هفتم بزرگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
هفتم بزرگ از دو تا سی دربارهٔ این پرونده Play
هفتم بزرگ
معکوسدوم کوچک
نام
دیگر نام‌هاهفتم خیلی بزرگ
مخففM7
اندازه
نیم‌پرده‌ها۱۱
کلاس فاصله۱
نظام کوک خالص۱۵:۸[۱] ،۵۰:۲۷
سنت
اعتدال مساوی۱۱۰۰
اعتدال مساوی ۲۴ پرده‌ای۱۱۵۰
نظام کوک خالص۱۰۸۸ ،۱۰۶۷

هفتم بزرگ (انگلیسی: Major seventh) در موسیقی کلاسیک فرهنگ غربی، فاصله‌ای در موسیقی است که دربردارنده هفت نت روی خط حامل می‌شود. هفتم بزرگ یکی از دو حالت ممکن هفتم است و بزرگ خوانده می‌شود چراکه هفتم بزرگ یازده نیم‌پرده را پوشش می‌دهد و همتایش هفتم کوچک، ده نیم‌پرده را. برای نمونه فاصله دو (C) تا سی (B) یک هفتم بزرگ به‌حساب می‌آید چنان‌که سی، یازده نیم‌پرده بالاتر از دو قرار گرفته است و هفت نت میان دو تا سی وجود دارد. هفتم افزوده و هفتم کاسته نیز همین میزان نت را در خود جای می‌دهند با این تفاوت که تعداد نیم‌پرده‌های آن‌ها متفاوت است (هفتم افزوده ۱۲ نیم‌پرده و هفتم کاسته، ۹ نیم‌پرده دارد.)

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Haluska, Jan (2003). The Mathematical Theory of Tone Systems, p.xxiii. ISBN 0-8247-4714-3. Classic major seventh.

پیوند به بیرون[ویرایش]