ویکیپدیا:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۹/۷
جنگ صلیبی چهارم (۱۲۰۲–۱۲۰۴ میلادی) با فراخوان پاپ اینوسنت سوم با انگیزه حمله به سرزمینهای مقدس و بازپس گیریِ اورشلیم آغازشد. بهخاطر درگیریهای درونی بین شاهان و مراکز قدرت مسیحی و مطامع جمهوری ونیز، جنگ صلیبی چهارم از هدف اولیهاش منحرف شد و به تسخیر و غارت زادار و قسطنطنیه مسیحی و تقسیم بخش عمده امپراتوری بیزانس بین جمهوری ونیز، صلیبیان و دولتهای بازمانده از امپراتوری بیزانس انجامید. بدین ترتیب، جمهوری ونیز توانست با اتکا به موقعیت اقتصادی خود، از انگیزههای مذهبی صلیبیون برای مقاصد سیاسی و تجاری خود بهرهبرداری کند و بدل به قویترین قدرت تجاری دریای مدیترانه گردد.
پس از شکست پادشاهی اورشلیم در برابر صلاح الدین ایوبی و ناکامی جنگ صلیبی سوم برای بازپسگیری شهر اورشلیم، بارونهای فرانسوی پذیرفتند، که در یک جنگ صلیبی دیگر شرکت کنند. صلیبیون برای این منظور، راه دریایی از طریق مدیترانه را برگزیدند و تصمیمگرفتند تا به قسطنطنیه بروند. پس از یکسری سوءتفاهمها و نبردها، نهایتاً صلیبیون قسطنطنیه را در سال ۱۲۰۴ تسخیر و آن را غارت کردند و بسیاری از اهالی شهر را از دم تیغ گذراندند.