اتلس-آجنا
 یک سامانه پرتاب اتلس-آجنا Lunar Orbiter 4 را راه‌اندازی می‌کند | |
| عملکرد | سامانه یک‌بارمصرف پرتاب |
|---|---|
| سازنده | کانویر جنرال داینامیکس |
| کشور مبدأ | ایالات متحده |
| ابعاد | |
| بلندی | ۱۱۸٫۰ فوت (۳۶٫۰ متر) |
| قطر | ۱۰٫۰ فوت (۳٫۰ متر) |
| عرض | ۱۶٫۰ فوت (۴٫۹ متر) |
| جرم | ۳۴۱٬۰۰۰ پوند (۱۵۵٬۰۰۰ کیلوگرم) |
| تعداد مراحل | ۲½ |
| ظرفیت | |
| بار مفید به مدار پایینی زمین | |
| جرم | ۲٬۲۰۰ پوند (۱٬۰۰۰ کیلوگرم) |
| بار مفید به مدار زمین‌ایستا | |
| جرم | ۱٬۵۴۰ پوند (۷۰۰ کیلوگرم) |
| بار مفید به ورود به مدار انتقال ماه | |
| جرم | ۸۵۰ پوند (۳۹۰ کیلوگرم) |
| بار مفید به سرعت گریز | |
| جرم | ۵۷۵ پوند (۲۶۱ کیلوگرم) |
| تاریخچهٔ پرتاب | |
| وضعیت | Retired |
| سایت‌های پرتاب | LC-12، 13 & 14، پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال SLC-3 & 4، پایگاه نیروی هوایی وندنبرگ |
| مجموع پرتاب‌ها | ۱۰۹ |
| پرتاب(های) موفق | ۹۳ |
| پرتاب(های) ناموفق | ۱۳ |
| پرتاب(های) ناتمام | ۳ |
| نخستین پرواز | ۲۶ فوریه ۱۹۶۰ |
| آخرین پرواز | ۲۷ ژوئن ۱۹۷۸ |
| بوسترها | |
| شمار بوسترها | ۱ |
| عرض | ۱۶٫۰ فوت (۴٫۹ متر) |
| پیشرانه | ۲ |
| بیشینهٔ رانش | ۲۳۳٬۰۰۰ پوند-نیرو (۱٬۰۴۰ کیلونیوتن) |
| مدت‌زمان سوختن | 134 seconds |
| سوخت | RP-1/اکسیژن مایع |
| مرحلهٔ First | |
| قطر | ۱۰٫۰ فوت (۳٫۰ متر) |
| پیشرانه | ۱ |
| بیشینهٔ رانش | ۶۷٬۰۰۰ پوند-نیرو (۳۰۰ کیلونیوتن) |
| مدت‌زمان سوختن | 5 minutes |
| سوخت | RP-1/اکسیژن مایع |
| مرحلهٔ Second – Agena D | |
| بلندی | ۲۴۸ اینچ (۶٫۳ متر) |
| قطر | ۵٫۰ فوت (۱٫۵ متر) |
| پیشرانه | ۱ بل ایرکرفت 8247 |
| بیشینهٔ رانش | ۱۶٬۰۰۰ پوند-نیرو (۷۱ کیلونیوتن) |
| مدت‌زمان سوختن | 265 seconds |
| سوخت | دی‌متیل‌هیدرازین نامتقارن/اسید نیتریک دودقرمز |
موشک اتلس-آجنا (انگلیسی: Atlas-Agena) یک سامانه یک‌بارمصرف پرتاب آمریکایی مشتق شده از موشک بالستیک قاره‌پیمای اس‌ام-۶۵ اتلس بود. این موشک که از خانوادهٔ راکت‌های اتلس بود ۱۰۹ بار بین سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۸ برای پرتاب به کار رفت.[۱] از جمله در پرتاب پنج کاوشگر بدون خدمه مارینر به سیاره‌های زهره و مریخ، پرتاب کاوشگرهای پروژه فضایی رنجر و برنامه مدارگرد ماه به سوی ماه از آن استفاده شد. قسمت بالایی آن نیز به عنوان یک وسیله نقلیه هدف مداری بدون خدمه در فضاپیمای با خدمه جمینی برای تمرین ملاقات و پهلوگیری استفاده شد. با این حال، خانوادهٔ وسایل نقلیهٔ پرتاب در ابتدا برای نیروی هوایی توسعه داده شد و بیشتر پرتاب‌های آن محموله‌های وزارت دفاع طبقه‌بندی شده بودند.
اتلس آجنا یک موشک «دو مرحله و نیمی» بود که در مرحلهٔ یک و نیم اول یک موشک اتلس و مرحلهٔ دوم موشک RM-81 Agena قرار داشت. در ابتدا، موشک‌های اتلس D، که با نام LV-3 دوباره طراحی شدند، به عنوان مرحلهٔ اول مورد استفاده قرار گرفتند.[۲] این موشک‌ها بعداً با Atlas SLV-3 استاندارد شده و مشتقات آن، SLV-3A و B جایگزین شدند. پرتاب نهایی اتلس-آجنا از Atlas E/F استفاده کرد.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Atlas-Agena». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ مه ۲۰۲۳.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط به موشک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |