میل می-۱۰

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
می-۱۰
میل می-۱۰کی در حال پرواز
کاربری جرثقیل هوایی
کشور سازنده روسیه
تولیدکننده کارخانه هلیکوپترسازی مسکو میل
نخستین پرواز ۱۵ ژوئن ۱۹۶۰[۱]
معرفی ۱۹۶۳[۱]
وضعیت فعال
ساخته‌شده ۱۹۶۴–۱۹۶۹
تعداد ساخته‌شده ۵۵[۱]
توسعه‌یافته از میل می-۶

میل می-۱۰ ( نام گزارش ناتو Harke)، با شماره محصول izdeliye 60 ، یک هلیکوپتر حمل و نقل نظامی متعلق به شوروی با پیکربندی جرثقیل پرنده است که از توسعه میل می-۶ ساخته شده و در سال ۱۹۶۳ وارد خدمت شد.

کاربران[ویرایش]

 روسیه

کاربران سابق[ویرایش]

 اتحاد جماهیر شوروی

مشخصات فنی (می-۱۰)[ویرایش]

داده‌ها از Jane's All The World's Aircraft 1975–76[۷] & Mil's heavylift helicopters : Mi-6, Mi-10, V-12 and Mi-26 [۱]

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۴ یا ۵ (خلبان، کمک خلبان، مهندس پرواز، ناوبر/اپراتور رادیویی و تکنسین اختیاری)
  • ظرفیت:
    • ۲۸ مسافر یا
    • ۳ تن (۳٬۰۰۰ کیلوگرم؛ ۶٬۶۰۰ پوند) داخلی
    • تا ۱۵ تن (۱۵٬۰۰۰ کیلوگرم؛ ۳۳٬۰۰۰ پوند) محموله روی پلت فرم یا
    • ۸ تن (۸٬۰۰۰ کیلوگرم؛ ۱۸٬۰۰۰ پوند) max slung payload
  • طول: ۳۲٫۸۶ متر (۱۰۷ فوت ۱۰ اینچ) , می-۱۰کی ۳۲٫۴ متر (۱۰۶ فوت ۴ اینچ) بدون در نظر گرفتن ملخ‌ها
  • وزن خالی: ۲۷٬۱۰۰ کیلوگرم (۵۹٬۷۴۵ پوند) , می-۱۰کی ۲۵٬۴۵۰ کیلوگرم (۵۶٬۱۱۰ پوند)
  • وزن ناخالص: ۴۳٬۵۵۰ کیلوگرم (۹۶٬۰۱۱ پوند) , می-۱۰کی ۳۷٬۰۰۰ کیلوگرم (۸۲٬۰۰۰ پوند)
  • بیشترین وزن برخاست: ۴۳٬۷۰۰ کیلوگرم (۹۶٬۳۴۲ پوند) , می-۱۰کی ۳۸٬۰۰۰ کیلوگرم (۸۴٬۰۰۰ پوند)
  • فاصله از زمین در زیر بدنه: ۳٫۷۵ متر (۱۲ فوت ۴ اینچ)
  • پیشرانه هواگرد: 2 عدد موتور توربوشفت Soloviev D-25V،‏ ۴٬۱۰۰ کیلووات (۵٬۵۰۰ اسب بخار) در هر موتور
  • قطر روتور اصلی: ۳۵ متر (۱۱۴ فوت ۱۰ اینچ)
  • مساحت روتور اصلی: ۹۶۲ متر مربع (۱۰٬۳۵۰ فوت مربع)

عملکرد

  • حداکثر سرعت: ۳۳۵ کیلومتر بر ساعت (۲۰۸ مایل بر ساعت؛ ۱۸۱ گره) , می-۱۰کی ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت (۲۲۰ مایل بر ساعت؛ ۱۹۰ گره)
  • سرعت کروز: ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت (۱۱۲ مایل بر ساعت؛ ۹۷ گره) , می-۱۰کی ۲۲۸ کیلومتر بر ساعت (۱۴۲ مایل بر ساعت؛ ۱۲۳ گره)
  • بُرد: ۴۳۰ کیلومتر (۲۶۷ مایل؛ ۲۳۲ مایل دریایی) , می-۱۰کی ۵۰۰ کیلومتر بر ساعت (۳۱۰ مایل بر ساعت؛ ۲۷۰ گره)
  • بارگیری دیسک: ۴۵٫۲۷ کیلوگرم بر متر مربع (۹٫۲۷ پوند بر فوت مربع) , می-۱۰کی - 38.46 kg/m2 (7.87 lb/sqft) در AUW نرمال
  • سقف پرواز عمودی بدون اثر زمین: می-۱۰ ۳٬۰۰۰ متر (۹٬۸۰۰ فوت), می-۱۰کی ۱٬۰۰۰ متر (۳٬۳۰۰ فوت)
  • سقف پرواز عمودی با اثر زمین: می-۱۰کی ۳٬۰۰۰ متر (۹٬۸۰۰ فوت)
  • سقف پرواز دینامیک: می-۱۰کی ۴٬۷۵۰ متر (۱۵٬۵۸۰ فوت)

همچنین ببینید[ویرایش]

توسعه های مرتبط

هواگردهای با عملکرد، پیکربندی یا دوره زمانی مشابه

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Gordon, Yefim; Dimitriy and Sergey Komissarov (2005). Mil's heavylift helicopters : Mi-6, Mi-10, V-12 and Mi-26. Red Star. Vol. 22 (2nd ed.). Hinckley: Midland Publishing. ISBN 1-85780-206-3.
  2. "UTair helicopter Mi-10K". heli.utair.ru. Archived from the original on 19 February 2013. Retrieved 10 March 2013.
  3. "Aeroflot in the 1980s". globalsecurity.org. Retrieved 10 March 2013.
  4. "Aeroflot Mil Mi-10". Demand media. Retrieved 10 March 2013.
  5. "MI-6 and Mi-10". 16va.be. Archived from the original on 1 December 2012. Retrieved 10 March 2013.
  6. "Soviet Air Force Mil-Mi-10". Demand media. Retrieved 10 March 2013.
  7. J W R Taylor, ed. (1975). Jane's All The World's Aircraft,1975–76. London: Macdonald & Co. ISBN 0-354-00521-9.

کتابشناسی - فهرست کتب

  • Gordon, Yefim; Dimitriy and Sergey Komissarov (2005). Mil's heavylift helicopters : Mi-6, Mi-10, V-12 and Mi-26. Red Star. Vol. 22 (2nd ed.). Hinckley: Midland Publishing. ISBN 1-85780-206-3.

پیوند به بیرون[ویرایش]

  • پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Mil Mi-10 در ویکی‌انبار