میشل لامونت

میشل لامونت
میشل لامونت
	میشل لامونت (۲۰۱۷)
زادهٔ	۱۹۵۷ (۶۶–۶۷ سال); تورنتو، انتاریو
فرزندان	گابریل لامونت-دوبین، کلو لامونت-دوبین و پیر لامونت-دوبین
پس‌زمینه‌های علمی
دانشگاه	دانشگاه اتاوا; دانشگاه پاریس;
کار علمی
زمینهٔ تخصصی/حوزه کاری	جامعه‌شناسی
نهاد	دانشگاه تگزاس در آستین; کتابخانه دانشگاه پرینستون; دانشگاه هاروارد;
دانشجویان دکترا	کریستال ماری فلمینگ

میشل لامونت (به انگلیسی: Michèle Lamont) (زاده ۱۹۵۷ در تورنتو، انتاریو)^[۱] جامعه‌شناس و استاد مطالعات اروپایی و جامعه‌شناسی و مطالعات آمریکایی آفریقایی در دانشگاه هاروارد است.

او از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۷ به عنوان ۱۰۸مین رئیس انجمن جامعه‌شناسی آمریکا خدمت کرده‌است.^[۲]

در سال ۲۰۱۷، او جایزه اراسموس را دریافت کرد^[۳] و به او، ۳ دکترای افتخاری (از دانشگاه اتاوا، دانشگاه بوردو و دانشگاه آمستردام) اهدا شد.^[۴]

حرفه[ویرایش]

لامونت در سال ۱۹۷۹ لیسانس و کارشناسی ارشد خود را در رشته تئوری سیاسی در دانشگاه اتاوا به پایان رساند.

وی در سال ۱۹۸۳ مدرک دکترای فلسفه خود را در جامعه‌شناسی از دانشگاه لا سوربن فرانسه کرد و از سال ۱۹۸۳–۱۹۸۵ همکار فوق دکترا در دانشگاه استنفورد بود.

لامونت به عنوان استاد در دانشگاه تگزاس-آستین (۱۹۸۵–۱۹۸۷)، دانشگاه پرینستون (۱۹۸۷–۱۹۹۳) و دانشگاه هاروارد (۲۰۰۲ - اکنون) خدمت کرد.

از سال ۲۰۰۲، لامونت به عنوان مدیرعامل برنامه موفقیت جوامع مؤسسه تحقیقات پیشرفته کانادا فعالیت داشته‌است.^[۵] برنامه میان رشته‌ای دانشمندان برجسته اجتماعی را که سه بار در سال ملاقات می‌کنند گردهم می‌آورد تا در مورد چگونگی مواجهه جوامع با انواع مختلفی از چالش‌ها صحبت کنند.

این گروه دو کتاب تولید کرده‌است: جوامع موفق: چگونه نهادها و فرهنگ بر سلامت تأثیر می‌گذارند^[۶] (۲۰۰۹) و تاب آوری اجتماعی در عصر نئو لیبرال^[۷] (۲۰۱۳). هردو کتاب توسط انتشارات دانشگاه کمبریج چاپ شده‌است.

در سال ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰، لامونت به عنوان مشاور ارشد توسعه دانشکده و تنوع در دانشکده هنر و علوم در دانشگاه هاروارد خدمت کرد. در ژوئیه سال ۲۰۱۵، لامونت یک وظیفه پنج ساله را به عنوان مدیر مرکز امور بین‌المللی وایتهدد (WCFIA) آغاز کرد.^[۸] این مرکز از بزرگترین مراکز علوم اجتماعی دانشگاه هاروارد است.

لامونت به عنوان استاد مهمان در مؤسسات مختلفی از جمله کالج فرانسه، موسسه مطالعات سیاسی پاریس، دانشگاه پاریس، مدرسه عالی مطالعات علوم اجتماعی، دانشگاه گوتنبرگ و دانشگاه تل آویو بوده‌است. وی عضو مرکز تحقیقات پیشرفته مطالعات رفتاری در دانشگاه استنفورد، دریافت کننده کمک هزینه گوگنهایم، و عضو بنیاد راسل سیج بوده‌است. از ۲۰۰۶–۲۰۰۹ به ریاست شورای مطالعات اروپا درآمد و چندین جایزه علمی و تمایز برای تحقیقات و خدمات خود دریافت کرد.

کمک به جامعه‌شناسی[ویرایش]

آثار اصلی لامونت مفاهیم مشترک مردم از ارزش تأثیر و حفظ انواع سلسله مراتب اجتماعی و نابرابری را مقایسه می‌کند. او نگران نقش فرایندهای مختلف فرهنگی در ایجاد و تولید مثل نابرابری است.

برخی از جدیدترین کتاب‌های منتشر شده وی عبارتند از: مقاله برنده جایزه اراسموس، "منشأ نابرابری: مرزهای اخلاقی ، محرومیت و ارزیابی علمی" . آخرین کتاب او با عنوان" احترام: پاسخ به ننگ و تبعیض در ایالات متحده ، برزیل و اسرائیل"است.

وی در حال حاضر در هیئت‌های علمی مختلفی از جمله: شورای انجمن‌های آموخته آمریکا (ACLS)، انستیتو فارغ التحصیلان مطالعات بین‌المللی و توسعه (IHEID)، مؤسسه ماکس پلانک برای مطالعه تنوع مذهبی و قومی، پژوهشگاه پرینستون برای مطالعات بین‌المللی و منطقه ای (PIIRS) و مرکز Nordic برای تحقیقات در مورد برابری جنسیتی در تحقیق و نوآوری (NORDICORE) عضو می‌باشد.^[۴]

نوشتن‌های ابتدایی لامونت، انتقادات مؤثری را در مورد کار پیر بوردیو، جامعه‌شناس برجسته که با وی در پاریس تحصیل می‌کرد، شکل می‌داد.

کتاب اول او با نام " پول، اخلاق، رفتارها "^[۹] نشان می‌دهد که تئوری‌های بوردیو در مورد سرمایه فرهنگی و سکونت ، سیگنال‌های وضعیت اخلاقی و عادت واره‌های ملی را نادیده می‌گیرد که تفاوت در فرهنگ‌های طبقاتی آمریکایی و فرانسه را توضیح می‌دهد. این انتقاد، زمینه را برای ادبیات بزرگ آمریکایی فراهم ساخت که نقشی بر اثر بوردیو داشت، اما بر پایه آن بنا شد. این جنبش همزمان با توسعه جامعه‌شناسی فرهنگی در جامعه‌شناسی آمریکا بود. لامونت با همراهی جامعه‌شناسانش، آن سویدلر، مایکل شوودسون و افراد دیگر، در تعیین دستور کار مطالعات علمی «معنا سازی» در جامعه‌شناسی کمک کرد. تحقیقات لامونت و همکارانش اهمیت در نظر گرفتن جنبه‌های مختلف فرهنگ را به عنوان توضیح و توضیحی در علوم اجتماعی به عنوان چیزی فراتر از «مقوله باقیمانده» نشان دادند.

تمایز لامونت بین مرزهای «نمادین» و «اجتماعی» چارچوبی را فراهم می‌کند که در آن می‌توان نقش علّی مستقل جهان بینی‌های فرد را در تبیین پدیده‌های ساختاری مانند نابرابری بررسی کرد. مرزهای نمادین «تمایزهای مفهومی است که توسط بازیگران اجتماعی انجام می‌شود … که افراد را به گروه‌ها جدا می‌کند و احساس تشابه و عضویت گروهی را ایجاد می‌کند.»^[۱۰] برعکس، «مرزهای اجتماعی اشکال عینی اختلافات اجتماعی هستند که در دسترسی نابرابر به توزیع نابرابر منابع … و فرصتهای اجتماعی آشکار می‌شوند.»^[۱۱] هنگام انجام این تمایز، لامونت اذعان می‌کند که مرزهای نمادین شرط "لازم اما ناکافی" برای تحولات اجتماعی است. "فقط وقتی مرزهای نمادین مورد توافق گسترده قرار می‌گیرند، می‌توانند شخصیت محدود کننده ای را بدست آورند …

کار لامونت چارچوب " کار مرزی " را برای پرونده روابط نژاد آمریکایی و فرانسوی اعمال کرده‌است. لامونت در کتاب^[۱۲] کرامت مردان کارگر، نشان می‌دهد که چگونه برداشت‌های سفید و آفریقایی-آمریکایی از طبقه دربرداشت‌های بسیار متفاوت از ارزش خود است. در یک پروژه مشترک جدید که از این تحقیق نتیجه گرفته‌است، لامونت به مقایسه چگونگی پاسخ گروه‌های سختگیرانه به محرومیت قومی در ایالات متحده، برزیل و اسرائیل می‌پردازد.

لامونت در کتاب خود در سال ۲۰۰۹، چگونه استادان فکر می‌کنند: درون دنیای کنجکاو داوری دانشگاهی، چگونگی بحث اصول، اهمیت اجتماعی و معنوی و موارد دیگر را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهند.

همچنین مکان ارزیابی نفس، احساسات و تعامل در ارزیابی را تحلیل می‌کند. این کتاب در مباحث فعلی دربارهٔ بودجه، ارزیابی و فرهنگ حسابرسی در ایالات متحده و اروپا تأثیر گذاشته‌است.^[۱۳] مورد توجه ویژه این سؤال است که آیا باید علوم اجتماعی با معیارهای متفاوتی نسبت به علوم ارزیابی شود. با این کتاب، لامونت برنامه جامع تری در جامعه‌شناسی ارزیابی (از جمله مقاله ۲۰۱۲ وی «به سمت یک جامعه‌شناسی ارزیابی و ارزیابی»^[۱۴]) راه اندازی کرده‌است، که همچنین به علاقه روزافزون جامعه‌شناسی ارزش گذاری پیوند می‌زند.

جوایز و افتخارات[ویرایش]

لامونت برای کارهای علمی خود، جوایز زیر را دریافت کرده‌است:

جایزه اراسموس (۲۰۱۷)^[۳]
جایزه اندرو کارنگی، شرکت کارنگی نیویورک (۲۰۱۹)^[۱۵]

برگزیده کتاب‌ها[ویرایش]

Lamont, Michèle; Moraes Silva, Graziella; Welburn, Jessica S.; Guetzkow, Joshua; Mizrachi, Nissim; Herzog, Hanna; Reislast, Elisa (2017). Getting Respect: Responding to Stigma and Discrimination in the United States, Brazil, and Israel. Princeton, NJ: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-16707-7. Lamont, Michèle; Moraes Silva, Graziella; Welburn, Jessica S.; Guetzkow, Joshua; Mizrachi, Nissim; Herzog, Hanna; Reislast, Elisa (2017). Getting Respect: Responding to Stigma and Discrimination in the United States, Brazil, and Israel. Princeton, NJ: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-16707-7. Lamont, Michèle; Moraes Silva, Graziella; Welburn, Jessica S.; Guetzkow, Joshua; Mizrachi, Nissim; Herzog, Hanna; Reislast, Elisa (2017). Getting Respect: Responding to Stigma and Discrimination in the United States, Brazil, and Israel. Princeton, NJ: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-16707-7.
Lamont, Michele (1992). Wolfe, Alan (ed.). Money, Morals and Manners: The Culture of the French and the American Upper-Middle Class. Morality and Society series. University of Chicago Press. ISBN 978-0-674-00992-9. Lamont, Michele (1992). Wolfe, Alan (ed.). Money, Morals and Manners: The Culture of the French and the American Upper-Middle Class. Morality and Society series. University of Chicago Press. ISBN 978-0-674-00992-9. Lamont, Michele (1992). Wolfe, Alan (ed.). Money, Morals and Manners: The Culture of the French and the American Upper-Middle Class. Morality and Society series. University of Chicago Press. ISBN 978-0-674-00992-9.
Lamont, Michele (2002). The Dignity of Working Men: Morality and the Boundaries of Race, Class, and Immigration. Cambridge: Harvard University Press and New York: Russell Sage Foundation. ISBN 978-0-674-00992-9. Lamont, Michele (2002). The Dignity of Working Men: Morality and the Boundaries of Race, Class, and Immigration. Cambridge: Harvard University Press and New York: Russell Sage Foundation. ISBN 978-0-674-00992-9. Lamont, Michele (2002). The Dignity of Working Men: Morality and the Boundaries of Race, Class, and Immigration. Cambridge: Harvard University Press and New York: Russell Sage Foundation. ISBN 978-0-674-00992-9.
Lamont, Michele (2009). How Professors Think: Inside the Curious World of Academic Judgment. Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-05733-3. Lamont, Michele (2009). How Professors Think: Inside the Curious World of Academic Judgment. Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-05733-3. Lamont, Michele (2009). How Professors Think: Inside the Curious World of Academic Judgment. Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-05733-3.

منابع[ویرایش]

↑ "Biographical Note" (به انگلیسی). Retrieved 2017-10-15.
↑ "American Sociological Association: Harvard Professor Elected President of the American Sociological Association". www.asanet.org. Retrieved 2015-10-15.
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ "Harvard's Michèle Lamont receives Erasmus Prize for her social science research". Harvard Gazette (به انگلیسی). 2017-11-28. Retrieved 2018-06-06.
↑ ^۴٫۰ ^۴٫۱ Lamont, Michele (June 2018). "Michele Lamont Long CV" (PDF). Harvard University. Archived from the original (PDF) on 14 اكتبر 2018. Retrieved 27 March 2020. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
↑ "Michèle Lamont". Canadian Institute for Advanced Research (به انگلیسی). Retrieved 2015-10-15.
↑ "Successful Societies". Cambridge University Press. Retrieved 2015-10-15.
↑ "Social Resilience in the Neoliberal Era". Cambridge University Press. Retrieved 2015-10-15.
↑ "Weatherhead Center Names Permanent Director a Year After Its Last Leader Resigned". The Harvard Crimson. 2014-05-27. Retrieved 2015-10-15.
↑ "Money, Morals, and Manners". University of Chicago Press. Retrieved 2015-10-15.
↑ McLeod, Jane; Lawler, Edward; Schwalbe, Michael (2014). Handbook of the Social Psychology of Inequality. Springer. p. 140. ISBN 978-94-017-9002-4.
↑ Lamont, Michèle and Virag Molnar. 2002. "The Study of Boundaries in the Social Sciences". Annual Review of Sociology. 28:167–195
↑ "Society for the Study of Social Problems | Past Winners". www.sssp1.org. Retrieved 2015-10-15.
↑ Cohen, Patricia (2010-08-23). "For Scholars, Web Changes Sacred Rite of Peer Review". The New York Times. ISSN 0362-4331. Retrieved 2015-10-15.
↑ Lamont, Michèle (2012-01-01). "Toward a Comparative Sociology of Valuation and Evaluation". Annual Review of Sociology. 38 (1): 201–221. doi:10.1146/annurev-soc-070308-120022.
↑ "Carnegie Corporation names fellowship winners". Harvard Gazette (به انگلیسی). 2019-04-23. Retrieved 2019-05-01.

پیوند به بیرون[ویرایش]

صفحه اصلی میشل لامونت در دانشگاه هاروارد
برنامه انجمن‌های موفق (مؤسسه تحقیقات پیشرفته کانادا).
فرهنگ فقر و تاب آوری اجتماعی : مصاحبه با میشل لامونت (کتاب‌ها و ایده‌ها، ۲۰۱۱-۰۵-۲۰)
میشل لامونت: پرتره ای از یک جامعه‌شناس توانمند (مصاحبه توسط ناصر میر، SAGE، ۲۰۱۶-۱۰-۰۴)
جهان یک زمینه نیست - مصاحبه ای با میشل لامونت (مصاحبه توسط آندرس هیلمی، سوسیولوجیسیک فورسکنینگ، ۲۰۱۹-۰۶-۲۶)

[1] "Biographical Note" (به انگلیسی). Retrieved 2017-10-15.

[2] "American Sociological Association: Harvard Professor Elected President of the American Sociological Association". www.asanet.org. Retrieved 2015-10-15.

[erasmus-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ "Harvard's Michèle Lamont receives Erasmus Prize for her social science research". Harvard Gazette (به انگلیسی). 2017-11-28. Retrieved 2018-06-06.

[:0-4] ۴٫۰ ^۴٫۱ Lamont, Michele (June 2018). "Michele Lamont Long CV" (PDF). Harvard University. Archived from the original (PDF) on 14 اكتبر 2018. Retrieved 27 March 2020. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)

[5] "Michèle Lamont". Canadian Institute for Advanced Research (به انگلیسی). Retrieved 2015-10-15.

[6] "Successful Societies". Cambridge University Press. Retrieved 2015-10-15.

[7] "Social Resilience in the Neoliberal Era". Cambridge University Press. Retrieved 2015-10-15.

[8] "Weatherhead Center Names Permanent Director a Year After Its Last Leader Resigned". The Harvard Crimson. 2014-05-27. Retrieved 2015-10-15.

[9] "Money, Morals, and Manners". University of Chicago Press. Retrieved 2015-10-15.

[10] McLeod, Jane; Lawler, Edward; Schwalbe, Michael (2014). Handbook of the Social Psychology of Inequality. Springer. p. 140. ISBN 978-94-017-9002-4.

[Lamont_and_Molnar-11] Lamont, Michèle and Virag Molnar. 2002. "The Study of Boundaries in the Social Sciences". Annual Review of Sociology. 28:167–195

[12] "Society for the Study of Social Problems | Past Winners". www.sssp1.org. Retrieved 2015-10-15.

[13] Cohen, Patricia (2010-08-23). "For Scholars, Web Changes Sacred Rite of Peer Review". The New York Times. ISSN 0362-4331. Retrieved 2015-10-15.

[14] Lamont, Michèle (2012-01-01). "Toward a Comparative Sociology of Valuation and Evaluation". Annual Review of Sociology. 38 (1): 201–221. doi:10.1146/annurev-soc-070308-120022.

[acf19-15] "Carnegie Corporation names fellowship winners". Harvard Gazette (به انگلیسی). 2019-04-23. Retrieved 2019-05-01.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]