سونات ویولن شماره ۲ (بتهوون)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سونات ویولن شماره ۲
لودویگ فان بتهوون
مایه‌نمالا ماژور
شمارهٔ اثراُپوس ۱۲ شمارهٔ ۲
سبکدورهٔ کلاسیک
شکلسونات ویولن
آفرینش۱۷۹۸-۱۷۹۷ (۱۷۹۸-۱۷۹۷)
اهدا شده
مدت زمانحدود ۱۸ دقیقه
موومان‌هاسه
سازبندیدونوازی (موسیقی مجلسی)

سونات ویولن شماره ۲ در لا ماژور، اثر لودویگ فان بتهوون، یک سونات دونوازی برای ویولن و پیانو از مجموعهٔ سه‌گانهٔ اُپوس ۱۲ او (همراه با سونات‌های ویولن شماره ۱ و شماره ۳) و جزو آثار دورهٔ نخستِ آهنگسازیِ اوست و آن در میانهٔ سال‌های ۱۷۹۷ تا ۱۷۹۸ تصنیف کرده‌است. بتهوون در آن زمان نزدِ یوزف هایدن شاگردی می‌کرد و این اثر، که سبکی تماماً کلاسیک دارد، به آثارِ هایدن و موتسارت مانندگیِ بسیار دارد.

بتهوون هر سه سونات ویولنِ اُپوس ۱۲ را به آنتونیو سالیِری، که زمانی شاگردِ او بود، اهدا کرد.

ساختار[ویرایش]

این سونات سه موومان دارد:

  1. آلگرو ویواچه
  2. آندانته، پیو تُستو آلگرتو
  3. آلگرو پیاچه‌وُله

اجرای کاملِ سونات ویولن شماره ۲ بتهوون به‌طور معمول ۱۸ دقیقه به‌طول می‌انجامد.

نمونه‌های شنیداری[ویرایش]

سونات ویولن شماره ۲ بتهوون در لا ماژور، اجرای کَری رِکُپف[۱] (ویولن)
موومان اول (۵:۲۵ دقیقه)
موومان دوم (۵:۲۷ دقیقه)
موومان سوم (۴:۵۰ دقیقه)

منابع[ویرایش]

  1. Carrie Rehkopf

پیوند به بیرون[ویرایش]

  • Violin Sonata No. 2: نُت‌نوشت‌ها در پروژه بین‌المللی کتابخانه نت‌های موسیقی (IMSLP)
  • Heeney, Eimear (2007). Beethoven's Works for Violin and Piano (PDF) (M.A.). Waterford Institute of Technology.