پرش به محتوا

اتلس-آجنا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اتلس-آجنا
یک سامانه پرتاب اتلس-آجنا Lunar Orbiter 4 را راه‌اندازی می‌کند
عملکردسامانه یک‌بارمصرف پرتاب
سازندهکانویر
جنرال داینامیکس
کشور مبدأایالات متحده
ابعاد
بلندی۱۱۸٫۰ فوت (۳۶٫۰ متر)
قطر۱۰٫۰ فوت (۳٫۰ متر)
عرض۱۶٫۰ فوت (۴٫۹ متر)
جرم۳۴۱٬۰۰۰ پوند (۱۵۵٬۰۰۰ کیلوگرم)
تعداد مراحل۲½
ظرفیت
بار مفید به مدار پایینی زمین
جرم۲٬۲۰۰ پوند (۱٬۰۰۰ کیلوگرم)
بار مفید به مدار زمین‌ایستا
جرم۱٬۵۴۰ پوند (۷۰۰ کیلوگرم)
بار مفید به ورود به مدار انتقال ماه
جرم۸۵۰ پوند (۳۹۰ کیلوگرم)
بار مفید به سرعت گریز
جرم۵۷۵ پوند (۲۶۱ کیلوگرم)
تاریخچهٔ پرتاب
وضعیتRetired
سایت‌های پرتابLC-12، 13 & 14، پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال
SLC-3 & 4، پایگاه نیروی هوایی وندنبرگ
مجموع پرتاب‌ها۱۰۹
پرتاب(های) موفق۹۳
پرتاب(های) ناموفق۱۳
پرتاب(های) ناتمام۳
نخستین پرواز۲۶ فوریه ۱۹۶۰
آخرین پرواز۲۷ ژوئن ۱۹۷۸
بوسترها
شمار بوسترها۱
عرض۱۶٫۰ فوت (۴٫۹ متر)
پیشرانه۲
بیشینهٔ رانش۲۳۳٬۰۰۰ پوند-نیرو (۱٬۰۴۰ کیلونیوتن)
مدت‌زمان سوختن134 seconds
سوختRP-1/اکسیژن مایع
مرحلهٔ First
قطر۱۰٫۰ فوت (۳٫۰ متر)
پیشرانه۱
بیشینهٔ رانش۶۷٬۰۰۰ پوند-نیرو (۳۰۰ کیلونیوتن)
مدت‌زمان سوختن5 minutes
سوختRP-1/اکسیژن مایع
مرحلهٔ Second – Agena D
بلندی۲۴۸ اینچ (۶٫۳ متر)
قطر۵٫۰ فوت (۱٫۵ متر)
پیشرانه۱ بل ایرکرفت 8247
بیشینهٔ رانش۱۶٬۰۰۰ پوند-نیرو (۷۱ کیلونیوتن)
مدت‌زمان سوختن265 seconds
سوختدی‌متیل‌هیدرازین نامتقارن/اسید نیتریک دودقرمز

موشک اتلس-آجنا (انگلیسی: Atlas-Agena) یک سامانه یک‌بارمصرف پرتاب آمریکایی مشتق شده از موشک بالستیک قاره‌پیمای اس‌ام-۶۵ اتلس بود. این موشک که از خانوادهٔ راکت‌های اتلس بود ۱۰۹ بار بین سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۸ برای پرتاب به کار رفت.[۱] از جمله در پرتاب پنج کاوشگر بدون خدمه مارینر به سیاره‌های زهره و مریخ، پرتاب کاوشگرهای پروژه فضایی رنجر و برنامه مدارگرد ماه به سوی ماه از آن استفاده شد. قسمت بالایی آن نیز به عنوان یک وسیله نقلیه هدف مداری بدون خدمه در فضاپیمای با خدمه جمینی برای تمرین ملاقات و پهلوگیری استفاده شد. با این حال، خانوادهٔ وسایل نقلیهٔ پرتاب در ابتدا برای نیروی هوایی توسعه داده شد و بیشتر پرتاب‌های آن محموله‌های وزارت دفاع طبقه‌بندی شده بودند.

اتلس آجنا یک موشک «دو مرحله و نیمی» بود که در مرحلهٔ یک و نیم اول یک موشک اتلس و مرحلهٔ دوم موشک RM-81 Agena قرار داشت. در ابتدا، موشک‌های اتلس D، که با نام LV-3 دوباره طراحی شدند، به عنوان مرحلهٔ اول مورد استفاده قرار گرفتند.[۲] این موشک‌ها بعداً با Atlas SLV-3 استاندارد شده و مشتقات آن، SLV-3A و B جایگزین شدند. پرتاب نهایی اتلس-آجنا از Atlas E/F استفاده کرد.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]