آگروباکتریوم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات: حذف میان‌ویکی موجود در ویکی‌داده: ۱۱ میان‌ویکی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
آگروباکتریوم میتواند DNA را به تعداد قابل ملاحظه ای از موجودات زنده شامل بسیاری از دولپه‌ای‌ها و تکلپه‌ایها در گونههای نهاندانه و [[بازدانگان]] منتقل نماید. به علاوه، آگروباکتریوم توانایی انتقال ژن به [[قارچ]]هایی مثل [[مخمر]]، [[آسکومیست]]ها و [[بازیدومیست]]ها را دارد. در سال ۲۰۰۱ انتقال DNA به سلول انسانی توسط آگروباکتریوم گزارش شده‌است. اساس مولکولی و ژنتیکی طیف میزبان یک سویه آگروباکتریوم هنوز روشن نشده‌است. مطالعات اولیه حاکی از این است که [[پلاسمید]] Ti در مقایسه با ژنهای کرورموزومی، تعیین کننده ژنتیکی اصلی طیف میزبانی میباشد. نشان داده شده‌است که چندین مکان ژنی بیماریزایی (vir) بر روی [[پلاسمید]] Ti ازجمله virC و virF، در تعیین گونههای گیاهی که انتقال ژن به آنها میتواند صورت گیرد تا تومورهای گال تاجی ایجاد شود، نقش دارند. مشخص شده که مکان ژنی virH که قبلاً pinF نامیده می‌شد، در توانایی آگروباکتریوم در انتقال ژن به [[ذرت]] موثر می‌باشند. سایر ژنهای vir مثل virG نیز در بیماریزایی بیش از حد برخی سویههای خاص مشارکت دارند. |
آگروباکتریوم میتواند DNA را به تعداد قابل ملاحظه ای از موجودات زنده شامل بسیاری از دولپه‌ای‌ها و تکلپه‌ایها در گونههای نهاندانه و [[بازدانگان]] منتقل نماید. به علاوه، آگروباکتریوم توانایی انتقال ژن به [[قارچ]]هایی مثل [[مخمر]]، [[آسکومیست]]ها و [[بازیدومیست]]ها را دارد. در سال ۲۰۰۱ انتقال DNA به سلول انسانی توسط آگروباکتریوم گزارش شده‌است. اساس مولکولی و ژنتیکی طیف میزبان یک سویه آگروباکتریوم هنوز روشن نشده‌است. مطالعات اولیه حاکی از این است که [[پلاسمید]] Ti در مقایسه با ژنهای کرورموزومی، تعیین کننده ژنتیکی اصلی طیف میزبانی میباشد. نشان داده شده‌است که چندین مکان ژنی بیماریزایی (vir) بر روی [[پلاسمید]] Ti ازجمله virC و virF، در تعیین گونههای گیاهی که انتقال ژن به آنها میتواند صورت گیرد تا تومورهای گال تاجی ایجاد شود، نقش دارند. مشخص شده که مکان ژنی virH که قبلاً pinF نامیده می‌شد، در توانایی آگروباکتریوم در انتقال ژن به [[ذرت]] موثر می‌باشند. سایر ژنهای vir مثل virG نیز در بیماریزایی بیش از حد برخی سویههای خاص مشارکت دارند. |
||
[[بافت]] [[پینه]] ای ([[کالوس]]ی) سالم و دارای رشد سریع پیش شرطی ضروری برای [[گیاهان_تراریخته|تراریزش گیاهان]] به کمک اگروباکتریوم می باشد.<ref name="pazuki">{{cite journal |last=Pazuki |first=Arman |last2=Sohani |first2=Mehdi |lastauthoramp=yes |year=2013 |title= Phenotypic evaluation of scutellum-derived calluses in ‘Indica’ rice cultivars |url= http://aas.bf.uni-lj.si/september2013/08Pazuki.pdf |format=PDF |journal= Acta Agriculturae Slovenica |volume=101 |issue=2 |pages=239–247 |doi=10.2478/acas-2013-0020 |accessdate=February 2, 2014}}</ref> |
|||
[[پرونده:Ti_plasmid.svg|left|270px|thumb|[[پلاسمید]] Ti در آگروباکتریوم ]] |
[[پرونده:Ti_plasmid.svg|left|270px|thumb|[[پلاسمید]] Ti در آگروباکتریوم ]] |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۵: | ||
Stanton B. Gelvin (2003), Agrobacterium-Mediated Plant Transformation: the Biology behind the «Gene-Jockeying» Tool. Microbiology and Molecular Biology Reviews. 67:16-37. |
Stanton B. Gelvin (2003), Agrobacterium-Mediated Plant Transformation: the Biology behind the «Gene-Jockeying» Tool. Microbiology and Molecular Biology Reviews. 67:16-37. |
||
{{پانویس}} {{cite journal |last=Pazuki |first=Arman |last2=Sohani |first2=Mehdi |lastauthoramp=yes |year=2013 |title= Phenotypic evaluation of scutellum-derived calluses in ‘Indica’ rice cultivars |url= http://aas.bf.uni-lj.si/september2013/08Pazuki.pdf |format=PDF |journal= Acta Agriculturae Slovenica |volume=101 |issue=2 |pages=239–247 |doi=10.2478/acas-2013-0020 |accessdate=February 2, 2014}} |
|||
{{پایان چپ‌چین}} |
{{پایان چپ‌چین}} |
||
نسخهٔ ۴ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۹:۰۲
آگروباکتریوم یک باکتری گرم منفی است. جنس آگروباکتریوم به تعدادی گونه تقسیم می‌شود. این تقسیمبندی عمدتاً بر اساس علائم حاصل از بیماری و طیف میزبان می باشد. بنابراین، A. radiobacter یک گونه غیر بیماریزا است، A. tumefaciens عامل بیماری گال تاجی، A. rhizogenes عامل بیماری ریشه مویی و A. rubi عامل بیماری گال نیشکر میباشد. به تازگی یک گونه جدید به نام A. vitis که عامل ایجاد گال در انگور و تعداد دیگری گیاه است، نیز شناسایی شده‌است.
در اکثر موارد، علائم بیماری یاد شده حاصل از نوع پلاسمید مولد تومور است که در درون سویه خاصی وجود دارد. از دست دادن پلاسمید مولد تومور یا جایگزینی آن با پلاسمید دیگر، میتواند باعث تغییر علائم بیماری شود.
آگروباکتریوم میتواند DNA را به تعداد قابل ملاحظه ای از موجودات زنده شامل بسیاری از دولپه‌ای‌ها و تکلپه‌ایها در گونههای نهاندانه و بازدانگان منتقل نماید. به علاوه، آگروباکتریوم توانایی انتقال ژن به قارچ‌هایی مثل مخمر، آسکومیست‌ها و بازیدومیست‌ها را دارد. در سال ۲۰۰۱ انتقال DNA به سلول انسانی توسط آگروباکتریوم گزارش شده‌است. اساس مولکولی و ژنتیکی طیف میزبان یک سویه آگروباکتریوم هنوز روشن نشده‌است. مطالعات اولیه حاکی از این است که پلاسمید Ti در مقایسه با ژنهای کرورموزومی، تعیین کننده ژنتیکی اصلی طیف میزبانی میباشد. نشان داده شده‌است که چندین مکان ژنی بیماریزایی (vir) بر روی پلاسمید Ti ازجمله virC و virF، در تعیین گونههای گیاهی که انتقال ژن به آنها میتواند صورت گیرد تا تومورهای گال تاجی ایجاد شود، نقش دارند. مشخص شده که مکان ژنی virH که قبلاً pinF نامیده می‌شد، در توانایی آگروباکتریوم در انتقال ژن به ذرت موثر می‌باشند. سایر ژنهای vir مثل virG نیز در بیماریزایی بیش از حد برخی سویههای خاص مشارکت دارند.
بافت پینه ای (کالوسی) سالم و دارای رشد سریع پیش شرطی ضروری برای تراریزش گیاهان به کمک اگروباکتریوم می باشد.[۱]
منبع
Stanton B. Gelvin (2003), Agrobacterium-Mediated Plant Transformation: the Biology behind the «Gene-Jockeying» Tool. Microbiology and Molecular Biology Reviews. 67:16-37.
- ↑ Pazuki, Arman; Sohani, Mehdi (2013). "Phenotypic evaluation of scutellum-derived calluses in 'Indica' rice cultivars" (PDF). Acta Agriculturae Slovenica. 101 (2): 239–247. doi:10.2478/acas-2013-0020. Retrieved February 2, 2014.
{{cite journal}}: Unknown parameter|lastauthoramp=ignored (|name-list-style=suggested) (help)
{{cite journal}}: Unknown parameter |lastauthoramp= ignored (|name-list-style= suggested) (help)