قطب جنوب ماه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
منطقهٔ قطبی قطب جنوب ماه (>۷۰°S). این نما از موزائیک حدود ۱۵۰۰ نگاره که توسط فضاپیمای کلمنتاین گرفته شده، تشکیل شده‌است.
نمایی از قطب جنوبی ماه که نمایانگر داده‌های بازتابی از میزان دما وجود احتمالی آب‌های سطحی به شکل یخ را نشان می‌دهد .

قطب جنوب ماه ((به انگلیسی: Lunar south pole)) به دلیل پیدایی آب یخ‌زده در منطقه‌های در سایهٔ دائمی اطراف آن مورد توجه ویژهٔ دانشمندان قرار گرفته‌است. منطقه قطب جنوب ماه دارای دهانه‌هایی از این نظر منحصر به فرد است که نور مستقیم خورشید به شکل تقریباً ثابتی به انتهای فضای داخلی آن‌ها نمی‌رسد. این دهانه‌ها تله‌های سردی هستند که به صورت بالقوه می‌توانند حاوی اطلاعات و پرونده‌های فسیلی هیدروژن، یخ آب و دیگر مواد فرار متعلق به مراحل تشکیل و تکامل منظومه شمسی باشند.[۱][۲] در مقابل، منطقهٔ قطب شمال ماه مقدار بسیار کمتری از دهانه‌های محافظت‌شدهٔ مشابهی را نشان می‌دهد.[۳]

جغرافیا[ویرایش]

قطب جنوب ماه در سمت دور ماه در مرکز قطب جنوبی (۸۰ درجه شمالی تا ۹۰ درجه شمالی) قرار دارد.[۲][۴] از نظر موقعیت قطب جنوب ماه میلیاردها سال پیش ۵ درجه از موقعیت اصلی خود تغییر مکان داده‌است.

دهانه‌ها[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "NASA Takes Aim at Moon with Double Sledgehammer". Space.com. February 27, 2008. Retrieved March 4, 2010.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Lunar South Pole. بایگانی‌شده در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine NASA. 2017. Accessed on 16 July 2019.
  3. "South Pole Region of the Moon as Seen by Clementine". NASA. June 3, 1996. Retrieved March 4, 2010.
  4. The Lunar Arctic Circle. Xefer. October 10, 2011.