نظریه سوم جهانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرچم از جمهوری عربی لیبی سوسیالیست بزرگ خلق (1977-2011).

نظریه سوم جهانی، (به انگلیسی: The Third International Theory) (به عربی: نظریة عالمیة ثالثة) شیوه حکومتداری سرهنگ معمر قذافی در اویل دهه ۱۹۷۰ است که دولت اش، جماهیری سوسیالیستی عربی خلق عظمای لیبی بر آن بنا شده بود. این نظریه از سوسیالیسم اسلامی و ناسیونالیسم عربی و تا حدی از دموکراسی مستقیم الهام گرفته بود. این سیستم شباهتهایی با خود مدیریتی شهرداری‌ها در یوگسلاوی تیتو داشت. این روش، آلترناتیوی را برای سرمایه داری و کمونیسم برای کشورهای جهان سوم مبتنی بر این عقیده که هر دو این ایدئولوژیها غلط اند، پیشنهاد می‌کرد.

شورای عالی ارشاد ملی برای انتشار و استقرار این نظریه تشکیل شد و در لیبی تا حدی تحقق یافت. به هرحال منتقدین معتقد اند که این تئوری در واقع اجرا نشد و سرهنگ قذافی قدرت مطلق داشت.

پیشینه[ویرایش]

معمر قذافی ، نویسنده نظریه بین المللی سوم ، در سال 2009.

مفاد اصلی نظریه سوم بین الملل در کتاب سبز (چاپ 1976 تا 1979) بیان شده است. این یک سیستم دیدگاه است که دموکراسی به سبک اروپایی و مارکسیسم شوروی را به طور مفصل مورد بررسی قرار می دهد.

زمینه فکری و سیاسی

در دهه های 1960 و 70 ، در کشورهای شرق عرب-مسلمان ، نظریه های مختلف "مارک های ملی سوسیالیسم" با نام "سوسیالیسم اسلامی" رواج یافت. این سوسیالیسم بر مبنای اصول ناسیونالیسم ، دین و برابری بنا شده بود و اندیشه های آن از تعدادی انقلاب ، قیام های مردمی و کودتا در جهان عرب الهام گرفت. به همین ترتیب ، در لیبی ، در 1 سپتامبر 1969 گروهی از افسران ارتش لیبی متعلق به جنبش افسران آزاد ، اتحادیه ها و سوسیالیست ها سلطنت را سرنگون کردند و جمهوری عربی لیبی را اعلام کردند. این حذب به طور موقت به شورای فرماندهی انقلاب (RCC) منتقل شد که سرهنگ آن معمر قذافی 27 ساله بود.

جهت گیری های ضد امپریالیستی از انقلاب لیبی خود را به وضوح در ماه های اول رژیم جدید نشان میداد. در 7 اکتبر 1969 در بیست و چهارمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل ، نماینده لیبی قصد خود را برای از بین بردن تمام پایگاه های خارجی غیر بومی در سرزمین لیبی اعلام کرد.

به دنبال این ، رهبری لیبی به سفیران ایالات متحده آمریکا و انگلستان اطلاع داد که در حال فسخ توافق نامه های مربوطه است.

اولین نتایج و نزدیکترین وظایف انقلاب لیبی در بیانیه ای عمومی در 11 دسامبر 1969 ، بیانیه موقت قانون اساسی ، مشخص شد. اسلام دین رسمی دولت لیبی اعلام شد. كه یكی از اهداف اصلی انقلاب ، ساختن نوعی سوسیالیسم مبتنی بر "دین ، ​​اخلاق و میهن پرستی" است. قذافی و همراهانش قصد داشتند از طریق "عدالت اجتماعی ، سطح بالای تولید ، از بین بردن همه اشکال استثمار و توزیع عادلانه ثروت ملی" به این هدف برسند.

منابع[ویرایش]