ماریتا باروویر
ماریتا باروویر (به انگلیسی: Marietta Barovier)، یک هنرمند شیشه‌گر ونیزی در قرن ۱۵ بود.
او دختر هنرمند شیشه‌گر آنجلو باروویر (Angelo Barovièr) از مورانو، مخترع شیشه کریستالو بود. ماریتا و برادرش، جیووانی (Giovanni) کارگاه خانوادگی را در سال ۱۴۶۰به ارث بردند.[۱] او این کارگاه را با همکاری برادرش مدیریت کرد. از چهارده نقاش شیشه‌ای متخصص (pictori) که بین سال‌های ۱۴۴۳ و ۱۵۱۶ ثبت شده‌اند، او و النا د لاودو (Elena de Laudo)[۲] تنها زن بودند.[۳]
کار او را نمی‌توان به وضوح شناسایی کرد. شناخته شده است که وی هنرمند طراح مهره شیشه‌ای خاص، شِورون از مورانوی ونیزی در سال ۱۴۸۰ بوده است.[۴] در سال ۱۴۸۷ ذکر شد که به او این امتیاز داده شد که کوره مخصوصی (sua fornace parrula) برای ساخت «آثار زیبا، غیرمعمول و بدون دمیدن او» بسازد.[۱]
او در سال ۱۴۹۶ در فهرستی به همراه برادرش درباره گروهی از شیشه‌های لعابی یاد شده است.[۱]
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Marietta Barovier». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰-۰۲-۲۰۲۱.
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Syson, Luke (2001). Objects of Virtue: Art in Renaissance Italy. Getty Publications. p. 192.
- ↑ She belonged to a glass painter family of Murano and are noted to have painted blanks delivered to her from the workshop of Salvatore Barovier in 1443-1445.
- ↑ Syson, Luke (2001). Objects of Virtue: Art in Renaissance Italy. Getty Publications. p. 191.
- ↑ Meredith Small, Inventing the World: Venice and the Transformation of Western Civilization
- Giovanni Sarpellon, Miniature di vetro. Murrine 1838–1924, Venezia, Arsenale editrice, 1990, شابک ۸۸−۷۷۴۳−۰۸۰-X.
- Meredith Small, Inventing the World: Venice and the Transformation of Western Civilization