هات‌لاین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک تلفن قرمز ویژهٔ هات‌لاین‌ها که صفحه شماره‌گیری ندارد. این تلفن در کتابخانه و موزه جیمی کارتر به نمایش گذاشته شده‌است و به اشتباه هات‌لاین مسکو-واشینگتن شمرده می‌شود.[۱]

هات‌لاین یک پیوند ارتباطی نقطه‌به‌نقطه است که در آن با وصل شدن ترمینال نهایی بدون اقدام دیگری توسط کاربر، تماس به‌طور خودکار به مقصد از پیش انتخاب شده، هدایت می‌شود.[۲] مثال آن می‌تواند تلفنی باشد که هنگام برداشتن تلفن از قلاب به‌طور خودکار به شماره‌های اضطراری متصل می‌شود؛ بنابراین، تلفن‌های ویژهٔ هات‌لاین نیازی به صفحه کلید یا شماره‌گیری چرخشی ندارند. هات‌لاین را می‌توان نوعی سیگنال‌دهی خودکار در نظر گرفت.

برای بحران‌ها و خدمات[ویرایش]

از هات‌لاین‌های واقعی نمی‌توان برای برقراری تماس با جایی به جز مقصدهای از پیش انتخاب شده استفاده کرد. با این حال، در معنای رایج یا محاوره‌ای، «هات‌لاین» اغلب به یک مرکز تماس اشاره می‌کند که با شماره‌گیری یک شماره تلفن استاندارد یا گاهی خود شماره تلفن در دسترس است.

این را به‌ویژه دربارهٔ شماره‌های غیرتجاری ۲۴ ساعته، مانند خطوط تلفنی پلیس یا خط‌های بحران خودکشی، که به‌صورت شبانه‌روزی کار می‌کنند و جلوه‌ای از هات‌لاین‌های واقعی را ارائه می‌دهند، صادق است. با این حال، این اصطلاح به‌طور فزاینده‌ای برای هر شماره تلفن خدمات مشتری نیز به کار می‌رود.

بین کشورها[ویرایش]

روسیه – آمریکا[ویرایش]

در فنلاند هنوز چندین علامت وجود دارد که محل کابل هات‌لاین مسکو-واشینگتن را مشخص می‌کند. این علامت در فورسا است که روی آن نوشته‌است «اداره پست و تلگراف».

معروف‌ترین هات‌لاین بین کشورها، هات‌لاین مسکو-واشینگتن است که به‌عنوان «تلفن قرمز» نیز شناخته می‌شود، اگرچه تلفن‌ها هرگز با این روش استفاده نشده‌اند. این پیوند ارتباطی مستقیم در سال ۱۹۶۳ میلادی در زمان ریاست‌جمهوری جان اف کندی در پی بحران موشکی کوبا ایجاد شد که نیاز به ارتباطات بهتر را به دو طرف نشان داد.[۳][۴]

بریتانیا – آمریکا[ویرایش]

در طول جنگ جهانی دوم — دو دهه قبل از ایجاد هات‌لاین واشینگتن- مسکو — یک هات‌لاین بین شماره ۱۰ خیابان داونینگ و وایت‌هال در پناهگاه کابینه اتاق جنگ در زیر خزانه‌داری، با کاخ سفید در واشینگتن از سال ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۶، وجود داشت. این پیوند با استفاده از اولین ماشین رمزگذاری صدا، به نام SIGSALY، ایمن شد.

چین – روسیه[ویرایش]

در جریان رویارویی مرزی بین دو کشور در سال ۱۹۶۹ از یک هات‌لاین تماس بین پکن و مسکو استفاده شد. با این حال چینی‌ها تلاش‌های روسیه برای صلح را نپذیرفتند و به این خط ارتباط پایان دادند. پس از آشتی بین دشمنان سابق، هات‌لاین چین و روسیه در سال ۱۹۹۶ احیا شد.[۵]

فرانسه – روسیه[ویرایش]

رئیس‌جمهور فرانسه شارل دوگل در سفر خود به شوروی در سال ۱۹۶۶ اعلام کرد که یک خط تلفن مستقیم بین پاریس و مسکو ایجاد خواهد شد. در سال ۱۹۸۹، این خط از تلکس به دستگاه فکس پرسرعت ارتقا یافت.[۵]

روسیه – بریتانیا[ویرایش]

به‌طور رسمی هات‌لاین لندن-مسکو تا قبل از امضای معاهده دوستی بین دو کشور در سال ۱۹۹۲ ایجاد نشد. زمانی که وزیر امور خارجه ویلیام هیگ در سال ۲۰۱۱ از مسکو بازدید کرد، ارتقای هات‌لاین اعلام شد.[۵]

هند – پاکستان[ویرایش]

در ۲۰ ژوئن ۲۰۰۴، هند و پاکستان توافق کردند که ممنوعیت آزمایش هسته ای را تمدید کنند و با هدف جلوگیری از سوء تفاهم‌هایی که ممکن است منجر به جنگ هسته ای شود، هات‌لاین اسلام‌آباد-دهلی نو را بین وزرای خارجه خود ایجاد کنند.[۶] این خط تلفن با کمک افسران ارتش ایالات متحده راه اندازی شد.[نیازمند منبع]

چین – آمریکا[ویرایش]

آمریکا و چین در سال ۲۰۰۸ یک هات‌لاین دفاعی راه‌اندازی کردند، اما به‌ندرت در بحران‌ها از آن استفاده می‌شود.[۷]

چین – هند[ویرایش]

هند و چین با تأکید بر تعهد خود به تقویت روابط و ایجاد «اعتماد سیاسی متقابل» ایجاد هات‌لاینی میان وزیران خارجه دو کشور را اعلام کردند.[۸] دست‌کم تا اوت ۲۰۱۵ خط تلفن هنوز فعال نشده بود.[۹]

چین – ژاپن[ویرایش]

در فوریه ۲۰۱۳، مناقشه جزایر سنکاکو انگیزه جدیدی برای ایجاد هات‌لاین چین و ژاپن داد که با آن موافقت شده بود اما به دلیل افزایش تنش‌ها ایجاد نشد.[۱۰]

کره شمالی و جنوبی[ویرایش]

بین کره شمالی و جنوبی بیش از ۴۰ خط تلفن مستقیم وجود دارد که اولین آنها در سپتامبر ۱۹۷۱ افتتاح شد. بیشتر این خطوط تلفن از طریق منطقه امنیتی مشترک پانمونژوم اجرا می‌شود و توسط صلیب سرخ نگهداری می‌شود. از سال ۱۹۷۱، کره شمالی هفت بار هات‌لاین‌ها را غیرفعال کرده‌است که آخرین بار در فوریه ۲۰۱۶ بوده‌است. پس از سخنرانی سال جدید کیم جونگ اون، هات‌لاین مرزی در ۳ ژانویه ۲۰۱۸ بازگشایی شد.[۱۱]

هند – ایالات متحده آمریکا[ویرایش]

در اوت ۲۰۱۵ هات‌لاین بین کاخ سفید و دهلی نو عملیاتی شد. تصمیم ایجاد این هات‌لاین در جریان سفر اوباما به هند در ژانویه ۲۰۱۵ اتخاذ شد. این اولین خط تلفنی است که نخست‌وزیر هند را به یک رئیس دولت متصل می‌کند.[۱۲]

منابع[ویرایش]

  1. The red phone that was NOT on the Hotline. electrospaces.blogspot.nl. 30 August 2013
  2. Derived from Federal Standard 1037C
  3. U.S. State Department. "Hot Line Agreement (1963)". Atomic Archive. Archived from the original on August 30, 2022. Retrieved August 30, 2022.
  4. "This Day in History - August 30, 1963: Hotline established between Washington and Moscow". HISTORY (به انگلیسی). Archived from the original on May 20, 2023. Retrieved 2023-05-06.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Egilsson, Haraldur. "The Origins, Use and Development of Hotline Diplomacy" (PDF). Discussion Papers in Diplomacy. Archived from the original (PDF) on 11 September 2011. Retrieved 22 January 2013.
  6. "India and Pakistan to have nuclear hotline". The Independent.
  7. Gienger, Viola (13 May 2011). "China-U.S. Defense Hotline Shows Gulf Between Nations". Bloomberg. Retrieved 5 March 2012.
  8. "Finally, a hotline between India and China". Ndtv.com. 1 November 2010. Retrieved 21 January 2012.
  9. "Narendra Modi-Barack Obama hotline becomes operational". 21 August 2015.
  10. Japan suggests hotline to Beijing over island spat. scmp.com. 9 February 2013
  11. North Korea reopens hotline to South to discuss Olympics BBC News 3 January 2018
  12. PTI "Modi-Obama hotline becomes operational", The Indian Express, Washington, 21 August 2015. Retrieved on 22 August 2015.

پیوند به بیرون[ویرایش]