محاصره تبریز (۱۵۸۵-۱۵۸۶)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محاصره تبریز
بخشی از جنگ ایران و عثمانی (۱۵۹۰–۱۵۷۸)

اوزدمیروغلو عثمان پاشا، خواجه کافر پاشا را به عنوان پاسدار تبریز، منصوب نمود
تاریخنوامبر ۱۵۸۵–۱۵۸۶ میلادی
موقعیت
نتایج پیروزی عثمانیان
طرف‌های درگیر
صفویان امپراطوری عثمانی
فرماندهان و رهبران
قوا
۷۰٬۰۰۰–۶۰٬۰۰۰ ۳۰٬۰۰۰–۲۰٬۰۰۰
تلفات و خسارات
نامعلوم نامعلوم

محاصره تبریز ، بخشی از جنگ عثمانی و صفوی در بین سال های ۱۵۷۸-۱۵۹۰ است. ارتش صفوی در فرایند بازپس‌گیری تبریز از امپراتوری عثمانی ، توانست تبریز را برای مدت ۱۰ ماه باز پس گیرد. اما ارتش صفوی نتوانست قلعه را به طور کامل نگهدارد و به همین علت ارتش صفوی مجبور به عقب نشینی شد و بعد از آن امپراتوری عثمانی ، تبریز را رفع محاصره نمود. [۱]

قبل از محاصره[ویرایش]

پس از آنکه ارتش عثمانی به فرماندهی اوزدمیروغلو عثمان پاشا، ارتش صفوی را در نبرد الوار مغلوب نمود. بعدها تبریز در تاریخ ۲۵ سپتامبر ۱۵۸۵ در اثر محاصره تسلیم می شود. سپس با نزدیک شدن به فصل زمستان در ارتش عثمانی، فکر خروج از پادگان تبریز در مقابل ضد حمله ایرانیان و عقب نشینی به آناتولی شرقی برای زمستان قوت گرفت. بعداز آن، حاکم پیشین طرابلس، خواجه کافر پاشا که در زمان تسخیر شدن طرابلس توسط امپراتوری عثمانی اسیر می گردد، و بعدها او با دارا بودن ۲۰٬۰۰۰ تا ۳۰٬۰۰۰ سرباز در تبریز توسط حکومت عثمانی آزاد می شود و بعد از آن ارتش عثمانی، تبریز را ترک می نماید تا به پادگان عقب نشینی نماید. اگرچه ارتش صفوی به فرماندهی حمزه میرزا به امپراتوری عثمانی حمله می نمود، ولی ابتدا در نبرد شنبیگزان در تاریخ ۲۸اکتبر از طرف ارتش عثمانی که مرتب در حال پیشروی بود مغلوب می گردد. بعدها در تاریخ ۳۰ اکتبر، اوزدمیروغلو عثمان پاشا برای مدتی به شدت بیمار می شود، بعدها او در اثر این بیماری فوت می کند. بعد از مرگ او در همان شب، ارتش صفوی برای بار دیگر به امپراتوری عثمانی حمله می کند، ولی این بار در نبرد مایاها در مقابل سیگالازاد سینان پاشا، که فرماندهی ارتش را از عثمان پاشا بر عهده گرفت مغلوب می گردد. پس از مغلوب شدن صفویان در این نبرد، ارتش عثمانی به قشلاق پراکنده می شود و برای آغاز حرکت ارتش ابتدا به وان و بعد از آن به بیتلیس می رسند. بدون اینکه خطری یا یورشی ارتش عثمانی را تهدید نماید. بعدها در نوامبر ۱۵۸۵ ارتش صفوی در اطراف تبریز مستقر می شوند و از آن به بعد محاصره تبریز برای ارتش صفویآغاز می گردد، که مدت محاصره آن حدود ۱۰ ماه به طول می انجامد.[۲]

محاصره[ویرایش]

نخستین اقدامات خواجه کافر پاشا، قرار دادن توپ های شاهی و دربزن بر دیوارهای قلعه تازه و پرکردن سنگ های بزرگ بر روی متریک بود. از جهت دیگر هم، سپاه صفوی که نزدیکی تبریز را تسخیر کرده بودند و بعد از آن شهر را از هر سمت محاصره نمودند، بعد از آن پادگان عثمانی را مجبور به پناه بردن در قلعه دگیر نمود.

در دو ماه پایانی سال ۱۵۸۵ حملات آغاز می شود و در حالی که پادگان عثمانی با تهاجم و رخنه همراه بود، استوارهای صفویان را نابود می کردند. سرانجام نخستین تلفات را ارتش صفوی می دهد که در اثر آتش شدید گشوده شده از قلعه آغاز شده بود. از جهت دیگر، ارتش صفوی به منظور تشکیل شکاف در دیوارها، فعالیت خود را برای گشودن فاضلاب تسریع می کند.[۳]

در فوریه ۱۵۸۶، گرچه مشکلات غلات در قلعه تبریز افزایش پیدا کرده بود، اما به لطف اشخاصی که در تهاجم های ارتش صفوی به اسارت درآمده بودند، این مشکل تا حدی اصلاح شد. بعدها خواجه کافر پاشا به شکل همزمان از راه سینان پاشا که در وان بود خواهان دریافت باروت، غلات و کمک نظامی نموده. در همین دوره فرهاد پاشا برای دومین بار به سمت سردار شرق منصوب می گردد. زمانیکه فرهاد پاشا که در مارس ۱۵۸۶ در راس ارتش خود استانبول را ترک می کند و بعد از آن به سیواس می رسد، و بعد از آن از درخواست های خواجه کافر پاشا آگاه می شود.

برای صفویان، یکی از راهبردی ترین تحولات در این عصر تا بهار ۱۵۸۶ این بود که سپاهیان ترکمن و تکلو که در آغاز جنگ از عثمانی ها اطاعت می نمودند، به اردوگاه صفویان می آیند و بعد از آن طرف خود را تغییر می دهند. بعد ها در نامه ای کافر پاشا از آنان می خواهد که تسلیم شوند. اما این سپاهیان که سمت خود را تغییر داده بودند، به جای حمله به تبریز، به پایتختی قزوین روی می آورند و بعد از آن با کودتای کاخ، شهزاده طهماسب را به جای شاه محمد خدابنده بر تخت می نشانند. و بعد از آن حمزه میرزا که فرماندهی محاصره در برابر تبریز را برعهده داشت، با اکثریت سپاه خود برای مباشرت در بحران سلطنت به قزوین می رود و بعد از آن او اوضاع را تحت کنترل می گیرد.[۴]

پس از خروج حمزه میرزا با بیشتر لشکریان، سرداران باقیمانده صفوی با نصب دو توپ قوی از فروردین به بعد محاصره را تشدید می نمایند. اما در پاسخ به این محاصره، پادگان عثمانی با حمله ای نوین از قلعه یکی از توپ ها را تصرف می نماید. نه هورچ متعاقب آن و موفقیت عثمانی ها در تصرف متریس صفویه در خارج از قلعه تبریز و محله های شهر خارج از قلعه، باعث برهم خوردن روحیه ارتش ایران می گردد.[۵]

در پاسخ به این اقدام در سرآغاز فعالیت حمزه میرزا نیروهای کمکی را برای سپاه محاصره ارسال می کند. بعدها در تیرماه همان سال بار دیگر به تبریز می آید. زمانی که ارتش صفوی در حملات پیاپی خود در روز های نخستین مرداد ماه همان سال متحمل خسارات سنگین می گردد، بعدها در روز های میانی مرداد ماه همان سال با حملات عمومی سعی در فروریختن قلعه می کنند. زمانی که این تهاجم های عمومی بر تلفات ارتش صفوی اضافه می کند، حمزه میرزا در شهریور ماه همان سال محاصره را رفع می نماید.[۶]

بعد از محاصره[ویرایش]

پادگان عثمانی در دژ تبریز در مقابل ارتش صفوی به فرماندهی خواجه کافر پاشا بدون دریافت هیچ نیروی کمکی پابرجا بود. چون برخلاف دستور پایتخت عثمانی، سینان پاشا در وان به پادگان محاصره شده در تبریز نیرو ارسال نکرد و سردار فرهاد پاشا که به جبهه شرقی درحال حرکت بود، در مسیر حرکتش در زمان معینی به مقصدش نرسید و در زمان پایان محاصره تبریز توانست خود را به مقصدش برساند. در واقع فرهاد پاشا قلعه هامانا را در جاده تبریز تسخیر می نماید و او مدتی برای تعمیر قلعه تلاش می کند. تاخیر سردار ها در اعزام نیرو به قلعه های تحت محاصره عثمانی عواقب و خسارات شدیدتری در سال ۱۵۹۳ به بار آورد. جنگ عثمانی و امپراتوری مقدس روم). فرهت پاشا[۷] که در جریان محاصره، بخش هایی از قلعه را نابود کرده بود، در شهریور همان سال، تبریز را ترک می کند و ۶.۰۰۰ سرباز اضافی و قلعه های بسیار برای خواجه کافر پاشا نگهبان تبریز برجای گذاشت.[۸]

منابع[ویرایش]

  1. "Osmanlı-Safevî Mücadelesinde Askerî Harekât Alanı ve Muharebeler (1578-1590), Turgay Koçak, 29 Mayıs Üniversitesi, İstanbul (2016), s.80
  2. "Acem Serhaddinde Cafer Paşalar: Tebriz ve Şirvan Eyaletlerinin Muhafazası (1583-1591)", Emirhan Özçelik, Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi, İlmî Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, Sayı: 18, İstanbul (2021), s. 171
  3. "Tevârih-i Gazavât-ı Sultan Murad-ı Sâlis", Şeyh Vefâyi Mehmed, ÖNB Department of Manuscripts and Rare Books, Cod. H. O. 66, s.25-61
  4. "Don Juan of Persia: A Shi’ah Catholic 1560-1604", G. Le Strange, Harper & Brothers, Lonndra(1926), s. 194-202
  5. "Tevârih-i Gazavât-ı Sultan Murad-ı Sâlis", Şeyh Vefâyi Mehmed, ÖNB Department of Manuscripts and Rare Books, Cod. H. O. 66, s.82-168
  6. "Don Juan of Persia: A Shi’ah Catholic 1560-1604", G. Le Strange, Harper & Brothers, Lonndra(1926), s. 188-193
  7. "Osmanlı-İran Siyasi Münasebetleri-I 1578-1590", Bekir Kütükoğlu, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, İstanbul (1962), s. 165-166
  8. "Acem Serhaddinde Cafer Paşalar: Tebriz ve Şirvan Eyaletlerinin Muhafazası (1583-1591)", Emirhan Özçelik, Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi, İlmî Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, Sayı: 18, İstanbul (2021), s. 175