فولکس‌دویچه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فولکس‌دویچه
Volksdeutsche
فولکس‌دویچه از لشکر آزاد سودتنلاند در چکسلواکی ۱۹۳۸.
فولکس‌دویچه از ووچ در حال سلام نظامی دادن به سواره‌نظام آلمان در ۱۹۳۹.
جلسه فولکس‌دویچه در ورشو اشغالی ۱۹۴۰.

فولکس‌دویچه (به آلمانی: Volksdeutsche) در فهرست واژگان آلمان نازی به مردمانی گفته می‌شد که زبان و فرهنگشان ریشه آلمانی داشت اما شهروند آلمان نبودند.[۱] این اصطلاح با völkisch دارای ریشه مشترک Volk به معنای «مردم خودی» است.

آلمانی‌تبارهای دور از وطن در طی فرایندی که رادیکال‌شدن تدریجیشان را در پی داشت به «فولکس‌دویچه» تبدیل شدند.[۲] این فرایند به رژیم نازی هسته اصلی برای تشکیل فلکس‌گماین‌شافت در راستای مرزهای آلمان را فراهم آورد.[۲]

فولکس‌دویچه‌ها خود نیز به دسته‌های «نژادی» بر پایه‌های فرهنگی، اجتماعی، و تاریخی تعیین‌شده توسط آلمان نازی تقسیم می‌شدند.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Bergen, Doris (1994). "The Nazi Concept of 'Volksdeutsche' and the Exacerbation of Anti-Semitism in Eastern Europe, 1939-45". Journal of Contemporary History. 29 (4): 569–582. doi:10.1177/002200949402900402. S2CID 159788983 – via JSTOR.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Wolf, Gerhard (2017). "Negotiating Germanness: National Socialist Germanization policy in the Wartheland'" (PDF). Journal of Genocide Research. 19 (2): 215. doi:10.1080/14623528.2017.1313519. S2CID 152244621.
  3. Valdis O. Lumans, Himmler's Auxiliaries: The Volksdeutsche Mittelstelle and the German National Minorities of Europe, 1933-1945, 1993, p. 23.

پیوند به بیرون[ویرایش]