پرش به محتوا

امت اسلام (جنبش)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
امت اسلام
کوته‌نوشتNOI
بنیان‌گذاری۴ ژوئیه ۱۹۳۰؛ ۹۴ سال پیش (۱۹۳۰-0۴}})
بنیان‌گذاروالاس فرد محمد
محل تأسیسدیترویت، میشیگان، ایالات متحده
گونهجنبش نوپدید دینی
وضعیت حقوقیفعال
ستادمسجد مریم، شیکاگو، ایلینوی
مکان
  • ایالات متحده
اعضا (برآورد ۲۰۰۷)
حدود ۵۰٬۰۰۰ کاهش[۱]
زبان رسمی
انگلیسی
رهبر
لوییس فراخان
افراد کلیدی
شرکت‌های تابعه
وبگاه

اُمَت اسلام[۲][۳][۴] (انگلیسی: Nation of Islam) به اختصار NOI، سازمانی دینی است که در سال ۱۹۳۰ در ایالات متحده به دست والاس فرد محمد تأسیس شد.[۵] امت اسلام سازمانی متمرکز و سلسله‌مراتبی است که به ملی‌گرایی سیاه‌پوستان متعهد است و توجه خود را به پراکندگی آفریقایی‌ها، به ویژه آفریقایی-آمریکایی‌ها معطوف کرده است. در حالی که این سازمان خود را اسلامی توصیف و از اصطلاحات اسلامی استفاده می‌کند، اصول مذهبی آن تفاوت‌های قابل توجهی با سنت‌های اسلام سنتی دارد. دین‌شناسان این سازمان را یکی از جنبش‌های نوپدید دینی توصیف می‌کنند.

اهداف آن بهبود شرایط معنوی، ذهنی، اجتماعی و اقتصادی سیاه‌پوستان آمریکایی در ایالات متحده و در سراسر جامعه بشری عنوان شده‌اند.[۶] امت اسلام به عنوان قدیمی‌ترین گروه ملی‌گرای سیاه‌پوستان آمریکا شناخته می‌شود.[۷] این گروه به آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار برنامه‌های خدمات اجتماعی ارائه می‌دهد.[۷] روزنامه رسمی این جنبش فراخوانی نهایی است.

پس از ناپدید شدن والاس فرد محمد در ژوئن ۱۹۳۴، امت اسلام توسط الایجا محمد رهبری شد، کسی که مکان‌های عبادت (با نام معبدها یا مساجد)، مدرسه‌ای به نام دانشگاه محمد اسلام، تجارت‌ها، مزارع و دارائی‌های املاک و مستغلات در داخل ایالات متحده و خارج از آن را تأسیس کرد.[۸] تعدادی شاخه‌ها و گروه‌های تقسیم شده در زمان رهبری الایجا محمد نیز بودند که مطرح‌ترین آنها رهبر ارشد مالکوم ایکس بود که مسلمان سنی شد.[نیازمند منبع] پس از مرگ الایجا محمد، پسرش وارث دین محمد نام سازمان را به «جامعه جهانی اسلام در غرب» و پس از آن دو بار دیگر نیز نام سازمان را تغییر داد و سعی کرد این جنبش را به یک مسیر اصلی ایدئولوژی مسلمان سنی تبدیل کند.[نیازمند منبع]

در ۱۹۷۷، لوییس فراخان رهبری وارث دین محمد را رد کرد و نپذیرفت و امت اسلام را به همان شکل اصلی‌اش از نو تأسیس کرد. او فرماندهی معبد پایگاه امت اسلام، یعنی مسجد مریم (مسجد شماره ۲) را به عهده گرفت که در شیکاگو ایلینوی واقع است. از سال ۲۰۱۰، به رهبری فراخان، اعضا به شدت به مطالعه دیانتیکس (ایده‌ها و رسوم مربوط به رابطه متافیزیکی بین ذهن و جسم که توسط رون هابارد ایجاد شد) تشویق شدند و امت مدعی ست که توانسته ۱۰۵۵ حسابرس ساینتولوژی تربیت کند.[۹]

اعتقاد پیروان فرد محمد به الوهیت او، از مصداق‌های عقاید خرافی سیاهان به‌شمار می‌آید که معجونی از افسانه‌های آفریقایی، تعالیم مسیحیت و احکام اسلامی است.[۱۰]

مقر اصلی این سازمان در ایالات متحده قرار دارد، و همچنین در خارج از آمریکا نیز حضور پیدا کرده است. عضویت در این سازمان تنها برای افراد رنگین‌پوست آزاد است. در سال ۲۰۰۷، تخمین زده شد که این گروه حدود ۵۰٬۰۰۰ عضو دارد.[۱] امت اسلام در جذب و تغییر باور زندانیان موفق عمل کرده است. با این حال، این سازمان با انتقادات جدی روبه‌روست. مرکز حقوقی فقر جنوبی و مرکز حقوقی فقر جنوبی آن را یک گروه نفرت‌پراکن[۱۱] سیاه‌برترپندار[۱۲] معرفی کرده‌اند که به نژادپرستی علیه سفیدپوست، یهودستیزی[۱۳][۱۴][۱۵] و بیانات ضد جامعه ال‌جی‌بی‌تی دامن می‌زند. منتقدان مسلمان نیز این گروه را متهم می‌کنند که تعالیمی ارائه می‌دهد که با اسلام اصیل سازگار نیست.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ MacFarquhar, Neil (February 26, 2007). "Nation of Islam at a Crossroad as Leader Exits". The New York Times. Archived from the original on November 23, 2020. Retrieved March 21, 2021.
  2. لوییس فراخان، سخنران مراسم ۲۲ بهمن در تهران، VOA
  3. رهبر گروه 'امت اسلام' آمریکا: یهودستیز نیستم - ایرنا
  4. آمریکا نگران نفوذ و محبوبیت رهبر گروه امت اسلام است
  5. «Nation of Islam in America: A Nation of Beauty & Peace». دریافت‌شده در ۱۰ آوریل ۲۰۱۴.
  6. «A Brief History on the origin of the Nation of Islam in America». Nation of Islam. ۱ مارس ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۹ مارس ۲۰۱۲.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ گروه‌های جدایی‌طلب سیاهان آمریکا فعال می‌شوند، بی‌بی‌سی فارسی
  8. C. Eric Lincoln (۱۹۹۴). Black Muslims in America. انتشارات ویلیام بی ایردمانز. صص. ۸۸, ۸۹ ۲۱۸. شابک ۰-۸۰۲۸-۰۷۰۳-۸.
  9. Asahed Mohammed (۲۸ فوریه ۲۰۱۳). «Nation of Islam Auditors graduation held for third Saviours' Day in a row». Final Call. دریافت‌شده در ۲۲ آوریل ۲۰۱۳.
  10. مرتضی غرقی (بهار ۱۳۹۳خیابان 42، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ص. ۲۴۴، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۱۹-۷۰۹-۳
  11. «Nation of Islam». Southern Poverty Law Center. دریافت‌شده در ۷ دسامبر ۲۰۱۴.
  12. اسوشییتد پرس (۹ سپتامبر ۲۰۰۸). «Former Nation of Islam leader dies at 74». ام‌اس‌ان‌بی‌سی. دریافت‌شده در ۱۰ فوریه ۲۰۱۲.
  13. «Nation of Islam Leader Reprises "Vintage" Anti-Semitism; ADL Says Farrakhan's Racism 'As Ugly As It Ever Was'». اتحادیه ضد افتراء. ۱ مارس ۲۰۱۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ فوریه ۲۰۱۲.
  14. Perry, Marvin and Schweitzer, Frederick M. (۲۰۰۲). Antisemitism: myth and hate from antiquity to the present. پالگریو مکمیلان. صص. ۲۱۳. شابک ۰-۳۱۲-۱۶۵۶۱-۷.
  15. موسسه استیون رث. «Minister Louis Farrakhan and the Nation of Islam». دانشگاه تل‌آویو. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ فوریه ۲۰۱۲.

پیوند به بیرون

[ویرایش]