آزمایش‌های غیرترپونمال سیفلیس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آزمایش‌های غیرترپونمال سیفلیس یکی از روش‌های آزمایش به شکل غیرمستقیم بیماری سیفلیس است. آزمایش‌های خونی سیفلیس قابل تقسیم به دو دستهٔ غیر ترپونمال و ترپونمال هستند.[۱] معمولاً در وهلهٔ اول از آزمایش‌های غیرترپونمال استفاده می‌شود، که شامل آزمایشگاه تجسس بیماری‌های آمیزشی (VDRL) و آزمایش‌های ریاگین سریع پلاسما است. البته، از آنجا که این آزمایش‌ها به ندرت از نوع مثبت کاذب هستند، برای تأیید این بیماری انجام آزمایش ترپونمال، از قبیل لختگی ذرات پلادیوم تریپونمال (TPHA) یا آزمایش جذب پادتن ترپونمال فلورسنت (FTA-Abs) مورد نیاز است.[۲] مثبت‌های کاذب در آزمایش‌های غیرترپونمال می‌توانند برخی از عفونت‌های ویروسی از قبیل آبله مرغان و سرخک، و همچنین لنفوم، سل، مالاریا، اندوکاردیت، بیماری بافت پیوندی و بارداری را نیز نشان دهند.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. Eccleston, K (March 2008). "Primary syphilis". International journal of STD & AIDS. 19 (3): 145–51. doi:10.1258/ijsa.2007.007258. PMID 18397550. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  2. Kent ME, Romanelli F (2008). "Reexamining syphilis: an update on epidemiology, clinical manifestations, and management". Ann Pharmacother. 42 (2): 226–36. doi:10.1345/aph.1K086. PMID 18212261. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  3. Committee on Infectious Diseases (2006). Larry K. Pickering (ed.). Red book 2006 Report of the Committee on Infectious Diseases (27th ed.). Elk Grove Village, IL: American Academy of Pediatrics. pp. 631–44. ISBN 978-1-58110-207-9.