یوسف بخشی خوانساری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یوسف بخشی خوانساری (۱۲۹۸ در خوانسار - ۱۳۵۸ در ری) شاعرایرانی بود.[۱] عمده شهرت بخشی به خاطر سرودن اشعاری به گویش محلی خوانساری می‌باشد وی همچنین دارای اشعاری به زبان فارسی نیز می‌باشد.

نمونه اشعار به زبان فارسی[ویرایش]

دیشب گره از زلف تو واکردم و رفتم دیوانه‌ای از بند رها کردم و رفتم
دل حلقهٔ گیسوی تو بر گردن خودداشت از گردنش این سلسله واکردم و رفتم
تا موی تو را باز پریشان نکند باد بسیار سفارش به صبا کردم و رفتم
صد جور به من کردی و من هیچ نگفتم جز آن که به جان تو دعا کردم و رفتم
می‌سوزم ازین شعلهٔ جان سوزکه خودرا از عشق تو انگشت‌نما کردم و رفتم

نمونه اشعار به گویش خوانساری[ویرایش]

با قلا مایه یی قلای نری ورشه ری درخت صنیبری
تا به واچن گه نخچه ژون دررت با هم از عشق پر زشور و شری
شی خود بخچه ساتن لونهصحب ژون کرت با دماغ تری
هر قلایی خبر گنا بومهبخچه هیاره ژون ز هر گذری
به نک اون یکی به نازولهبه نک این یکی به پیش و پری

آثار[۲][ویرایش]

  1. تذکره شعرای خوانسار
  2. ترانه‌های خوانسار
  3. مشاعره خرس و خر "مشترکا با لاهوتی گلپایگانی"
  4. دیوان اشعارخوانساری

منابع[ویرایش]

  1. «یوسف بخشی خوانساری». دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۶.
  2. «یوسف بخشی شاعر دردآشنای خوانساری». دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۶.[پیوند مرده]
  • فضل‌الله زهرایی، گلستان خوانسار