منحنی پوچ‌ساز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در آنالیز ریاضی، منحنی پوچ‌ساز، که گاهی اوقات هم‌شیب رشد-صفر نامیده می‌شود، در یک دستگاه معادلات دیفرانسیل معمولی مشاهده می‌شود

که در اینجا مشتق نسبت به یک پارامتر دیگر، مانند زمان . منحنی پوچ‌ساز ام شکل هندسی است که برای آن است. نقاط تعادل سیستم در محل تلاقی همه منحنی‌های پوچ‌ساز قرار دارند. در یک سیستم خطی دو-بعدی، منحنی پوچ‌ساز را می‌توان با دو خط روی یک نمودار دو بعدی نشان داد. در یک سیستم کلی دو بعدی منحنی‌های دلخواه هستند.

پیشینه[ویرایش]

این تعریف، گرچه با نام «منحنی جهتی» بود، اما در مقاله ای در سال ۱۹۶۷ توسط اندره سیمونی استفاده شد.[۱] این مقاله همچنین «بردار جهتی» را چنین تعریف کرده‌است ، که P و Q معادلات دیفرانسیل dx/dt و dy/dt هستند، و i و j بردارهای واحد جهت x و y هستند.

سیمونی از این تعاریف جدید روش آزمون پایداری جدیدی را توسعه داد و با استفاده از آن معادلات دیفرانسیل را مطالعه کرد. این روش فراتر از بررسی‌های پایداری معمول، نتایج نیمه-کمی را ارائه می‌دهد.

منابع[ویرایش]

  1. E. Simonyi: The Dynamics of the Polymerization Processes, Periodica Polytechnica Electrical Engineering – Elektrotechnik, Polytechnical University Budapest, 1967

یادداشت[ویرایش]

  • E. Simonyi – M. Kaszás: Method for the Dynamic Analysis of Nonlinear Systems, Periodica Polytechnica Chemical Engineering – Chemisches Ingenieurwesen, Polytechnical University Budapest, 1969

پیوند به بیرون[ویرایش]