کاربردی سازی علوم پزشکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کاربردی سازی علوم پزشکی (به انگلیسی: Translational medicine) شاخه‌ای از پژوهشهای سلامتی و زیست‌پزشکی است که هدف از آن، بهبود بخشیدن به تندرستی شهروندان جامعه از راه کاربردی ساختن یافته‌های پژوهشی در بخش دارو و درمان می‌باشد.[۱]

انجمن کاربردی سازی علوم پزشکی اروپا (EUSTM)[۲]، کاربردی سازی علوم پزشکی را یکی از شاخه‌های میان‌رشته‌ای زیست‌پزشکی می‌شمارد که با سه بازوی آزمایشگاه–محور، بالینی–محور و جامعه–محور پشتیبانی می‌شود. این انجمن، هدف از کاربردی سازی علوم پزشکی را به هم پیوستن رشته‌ها، منابع، گرایش‌ها، و تکنیک‌ها از هر سه بازوی یاد شده می‌داند تا به پیشرفت در بخش‌های پیشگیری، تشخیص، و درمان بیماری‌ها شتاب داده شود.[۳]
از زیرشاخه‌های کاربردی سازی علوم پزشکی می‌توان «کاربردی سازی علوم اعصاب»[۴]، «کاربردی سازی روانپزشکی»[۵]، «کاربردی سازی علوم پزشکی قلب»[۶] و «کاربردی سازی علوم زیست شناسی دستگاه ها»[۷] را یاد کرد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]