آلودگی منبع نقطه‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
منابع نقطه‌ای آلودگی آب
منابع نقطه‌ای آلودگی هوا

منبع نقطه‌ای آلودگی (به انگلیسی: Point source pollution) یک منبع قابل شناسایی واحد از آلودگی هوا، آب، حرارتی، صوتی یا نوری است. یک منبع نقطه‌ای وسعت ناچیزی دارد و آن را از دیگر هندسه‌های منبع آلودگی (مانند منبع غیرنقطه‌ای یا منبع منطقه‌ای) متمایز می‌کند. منابع را منابع نقطه‌ای می‌نامند زیرا در مدل‌سازی ریاضی می‌توان آنها را به عنوان یک نقطه ریاضی برای ساده‌سازی تحلیل تقریب زد. منابع نقطه‌ای آلودگی با دیگر منابع نقطه‌ای فیزیک، مهندسی، اپتیک و شیمی یکسان هستند و عبارتند از:

منابع[ویرایش]

  1. "Air Pollution Emissions Overview". Washington, D.C.: U.S. Environmental Protection Agency. 2016-06-08.
  2. United States. Clean Water Act. Section 402(p), 33 U.S.C. § 1342(p).
  3. "Point sources". Sound Waves. University of Southampton. Retrieved 2018-01-24.
  4. Brüel & Kjær, Nærum, Denmark. "Environmental Noise Propagation". Noise Pollution Clearinghouse. Montpelier, VT. Retrieved 2018-01-24.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  5. Stähler, Simon; Hosseini, Kasra; Zhang, Ran; Sigloch, Karin (2014). "Estimating the uncertainty of seismic point source solutions". Conference: EGU General Assembly 2014, held 27 April - 2 May, 2014 in Vienna, Austria, id.9911.
  6. "Light Pollution Sources". Night Skies. U.S. National Park Service. Retrieved 2018-01-24.