از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
یوسف بخشی خوانساری (۱۲۹۸ در خوانسار - ۱۳۵۸ در ری ) شاعر ایرانی بود.[۱] عمده شهرت بخشی به خاطر سرودن اشعاری به گویش محلی خوانساری میباشد وی همچنین دارای اشعاری به زبان فارسی نیز میباشد.
نمونه اشعار به زبان فارسی [ ویرایش ]
دیشب گره از زلف تو واکردم و رفتم دیوانهای از بند رها کردم و رفتم
دل حلقهٔ گیسوی تو بر گردن خودداشت از گردنش این سلسله واکردم و رفتم
تا موی تو را باز پریشان نکند باد بسیار سفارش به صبا کردم و رفتم
صد جور به من کردی و من هیچ نگفتم جز آن که به جان تو دعا کردم و رفتم
میسوزم ازین شعلهٔ جان سوزکه خودرا از عشق تو انگشتنما کردم و رفتم
نمونه اشعار به گویش خوانساری [ ویرایش ]
با قلا مایه یی قلای نری ورشه ری درخت صنیبری
تا به واچن گه نخچه ژون دررت با هم از عشق پر زشور و شری
شی خود بخچه ساتن لونه صحب ژون کرت با دماغ تری
هر قلایی خبر گنا بومه بخچه هیاره ژون ز هر گذری
به نک اون یکی به نازوله به نک این یکی به پیش و پری
تذکره شعرای خوانسار
ترانههای خوانسار
مشاعره خرس و خر "مشترکا با لاهوتی گلپایگانی"
دیوان اشعارخوانساری
فضلالله زهرایی، گلستان خوانسار