چهار قل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

چهار قُل یا چارقُل اصطلاحی است که به چهار سورهٔ قرآن که با عبارت عربی «قُل» آغاز شده‌اند، اشاره می‌کند. این چهار سوره عبارتند از کافرون، توحید، فلق و ناس.[۱] در آثار اسلامی، خواندن چهار قل برای اموری همچون درمان دردها و بیماری‌ها، حل مشکلات[۲] و دوری از وسوسهٔ شیطان[۳] توصیه شده‌است.

مدخل[ویرایش]

چهار قل اصلاحی است که به با فعل امر قل آغاز می شوند که عبارتند از کافرون‌: «قل‌ یا ایهاالکافرون‌»، اخلاص‌: «قل‌ هو اللّه‌ احد»، فلق‌: «قل‌ اعوذ برب‌الفلق‌» و ناس‌: «قل‌ اعوذ برب‌الناس‌». در قرآن سوره جن نیز با قل آغاز می شود ولی جزو چهار قل نیست. به این چهار سوره همچنین سورقل، قلاقل و ذات القلاقل نیز میگویند.[۴]

خواص[ویرایش]

در حدیثی نبوی مشهور به حدیث ذات القلاقل که مجلسی و قطب راوندی آن را ذکر کرده اند آمده که چهار قل برای تعویذ و در امان ماندن خود و فرزند و مال از آسیب مفید است. خواندن این چهار سوره از قدیم برای تعویذ در مناسبت های مختلف مرسوم بوده است. در برخی احادیث آمده خواندن سوره های اخلاص، فلق و ناس به همراه سوره حمد یا آیت الکرسی و این چهار سوره همراه با سوره نصر برای حرز و ذکر و تعویذ مفید است.[۴]

محمد تقی بهجت برای بطلان سحر و دفع چشم زخم توصیه کرده بودند که چهار قل را به‌خصوص در وقت خواب بخوانید و تکرار کنید.[۵]

پانویس[ویرایش]

  1. حریری، فرهنگ اصطلاحات قرآنی، ۱۱۸.
  2. مظاهری، اخلاق و خودسازی در مکتب قرآن و اهل‌بیت، ۱۶.
  3. مظاهری، اخلاق در خانه، ۱:‎ ۴۱۹.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ «چارقل». دانشنامه جهان اسلام.
  5. «چطور با سحر و جادو به مقابله بپردازیم؟». پایگاه اطلاع رسانی حوزه. ۱۶ مرداد ۱۳۹۸.

منابع[ویرایش]