سیکوریوس پروبوس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سیکوریوس پروبوس

سیکوریوس پروبوس (لاتین: Sicorius Probus) یکی از مقامات امپراتوری روم در زمان حکومت دیوکلسین (حک. ۲۸۴–۳۰۵) و گالریوس (حک. ۳۰۵–۳۱۱) بود. به گفتهٔ پطرس پاتریسی امپراتور دیوکلسین او را به عنوان فرستاده روانهٔ ایران کرد تا عهدنامه نصیبین را با برزشاپور و افربن به نمایندگی از شاهنشاه نرسه (حک. ۲۹۳–۳۰۲) منعقد کند.[۱][۲]

پانویس[ویرایش]

  1. Martindale 1971, p. 740.
  2. Dodgeon 2002, p. 116.

منابع[ویرایش]

  • Dodgeon, Michael H. (2002). The Roman Eastern Frontier and the Persian Wars (Part I, 226–363 AD). Londres: Routledge. ISBN 0-415-00342-3.
  • Martindale, J. R. (1971). The prosopography of the later Roman Empire - Vol. I AD 260-395. Cambrígia e Nova Iorque: Imprensa da Universidade de Cambrígia.