کافه ایرانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
قنادی یزدانی در بمبئی، هند

کافه ایرانی (به انگلیسی: Irani café) کافه هایی به سبک ایرانی در شبه‌قاره هند است.[۱][۲] آنها در اصل توسط زرتشتیان ایرانی که در قرن نوزدهم به خاطر آزار و اذیت مسلمانان از ایران به هند مستعمراتی مهاجرت کرده بودند ایجاد شدند. در بمبئی و حیدرآباد شماری کافه ایرانی وجود داشت که به خاطر چای ایرانی‌شان بسیار محبوب بودند. [۳][۴]در سالهای دهه ۱۹۵۰ میلادی ۳۵۰ کافه ایرانی وجود داشت که حالا فقط ۲۵ تا از آنها باقی مانده است. کراچی در پاکستان هم میزبان کافه های ایرانی بسیاری بود.[۵][۶]

پانویس[ویرایش]

  1. Jayshree Bajoria (27 آوریل 2005). "India's Iranian cafes fading out". BBC News. Archived from the original on 8 October 2007. Retrieved 25 December 2007.
  2. "Parsi Cafes, A Centuries-Old Tradition In India, Are Vanishing". NPR.org (به انگلیسی). Retrieved 2020-03-14.
  3. "Quintessentially Hyderabadi—Irani Tea". New Indian Express. 6 March 2015. Archived from the original on 9 March 2015. Retrieved 20 November 2017.
  4. Naomi Lobo (مه 20, 2007). "Irani cafés: Inheritance of loss". India Express. Archived from the original on February 6, 2012. Retrieved December 25, 2007.
  5. "Where have the Iranian restaurants gone?". Dawn. 26 July 2015. Retrieved 26 July 2015.
  6. Noorani, Asif (10 September 2016). "Looking back at Karachi's Irani cafe culture". Dawn. Retrieved 10 September 2016.

منابع[ویرایش]