داد. او آلبومی رگی به نام باززایی (تناسخ) منتشر کرد و گفت: «من همیشه گفته‌ام که تناسخی از باب مارلی بودم».[۲۰]

در ژانویهٔ ۲۰۱۳، او توسط اعضای جامعه راستافاری در جامائیکا، از جمله هنرمند رگی، بانی ویلر، به دلیل عدم انجام تعهدات خود در قبال این فرهنگ مورد انتقاد قرار گرفت.[۲۱] اسنوپ بعداً این ادعاها را رد کرد و اظهار داشت که عقایدش شخصی بوده و قابل قضاوت نیستند.[۲۲]

پس از انتشار آلبوم بایبل آف لاو در اوایل سال ۲۰۱۸، او به مصاحبه‌کنندهٔ تی‌وی وان گفت که در اکثر آثارش «همیشه به نجات دهنده[اش] عیسی مسیح اشاره کرده» و اینکه به «یک مسیحی دوباره متولدشده» تبدیل شده‌است.[۲۳]

ترانه‌شناسی[ویرایش]

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. او در اوایل حرفه‌اش، اغلب خود را «اسنوپ راک» می‌نامید.

منابع[ویرایش]

  1. Chris Jericho (August 12, 2015). "TIJ – EP168 – Sasha Banks". Talk Is Jericho (Podcast). No. 168. Archived from the original on December 8, 2017. Retrieved August 13, 2015 – via PodcastOne.
  2. "Billboard Magazine Match 1, 2008 - pág 25". Billboard. March 1, 2008. p. 25. Retrieved July 28, 2015. Snoop's Upside Ya Head soundscan.
  3. Ross, Christopher (August 27, 2015). "Um dia com o rapper Snoop Dogg". The Wall Street Journal. Archived from the original on October 6, 2017. Retrieved October 5, 2017.
  4. Erlewine, Stephen Thomas. "Snoop Dogg Biography". AllMusic.com. Retrieved July 4, 2008. Born October 20, 1972
  5. "BUSH by Snoop Dogg on Apple Music". Itunes.apple.com. May 12, 2015. Archived from the original on October 21, 2017. Retrieved October 5, 2017.
  6. "Snoop Dogg to be inducted into WWE Hall of Fame". WWE.com. Archived from the original on April 15, 2016. Retrieved April 25, 2016.
  7. Archived at Ghostarchive and the Wayback Machine: "Snoop Dogg Responds To Criticism Of Gospel Album: 'Are You Going To Heaven?". YouTube. March 30, 2018. Retrieved October 4, 2019.
  8. "Snoop Dogg getting a Hollywood Walk of Fame star, touring with Bone Thugs". BrooklynVegan (به انگلیسی). Archived from the original on November 14, 2018. Retrieved November 16, 2018.
  9. Melas, Chloe (February 10, 2022). "Snoop Dogg acquires Death Row Records". CNN News. p. 1. Archived from the original on February 10, 2022. Retrieved February 11, 2022.
  10. Mitchell, Gail (October 27, 2016). "Snoop Dogg Talks Saving Lives With Youth Football & Taking Inspiration From Muhammad Ali". Billboard. Archived from the original on August 2, 2021. Retrieved August 2, 2021.
  11. "Snoop Dogg coaches son's football team". USA Today. Associated Press. September 14, 2003. Archived from the original on June 27, 2012. Retrieved May 15, 2020.
  12. Swash, Rosie (March 2, 2009). "Snoop Dogg joins the Nation of Islam". The Guardian. Archived from the original on September 6, 2013. Retrieved March 3, 2009.
  13. Snoop Dogg joins Nation of Islam بایگانی‌شده در مارس ۶, ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine BBC News. March 2, 2009. Retrieved on April 11, 2009.
  14. Press, Sophia Tareen (March 2, 2009). "Snoop Dogg appears at Nation of Islam convention". Arizona Daily Star (به انگلیسی). Archived from the original on February 1, 2021. Retrieved May 16, 2020.
  15. "Ruff. Roar. Snoop Dogg Rebrands. August 1, 2012". Newswatch.nationalgeographic.com. August 1, 2012. Archived from the original on November 4, 2012. Retrieved May 7, 2013.
  16. "Snoop Dogg is 'born again' as Snoop Lion. July 31, 2012". Content.usatoday.com. July 31, 2012. Archived from the original on October 18, 2012. Retrieved May 7, 2013.
  17. "Snoop Dogg Becomes Rastafarian: New Name is Snoop Lion. August 1, 2012". Eurweb.com. August 1, 2012. Archived from the original on April 23, 2013. Retrieved May 7, 2013.
  18. Brown, August (July 31, 2012). "Snoop Dogg becomes Snoop Lion, announces reggae album and film". Los Angeles Times. Archived from the original on November 3, 2012. Retrieved May 7, 2013.
  19. "Rapper Snoop Dogg now reggae's top cat Snoop Lion". Reuters. July 31, 2012. Archived from the original on April 11, 2018. Retrieved April 10, 2018.
  20. Johnson, Zach (July 31, 2012). "Snoop Dogg Changes Name to Snoop Lion, Believes He's "Bob Marley Reincarnated"". UsMagazine.com. Archived from the original on August 3, 2012. Retrieved August 1, 2012.
  21. "Snoop Lion Under Fire from Rastafarian Community". Zipfm.net. January 23, 2013. Archived from the original on November 3, 2013. Retrieved January 24, 2013.
  22. Pearson, Ryan (March 14, 2013). "Q&A: Snoop Dogg on criticism, religion, reggae CD". Associated Press. AP.org. Archived from the original on June 25, 2013. Retrieved March 18, 2013.
  23. "Snoop Dogg responds to critics slating his move into gospel music". NME (به انگلیسی). March 31, 2018. Archived from the original on November 28, 2020. Retrieved May 16, 2020.

پیوند به بیرون[ویرایش]